18 красавіка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч наведаў парафіяльную супольнасць святога Міхала Арханёла ў Смаргоні.

Падчас Імшы, якая цэлебравалася на палявым алтары, іерарх удзяліў 71 верніку сакрамэнт хрысціянскай сталасці.

У гаміліі біскуп падкрэсліў значэнне сакрамэнту канфірмацыі ў жыцці кожнага чалавека. Па яго словах, гэты сакрамэнт патрэбны чалавеку, каб быць сведкам Уваскрослага Пана ў сённяшнія цяжкія часы, калі неабходныя сапраўдныя вызнаўцы Хрыста.

Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне заахвоціў асабліва маладых людзей, якія ў гэты дзень былі ўзбагачаны сямю дарамі Святога Духа, не змарнаваць ласкі, якую дае Бог у гэтым сакрамэнце, а старацца пастаянна ўзрастаць у дасканаласці і імкнуцца да паглыблення сваёй веры.

На заканчэнне ўрачыстасці парафіяне, якія прынялі сакрамэнт, выказалі словы ўдзячнасці іерарху, сваім бацькам, сведкам канфірмацыі, а таксама святарам і сёстрам законным, якія адпаведным чынам рыхтавалі іх да гэтай падзеі.

Пробашч парафіі кс. Павел Шчарбіцкі SDB таксама падзякаваў біскупу за прыбыццё, прамоўленае Божае слова і ўдзяленне сакрамэнту. Тым жа, хто прыступіў у гэты дзень да канфірмацыі, ён пажадаў, каб прыняты сакрамэнт стаў для іх матывам да ўзрастання і духоўнага выспявання ў веры.

Kс. Юрый Марціновіч

2 красавіка, у Вялікую пятніцу, біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч узначаліў у касцёле Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гродне (Паўднёвы) набажэнства Мукі Пана

Набажэнства складалася з літургіі слова, адарацыі Крыжа, святой Камуніі, а таксама перанясення Найсвяцейшага Сакрамэнту ў Гроб Пана.

На пачатку ў цішыні біскуп перад алтаром лёг крыжам на падлогу, што сімвалізуе Хрыстовую ахвяру. Вернікі ў гэты час дзякавалі за дар адкуплення, за тое, што Бог ніколі не пакідае і жадае збаўлення ўсіх, і за ласку прабывання з Хрыстом, пачатак якой паклаў у іх святы хрост.

Таксама прагучала апісанне Мукі Пана, перададзенае святым Янам, які сведчыць пра тое, што бачыў на Галгоце. Для яго Укрыжаваны з’яўляецца Валадаром, вечным Сынам Божым, Святлом, якое асвятляе кожнага. Ян Евангеліст быццам адкрыў Божае Сэрца, якое хоча не судзіць людзей, а збавіць.

У гаміліі біскуп падкрэсліў, што незвычайная цішыня Вялікай пятніцы павінна схіліць усіх да роздуму, дапамагчы ўсвядоміць, наколькі вялікую і страшную таямніцу веры мы перажываем у гэты дзень.

“Сёння, калі ў глыбокай і поўнай значэння цішыні мы стаім пад крыжам на Галгоце, калі глядзім на Хрыста, які церпіць і памірае ў незвычайных пакутах, бачым вобраз, які ілюструе гэты найважнейшы догмат веры: Бог любіць свет, любіць чалавека, любіць кожнага з нас”, – сказаў іерарх.

Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне дадаў, што любоў Хрыста перамяняе свет і чалавека, які на яе адкрываецца.

“Пан Езус бярэ на сябе зло ўсяго свету, увесь праклён граху, каб нас ад яго вызваліць, паяднаць з Богам і ўчыніць зноў Яго дзецьмі”, – адзначыў біскуп, падкрэсліўшы, што ўсе мы, кім бы ні былі, дзе б ні жылі і што б ні рабілі, чакаем выратавання.

“Гэтае выратаванне прымае розныя постаці: выратаванне ад граху, ад залежнасці, ад хваробы, ад каранавірусу, ад голаду, ад вайны, ад злосці іншых людзей, ад насілля ва ўласнай сям’і, ад таго, каб быць недаацэненым, ігнараваным, расчараваным, абгавораным, несправядліва асуджаным…” – працягваў біскуп Кашкевіч.

Па словах іерарха, пад крыжам мы адчуваем, што не самотныя, і ў нас ёсць упэўненасць, што кожную нашу пакуту Сын Божы ўзяў на сябе. Біскуп дадаў, што на дрэве крыжа зло назаўсёды было пераможана, там аб’явілася сапраўдная моц – моц любові, якая збаўляе, моц Бога, які дае жыццё, моц Сына Божага, які за нас памёр і ўваскрос.

Усе прысутныя, укленчыўшы, ушанавалі Крыж, а затым прынялі святую Камунію. На заканчэнне набажэнства Найсвяцейшы Сакрамэнт быў перанесены ў Гроб Пана. Да распачацця літургіі Пасхальнай вігіліі вернікі будуць адараваць Хрыста, разважаючы пра Яго Муку.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Уладзіслаў Андрыйчук

25 сакавіка рэктаральны касцёл Звеставання Найсвяцейшай Панне Марыі (пабрыгіцкі) у Гродне адзначаў адпустовую ўрачыстасць.

Роўна 370 гадоў таму святыня была кансэкравана і атрымала тытул Звеставання.

На малітве сабраліся святары, сёстры законныя з Кангрэгацыі Найсвяцейшай Сям’і з Назарэта, якая шмат гадоў апякуецца гэтым касцёлам, і жыхары горада. Урачыстую Імшу ўзначаліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.

Як падкрэсліў іерарх у гаміліі, урачыстасць Звеставання Пана нагадвае нам пра тое, што вечны Бог, якога ніхто ніколі не бачыў і які з’яўляецца найдасканалейшым духам, прымае чалавечае аблічча і пасяляецца ў дзявочым улонні Найсвяцейшай Панны Марыі.

Біскуп дадаў, што з гэтай хвіліны пачынаецца новая эпоха ў чалавечай гісторыі – эпоха, адзначаная прысутнасцю Езуса, Збаўцы і Адкупіцеля, сярод свайго народу.

“Гэта дзівосная хвіліна, калі Бог становіцца чалавекам, каб здзейсніць усё, што Ён задумаў для чалавека. Сын Божы прыйшоў у свет для таго, каб мы сталі сапраўднымі дзецьмі нашага Нябеснага Айца”, – сказаў іерарх.

Па яго словах, у гэты дзень мы святкуем цуд з’яўлення новага жыцця, якое стала дарам любові Бога для ўсяго чалавецтва, а таксама прыгадваем праўду пра тое, што кожнае чалавечае жыццё – Божы дар.

“Бог любіць жыццё. Кожны чалавек, адораны жыццём, жаданы і любімы Богам. Бо гэты цудоўны дар жыцця ніхто, акрамя Бога, не можа нам даць”, – сказаў біскуп.

Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне дадаў, што гэты дар не належыць нам і мы не можам ім распараджацца, але можам толькі прыняць яго ў духу паслухмянасці, з найвялікшай пашанай і падзякай.

Біскуп падкрэсліў, што ўжо больш за 20 гадоў ва ўрачыстасць Звеставання Пана ў Касцёле адзначаецца Дзень святасці жыцця, а шмат хрысціян здзяйсняе духоўнае ўсынаўленне зачатых дзяцей.

Іерарх нагадаў жудасную статыстыку Сусветнай арганізацыі аховы здароўя за 2020 год, якая кажа, што з-за пандэміі COVID-19 ва ўсім свеце страцілі жыццё амаль 2 мільёна чалавек. Адначасова, паводле той жа арганізацыі, у мінулым годзе было зроблена больш за 42 мільёна абортаў. Такім чынам, у выніку абортаў спынілася ў 20 разоў больш чалавечых існаванняў, чым па прычыне каранавірусу.

“Як хрысціяне, мы не можам быць да гэтага абыякавымі. Жыццё – гэта дар, цяжкі і прыгожы адначасова”, – дадаў біскуп.

У гэты дзень у гродзенскай святыні маліліся за ўсіх бацькаў і маці, якія чакаюць з’яўлення новага жыцця, а больш за 40 чалавек далучыліся да малітоўнай ініцыятывы духоўнага ўсынаўлення зачатага дзіцяці.

На заканчэнне ўрачыстасці рэктар касцёла кс. канонік Антоні Грэмза падзякаваў усім за прыбыццё і супольную малітву.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Вольга Сяліцкая

17 лютага Папяльцовай серадой пачаўся чарговы Вялікі пост. Для хрысціян гэта час пакаяння, калі Касцёл заклікае асабліва практыкаваць учынкі, якія служаць навяртанню сэрцаў.

У гэты дзень біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч узначаліў святую Імшу ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне. На пачатку Імшы іерарх падкрэсліў, што мы ўваходзім у чарговы перыяд Вялікага посту, які са сваёй дабрыні дае Пан Бог.

Біскуп адзначыў, што ў гэты першы дзень новага літургічнага перыяду, які заўсёды пачынаецца з абраду пасыпання галоваў попелам, мы асаблівым чынам пакліканы задумацца над тым, што мы прах і ў прах вернемся, а таксама што мы пакліканы да навяртання.

Іерарх дадаў, што наша жыццё на зямлі вельмі хутка праходзіць, таму трэба пражыць яго так, каб заслужыць удзел у Нябесным Валадарстве.

“На парозе Вялікага посту зробім пастанову выправіцца і адмовімся ад грэшнага жыцця, якое аддаляе нас ад Бога”, – сказаў біскуп.

Ён заклікаў разважаць у гэты час над Божым словам і ўзірацца ў крыж Збаўцы, каб на заканчэнне гэтага перыяду з чыстым сэрцам і адноўленым духам перажываць радасць велікодных святаў.

Падчас Імшы біскуп і святары пасыпалі галовы вернікаў попелам, як заклік да пакаяння і навяртання. Гэты абрад кажа пра тое, што ўсё матэрыяльнае і часовае праходзіць, а Бог з’яўляецца вечным, Ён адарыў людзей несмяротнай душой і абяцаў вечнае шчасце ў небе.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Вольга Сялiцкая

14 студзеня ў парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Адэльску (дэканат Гродна-Захад) адбылася Імша з нагоды 30-годдзя смерці кс. прэлата Пятра Барташэвіча і кс. Фелікса Сарокі, якія былі пробашчамі гэтай парафіяльнай супольнасці.

На Эўхарыстыі, якую ўзначаліў Ганаровы Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, сабраліся шматлікія вернікі, якія яшчэ памятаюць спачылых святароў.

Імшу канцэлебравалі біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі і святары. 

Ксёндз Пётр і ксёндз Фелікс былі сябрамі. Арцыбіскуп Кандрусевіч у гаміліі нагадаў, як пасля доўгай адсутнасці святара ў Адэльску ў 1955 г. туды прыбыў вызвалены з лагераў кс. Пётр Барташэвіч. Вернікі адразу ўбачылі ў ім таленавітага і адданага Божай справе, добра адукаванага пастыра, чалавека малітвы і дыялогу, дадаў іерарх. 

Ён падкрэсліў, што асаблівую ўвагу кс. Барташэвіч прысвячаў хрысціянскаму выхаванню моладзі: адразу арганізаваў вялікую групу міністрантаў, вучыў іх служэнню ля алтара, але адначасова пільнаваў, як яны вучацца ў школе. 

Як дадаў арцыбіскуп, кс. Барташэвіч бараніў правы Касцёла, усё гэта не падабалася ўладам у часы ваяўнічага атэізму, і яны пастанавілі перавесці яго ў іншае месца. Па словах іерарха, гэта быў складаны час для адэльскай парафіі, якая магла застацца без святара. Але кс. Пётр не выехаў, пакуль з Парэчча не змог прыбыць кс. Фелікс Сарока. Такім чынам дзякуючы яго настойлівасці яшчэ адзін святар мог працаваць на ніве Касцёла ў Беларусі, сказаў арцыбіскуп.

Іерарх нагадаў, што кс. Фелікс адзначаўся педантычнасцю ў захаванні літургічных нормаў. “А вядома, што, як кажа лацінскі выраз, “Lex orandi, lex credenti”, што азначае “Як молішся, так і верыш”. Таму намаганні ксяндза Фелікса ў захаванні літургічных нормаў былі вельмі важнымі”, – заўважыў ён. 

Таксама іерарх успомніў, як перад яго прэзбітэрскім пасвячэннем кс. Фелікс зрабіў яму практычны экзамен у адэльскім касцёле на прадмет цэлебрацыі Імшы. 

Арцыбіскуп заклікаў вернікаў захоўваць памяць аб сваіх святарах, маліцца ў іх інтэнцыях, каб Бог прыняў іх у сваё Валадарства, і прасіць Пана аб новых пакліканнях да святарства.

Пасля Імшы біскупы і група вернікаў накіраваліся на парафіяльныя могілкі, дзе пахаваны кс. Фелікс Сарока, і на яго магіле памаліліся аб дары жыцця вечнага для яго.

Ксёндз Фелікс Сарока нарадзіўся ў 1910 г. У 1932-1938 гг. вучыўся ў духоўнай семінарыі ў Вільні. У 1938 г. арцыбіскуп Рамуальд Ялбжыкоўскі ўдзяліў яму прэзбітэрскае пасвячэнне.

Затым быў прызначаны вікарыем у парафію ў Васількаве каля Беластока. Пасля Другой сусветнай вайны быў пробашчам парафіі ў Парэччы недалёка ад Гродна. Больш за тры гады быў пазбаўлены савецкімі ўладамi т. зв. даведкі за катэхізацыю дзяцей і моладзі.

Падчас пераезду кс. Пятра Барташэвіча з Адэльска ў Жалудок кс. Фелікс Сарока атрымаў дазвол для душпастырскай працы ў Адэльску. З 1963 г. да сваёй смерці, 15 студзеня 1991 г., выконваў там функцыю пробашча.

Кс. Юрый Марціновіч

13 студзеня ў касцёле Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Жалудку (Шчучынскі дэканат) адбылася святая Імша ў інтэнцыі былога пробашча гэтай парафіяльнай супольнасці кс. прэлата Пятра Барташэвіча.

Святар быў пробашчам у Жалудку на працягу 27 гадоў, да сваёй смерці.

На малітве ў парафіяльнай святыні сабраліся шматлікія вернікі, у жывой памяці якіх застаецца гэты руплівы святар, які з вялікім прысвячэннем і адданасцю служыў ім, асаблівым чынам клапоцячыся пра маладое пакаленне вернікаў.

Прыбылі таксама святары, сёстры законныя і іерархі з Гродна: ардынарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Аляксандр Кашкевіч і дапаможны біскуп Юзаф Станеўскі.

Літургію ў інтэнцыі спачылага святара ўзначаліў арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі на пенсіі.

Усіх прысутных прывітаў пробашч парафіі кс. канонік Ян Рэйшэль. 

У гаміліі арцыбіскуп Кандрусевіч нагадаў пра жыццёвы шлях святара Пятра Барташэвіча: спачатку служэнне ў Віцебскай вобласці, потым ссылку ў Сібір, служэнне ў Адэльску і Жалудку. 

Іерарх асаблівую ўвагу засяродзіў на арганізатарскіх і красамоўніцкіх здольнасцях гэтага заслужанага для Касцёла ў Беларусі святара. У часы атэізму яго адрознівала імкненне да евангелізацыі моладзі, што было забаронена ўладамі. Але ён добра ведаў, што моладзь – гэта будучыня грамадства і Касцёла, таму шмат працаваў з мэтай яе духоўнай фармацыі.

Шмат намаганняў ён, па словах арцыбіскупа, прыклаў у сферы адкрыцця паклікання да святарства і фармацыі будучых святароў. Яго дом у Жалудку стаў сапраўдным домам фармацыі. Менавіта ён падрыхтаваў да святарства кс. прэлата Антонія Ханько, пробашча парафіі Узвышэння Святога Крыжа ў Гродне. Таксама, як адзначыў арцыбіскуп, ксёндз прэлат Эдмунд Даўгіловіч удзячны кс. Пятру за тое, што спаткаў яго на шляху падрыхтоўкі да святарства.

Арцыбіскуп падкрэсліў, што ксёндз Пётр залатымі літарамі ўпісаўся ў гісторыю захавання веры ў часы ганенняў у Беларусі. Ён стаяў ля вытокаў яе адраджэння, быў прыкладам клопату пра пакліканні да святарства і кансэкраванага жыцця, і з яго неабходна браць прыклад, сказаў іерарх.

Арцыбіскуп дадаў, што ідуць гады і дзесяцігоддзі, пасля смерці кс. Пятра Барташэвіча вырасла новае пакаленне, але памяць аб ім жыве, бо ён абвяшчаў жывое Евангелле Хрыста і вёў людзей шляхам збаўлення. “Верым, што сваім ахвярным служэннем ён заслужыў сабе вянок славы ў Божым Валадарстве, аб чым молім Міласэрнага Езуса”, – адзначыў Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі на пенсіі.

Aрцыбіскуп прызнаўся, што вельмі многім удзячны ксяндзу Пятру: “З усёй адказнасцю магу сказаць, што калі б не ксёндз Пётр Барташэвіч і падобныя да яго, я не змог бы стаць святаром”. 

Падчас Эўхарыстыі маліліся таксама за спачылага Ганаровага Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі Мітрапаліта Філарэта, які, як падкрэсліў арцыбіскуп Кандрусевіч, быў вялікім сябрам Каталіцкага Касцёла ў нашай краіне.

Пасля заканчэння Імшы духавенства і вернікі накіраваліся на парафіяльныя могілкі, дзе на магіле кс. Барташэвіча памаліліся Вяночак да Божай Міласэрнасці, просячы аб дары неба для яго.

Вернікі парафіі ў Жалудку падкрэсліваюць і сёння, што, хоць прайшло ўжо 30 гадоў з часу смерці іх былога пробашча, у сэрцах многіх жывуць яго словы, якімі ён звяртаўся да іх з амбоны. Яны памятаюць яго навуку, прасякнутую Божай мудрасцю і глыбінёй яго святарскай душы, якой ён умеў дзяліцца з кожным, каго сустракаў.

Сёння, праз 30 гадоў з часу смерці ксяндза Барташэвіча, можна смела сцвярджаць, што ён заклаў падмурак для адраджэння Касцёла ў нашай краіне, у цяжкія гады ганенняў бараніў веру і ўмацоўваў яе.

Ксёндз Пётр Барташэвіч нарадзіўся 29 чэрвеня 1914 г. у Вільні, дзе скончыў школу і гімназію. У 1934 г. паступіў вучыцца ў семінарыю ў Вільню. У 1939 г. атрымаў ступень магістра тэалогіі. 16 чэрвеня 1940 г. у Вільні арцыбіскуп Рамуальд Ялбжыкоўскі ўдзяліў яму прэзбітэрскае пасвячэнне.

Спачатку служыў вікарыем у Шумску, а пазней – у віленскай Кальварыі. У кастрычніку 1941 г. быў накіраваны на працу ў Зембіна пад Мінскам, але не трапіў туды. Па просьбе дэкана кс. Антонія Зянкевіча, тагачаснага генеральнага вікарыя біскупа ў сваім дэканаце, ён застаўся ў парафіі ў Глыбокім.

У 1943 г. быў пробашчам парафіі ў Пярплішчы, у 1946 г. – пробашчам парафіі ў Крулеўшчызне. Восенню быў арыштаваны і прывезены ў Полацк. Яго абвінавацілі ў тым, што ён не верыць у моц Чырвонай арміі, прымушаў дзяцей маліцца і актыўна ўдзельнічаў у сустрэчах святароў.

У пачатку 1949 г. быў асуджаны на 25 гадоў лагераў, пазбаўленне грамадзянскіх правоў на 5 гадоў і канфіскацыю маёмасці. Спачатку быў накіраваны ў турму ў Оршу, адтуль – у лагер Старая Вятка ў Рэспубліку Комі. Праз два гады быў высланы ў лагер Чуна ў Сібір. Быў вызвалены 1 мая 1955 г., прыбыў у парафію ў Пярплішчы, дзе касцёл быў ужо зачынены.

Ксёндз Пётр звярнуўся ў Гродна да дэкана кс. Міхала Арановіча, які накіраваў яго ў Адэльск. 13 чэрвеня 1955 г., пасля атрымання адпаведных дакументаў, пачаў там працу. Займаўся моладдзю, пры касцёле арганізаваў спартыўныя спаборніцтвы. У адэльскай школе не было піянераў і камсамольцаў, і ўлады абвінавачвалі ў гэтым ксяндза. З-за гэтага па распараджэнні ўладаў ён быў вымушаны пакінуць Адэльск і пачаў працу ў Жалудку. З-за вельмі руплівай працы ў яго адабралі дакументы (т. зв. даведку).

Ксёндз Барташэвіч паехаў у Маскву, каб сустрэцца там з Румянцавым, старшынёй Найвышэйшай рады па справах рэлігіі. Пасля гэтай сустрэчы святар атрымаў дакументы.

У 1963 г. ён быў вымушаны пакінуць парафію ў Адэльску і накіравацца ў Жалудок, дзе выконваў функцыі пробашча да самай смерці. Дзякуючы старанням кс. Пятра ў Вышэйшую духоўную семінарыю ў Рызе быў прыняты Антоні Ханько, шматгадовы канцлер біскупскай курыі ў Гродне. Ксёндз Пётр разам з кс. Юзафам Грасевічам заснаваў патаемную супольнасць сясцёр Маці Божай Міласэрнасці. У 1990 г. ён стаў папскім прэлатам.

13 студзеня 1991 г. памёр у Жалудку, дзе быў пахаваны каля магілы сваёй маці.

Кс. Юрый Марціновіч

6 студзеня, ва ўрачыстасць Аб’яўлення Пана, у гродзенскай катэдральнай базыліцы святога Францішка Ксавэрыя адбылася святая Імша падзякі за служэнне Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага на пенсіі арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча.

На Эўхарыстыі сабраліся шматлікія жыхары Гродна, каб памаліцца за шаноўнага юбіляра з нагоды яго 75-годдзя, а таксама выразіць яму ўдзячнасць за адданае служэнне Касцёлу ў нашай краіне.

Арцыбіскуп Кандрусевіч заснаваў Вышэйшую духоўную семінарыю ў Гродне, спрыяў вяртанню і адкрыццю каля 100 раней зачыненых касцёлаў, быў ініцыятарам выдання “Парадку Імшы” і “Катэхізіса” на беларускай мове, распачаўшы такім чынам справу адраджэння Касцёла ў Беларусі. 

Юбіляра прывітаў на пачатку Імшы біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, які назваў вялікай радасцю для горада над Нёманам тое, што арцыбіскуп прысутнічае на малітве разам з вернікамі ў катэдральным касцёле.

Іерарх падкрэсліў, што ў гэты дзень усе вернікі, прысутныя ў святыні, і тыя, хто далучаецца да іх духоўна праз інтэрнэт-трансляцыю, хочуць падтрымаць арцыбіскупа сваімі малітвамі, каб ён і далей мог верна, доўга і плённа служыць нашаму Касцёлу, які столькім яму ўдзячны.

На пачатку Імшы арцыбіскуп падзякаваў вернікам за іх малітвы ў інтэнцыі яго вяртання на радзіму. Ён сказаў, што іх пастаянная малітва была вялікай духоўнай падтрымкай і знакам салідарнасці ў складаны перыяд выгнання. Гэты крыж мы неслі разам, адзначыў іерарх і дадаў, што ў крыжы надзея, якая, як паказвае жыццё, здзяйсняецца.

У гаміліі, зыходзячы з Евангелля на ўрачыстасць Аб'яўлення Пана, іерарх засяродзіў увагу на некаторых момантах аб'яўлення Хрыста людзям, аб якіх нагадвае Святое Пісанне. Па яго словах, аб'яўленне Тром Каралям мае асаблівае значэнне, бо яны былі астраномамі і не належалі да Выбранага народа, былі язычнікамі, аднак у той жа час тымі, хто шукаў праўду, спалучаючы веды з верай. Гэта і дапамагло ім у зорцы на небасхіле ўбачыць знак нараджэння Збаўцы, і гэтая зорка прывяла іх у Бэтлеем, дадаў арцыбіскуп. 

Другім важным момантам гэтага свята іерарх назваў тое, што сваім аб'яўленнем Езус паказаў, што Ён з'яўляецца Збаўцам усяго чалавецтва, Аб'яўленне Пана ўяўляе сабой праўду аб універсалізме збаўлення ў Езусе.

Па словах арцыбіскупа, у наш час шмат індыферэнтных адносна рэлігіі людзей, але ёсць і тыя, хто праслаўляе Бога, якія хочуць будаваць сваё жыццё на евангельскіх каштоўнасцях і прыходзяць да Бога са сваімі дарамі добрых спраў, малітвы, міласэрнасці, справядлівасці, прабачэння. “Да якой групы мы адносімся? Калі хочам будаваць шчаслівую Беларусь, то павінны зрабіць рахунак сумлення, стаць перад люстэркам свайго духоўнага жыцця і праз прызму Евангелля ацаніць свой духоўны стан”, – сказаў іерарх.

Ён дадаў, што, пакланіўшыся Немаўлятку Езусу, Тры Каралі вярнуліся дадому іншымі, сталі апосталамі Езуса Хрыста. “Таксама і мы, спаткаўшы Езуса, павінны быць Яго апосталамі, каб свет Яго пазнаў і, жывучы Яго вучэннем, будаваў цывілізацыю жыцця, любові і так патрэбнага нам усім міру”, – адзначыў арцыбіскуп.

На заканчэнне Імшы віншаванні іерарху выказаў пробашч катэдральнай парафіі кс. канонік Ян Кучынскі, а таксама прадстаўнікі парафіян.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Вольга Сяліцкая

Святую Імшу пастэрку ў ноч Божага Нараджэння ў касцёле Адшукання Святога Крыжа ў Гродне (бернардынскі) цэлебраваў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. Разам з іерархам Імшу канцэлебравалі пробашч парафіі кс. прэлат Антоні Ханько і яго супрацоўнікі.

На Эўхарыстыі сабраліся вернікі парафіі, каб перажыць гэтыя хвіліны, – з малітоўным настроем і вялікай радасцю ў сэрцы. 

У гаміліі біскуп Кашкевіч адзначыў, што Той, каго на працягу стагоддзяў прадказвалі прарокі, чыйго прыйсця чакалі з нецярпеннем і надзеяй незлічоныя пакаленні Выбранага народу, прыходзіць у свет амаль незаўважаным. 

“Пан Езус не хоча змяняць свет насіллем, сілай ці страхам. Ён выбірае дабрыню, цярплівасць, пакору. Хоча закрануць наша сэрца, каб мы, гледзячы на Божае Дзіця, змянілі наша мысленне, наш погляд на Бога, на свет і на іншых людзей”, – дадаў іерарх. 

Біскуп падкрэсліў, што Езус хоча, каб мы зразумелі, што дабрыня, лагоднасць, чуласць і пакора не з’яўляюцца знакам слабасці – гэта знак велічы Бога, які нікога ні да чаго не хоча прымушаць.

“Бог шануе чалавечую свабоду, шануе чалавечы выбар, звяртаецца да чалавечага сэрца. Бог разлічвае на чалавека”, – сказаў пастыр Касцёла на Гродзеншчыне. 

Ён падкрэсліў, што самае вялікае пасланне святаў Божага Нараджэння – паказваць іншым Езуса, паказваць Яго ў нашай штодзённасці, а найперш сведчаннем свайго жыцця. 

“Гэтае свята павінна закрануць нас да глыбіні, адкрыць на іншага чалавека, навучыць дзяліцца любоўю з кожным, каго Бог ставіць на нашым шляху, – заўважыў іерарх. – Бог хоча, каб мы любілі ўсіх без выключэння, бо кожны чалавек – Яго дзіця і з кожным Ён атаясамлівае сябе”. 

Па словах біскупа, у ноч Божага Нараджэння ўсе людзі закліканы адкрыць тое, што з’яўляецца найважнейшым у нашым жыцці – Божую любоў. – дадаў біскуп. 

На заканчэнне літургіі іерарх выказаў сардэчнае пажаданне, каб Езус Хрыстус кожны дзень нараджаўся ў сэрцах усіх людзей. 

Кс. Юрый Марціновіч

17 снежня ў гродзенскі катэдральны касцёл св. Францішка Ксаверыя быў унесены Бэтлеемскі агонь міру, які даставілі харцэры з польска-беларускай мяжы. Менавіта з горада над Нёманам пачалася штогадовая скаўцкая эстафета агню па гарадах і мястэчках Беларусі.

Урачыста прывітаў гэты незвычайны знак біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. Іерарх адзначыў, што сёлетняя акцыя дзялення агнём, які да нас даходзіць з пячоры ў базыліцы Нараджэння ў Бэтлееме ў Палестыне, адбываецца пад дэвізам “Святло служэння”. 

Біскуп падкрэсліў, што ў гэты цяжкі час, калі ўвесь свет закрануты пандэміяй каранавірусу, a шмат нашых блізкіх перажываюць цярпенні і пачуццё няўпэўненасці, да нас у чарговы раз прыходзіць маленькае Полымя надзеі. 

“Таму сёлета разам з гэтым святлом мы хочам занесці цеплыню Езусавага полымя ў нашы дамы, касцёлы, капліцы, на месцы нашай працы, каб яно асвятляла закуткі памяшканняў, у якіх мы жывём, молімся і працуем, але найперш у чалавечыя сэрцы, гатовыя да прыняцця Езуса і Яго любові”, – дадаў іерарх. 

Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне адзначыў, што сёння, як ніколі, нашым братам і сёстрам патрэбна наша cлужэнне, знакам якога з’яўляецца Бэтлеемскае святло міру, наша блізкасць, адвага і сведчанне.

“Несучы Святло з Бэтлеема ў гэтым годзе, дапаможам сабе і іншым перамагчы пачуццё няўпэўненасці, а таксама прычыны страху, які робіць людзей закрытымі. Няхай гэтае маленькае полымя, знак, што “Пан блізка”, запоўніць час чакання нараджэння Бога, які вылечыць, абновіць і ўмацуе чалавецтва, якое прагне сапраўднага збаўлення”, – сказаў біскуп. 

Іерарх падзякаваў усім, хто ўдзельнічае ў перадачы гэтага сімвалу Божага Нараджэння. Словы ўдзячнасці ён выказаў харцэрам, якія прынеслі агонь у Гродна як знак Езуса Хрыста, які прыходзіць да нас у таямніцы свайго Нараджэння. Менавіта дзякуючы іх удзелу перадача Бэтлеемскага агню стала пастаянным элементам калядных традыцый у горадзе над Нёманам.

  Іерарх падзякаваў таксама скаўтам, якія занясуць гэты агонь у іншыя парафіяльныя супольнасці нашай краіны.

“Вы сімвалічным чынам будзеце вестунамі блізкіх святаў Божага Нараджэння. Няхай гэтае ганаровае заданне яшчэ больш мабілізуе вас штодзённа крочыць за Езусам і даваць пра Яго сведчанне словам і ўчынкам”, – сказаў біскуп.

Потым скаўты перададуць агонь у іншыя месцы нашай краіны. Дзякуючы гэтаму ён будзе даваць моц не толькі ім самім, але і ўсім, да каго яны яго занясуць.

А занесены ён будзе да ўсіх хрысціян, якія ў найбліжэйшыя дні будуць перажываць святы Божага Нараджэння. Ён будзе занесены ў шпіталі, хоспісы, да састарэлых, самотных і пакінутых. Разам з гэтым агнём да іх занясуць надзею і моц.

Акцыя Бэтлеемскага агню міру бярэ пачатак у Аўстрыі ў 1986 г. Агонь перадаецца з рук у рукі з Бэтлеема. У гроце Нараджэння Пана гарыць вечны агонь. Менавіта ад яго штогод запальваецца лампада, полымя якой, што нясуць скаўты праз краіны і кантыненты, абыходзіць свет.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Вольга Сяліцкая

4 снежня біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч выдаў Распараджэнне, якім з улікам складанай эпідэміялагічнай сітуацыі акрэслівае парадак правядзення аплаткавых сустрэч, пастырскага наведвання сем’яў і ўсталявання батлеек у святынях і побач з імі ў Гродзенскай дыяцэзіі. 

У сувязі з эпідэміяй каранавірусу, у клопаце аб духоўным і фізічным здароўі вернага народу, прымаю рашэнне ўвесці на тэрыторыі Гродзенскай дыяцэзіі некаторыя абмежаванні, якія датычаць парафіяльнага душпастырства, з мэтай пазбегнуць заражэнняў і абмежаваць распаўсюджанне віруснай інфекцыі:

1) адмяняюцца традыцыйныя аплаткавыя сустрэчы для духавенства Гродзенскай дыяцэзіі;

2) у парафіях, паводле разважлівага меркавання пробашчаў, можна запрасіць на аплаткавую сустрэчу, якой папярэднічае спецыяльная святая Імша або іншае адпаведнае набажэнства, прадстаўнікоў асобных катэгорый вернікаў (дзяцей, моладзь, сем’і і інш.), каб памаліцца ў іх інтэнцыі, а пасля заканчэння набажэнства сімвалічна падзяліцца аплаткамі, па меры магчымасці захоўваючы правілы эпідэміялагічнай бяспекі;

3) традыцыйныя душпастырскія візіты ў сем’і з благаслаўленнем дамоў або памяшканняў (так званая Каляда) могуць адбывацца выключна па запрашэнні асобных сем’яў або людзей, з захаваннем рэкамендацый Міністэрства аховы здароўя і раней выдадзеных распараджэнняў касцёльных уладаў;

4) традыцыйныя батлейкі ў касцёлах і капліцах або побач з імі належыць устанавіць такім чынам, каб выключыць магчымасць збірання каля іх празмернай колькасці людзей;

5) шаноўных святароў прашу наведваць з сакрамэнтальнай паслугай хворых і пажылых людзей выключна па іх выразным пажаданні, захоўваючы пры гэтым усе сродкі асцярогі.

На плённае духоўнае перажыванне Адвэнту і святаў Божага Нараджэння сардэчна благаслаўляю.

Aляксандр Кашкевіч

Біскуп Гродзенскі

Гродна, 04.12.2020

№ 377/20

16 лістапада, ва ўрачыстасць Найсвяцейшай Панны Марыі, Маці Міласэрнасці, Маці Божай Вастрабрамскай, біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч наведаў капліцу ў Кваторах, якая належыць да парафіі Перамянення Пана ў Вялікай Бераставіцы.

Іерарх асвяціў алтар, у цэнтры якога змешчаны абраз Маці Божай Вастрабрамскай.

Пробашч парафіі а. Вальдэмар Слота CSsR ад імя групы мясцовых вернікаў, якія сабраліся ў капліцы, выказаў радасць з таго, што гэтую невялікую частку Касцёла наведаў іх пастыр.

У сваю чаргу біскуп падзякаваў пробашчу за ахвярнае служэнне і клопат аб верніках, даручаных яго апецы. Іерарх заахвоціў парафіян у гэты цяжкі час, калі ўвесь свет змагаецца са страшнай эпідэміяй каранавірусу, даверыць Маці Міласэрнасці ўсе свае штодзённыя клопаты і прасіць аб ласцы здароўя для ўсіх хворых, церпячых, тых, хто імі апякуецца, а таксама прасіць Бога аб спыненні пандэміі.

На заканчэнне сустрэчы з вернікамі біскуп удзяліў ім пастырскае благаслаўленне, а на памяць пра гэты дзень уручыў абразкі, запэўніўшы ў малітвах за ўсіх, хто ўтварае Гродзенскую дыяцэзію.

Кс. Юрый Марціновіч

28 кастрычніка, у свята апосталаў Сымона і Юды Тадэвуша, у катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылося ўрачыстае адкрыццё і асвячэнне адрэстаўраванага 300-гадовага алтара св. Юды Тадэвуша.

24 кастрычніка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч наведаў парафіяльную супольнасць святых апосталаў Сымона і Юды Тадэвуша ў Воранаве (Радунскі дэканат).

10 кастрычніка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч наведаў парафію Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гродне (Паўднёвы).

6 кастрычніка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч наведаў парафіяльную супольнасць Божай Міласэрнасці ў Гродне.

5 кастрычніка вернікі парафіi Адведзінаў Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гудагаі (Астравецкі дэканат) прывіталі свайго новага душпастыра.

4 кастрычніка на ўрачыстай Імшы з нагоды распачацця ў Тэалагічным каледжы імя св. Казіміра ў Гродне новага навучальнага года 2020/2021 сабраліся яго адміністрацыя, выкладчыкі і навучэнцы.

4 кастрычніка ў касцёле Маці Божай Анёльскай у Гродне адбылася адпустовая ўрачыстасць у гонар св. Францішка Асізскага. Таксама ў гэты дзень група вернікаў парафіяльнай супольнасці прыняла сакрамэнт хрысціянскай сталасці.

3 кастрычніка ў Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне адбылася ўрачыстая цырымонія распачацця новага навучальнага года. Для семінарыі гэты год ужо 31-ы.

29 верасня ў касцёле ў Міхалішках (Астравецкі дэканат) адбылася штогадовая адпустовая ўрачыстасць у гонар св. Міхала Арханёла, галоўнага апекуна парафіі.

26 верасня ў касцёле Узвышэння Святога Крыжа ў Макараўцах (дэканат Вялікая Бераставіца) група вернікаў прыступіла да сакрамэнту хрысціянскай сталасці. Сакрамэнт удзяліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.

23 верасня ў парафіі св. Піо з П'етрэльчыны ў Гродне адбыліся адпустовая ўрачыстасць і ўнясенне рэліквій айца Піо.

19 верасня ў санктуарыі Гродзенскай дыяцэзіі Маці Божай Шкаплернай у Гудагаі (Астравецкі дэканат) дыякан Ігнат Падарэцкi ад Хрыста Укрыжаванага з ордэну кармэлітаў босых прыняў сакрамэнт пасвячэння ў ступені прэзбітэрату.

Умілаваныя ў Хрысце Пану браты і сёстры, дарагія вернікі дыяцэзіі!

13 верасня ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне група вернікаў прыступіла да сакрамэнту хрысціянскай сталасці.