біскуп Кашкевіч

Біскуп Кашкевіч цэлебраваў Імшу Вячэры Пана ў гродзенскай катэдры

14 красавіка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч цэлебраваў урачыстую Імшу Вячэры Пана ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне. Гэтая Імша распачынае ў Каталіцкім Касцёле Пасхальны Трыдуум Мукі, Смерці і Уваскрасення Езуса Хрыста. У гэтыя дні здзейснілася вялікая таямніца Пасхі Хрыста – Яго пераход з зямнога жыцця праз брамы мукі і смерці да жыцця ў хвале ўваскрасення. Дні Пасхальнага Трыдууму ўтвараюць адзінае цэлае, з’яўляюцца як быццам адным трохдзённым святам, вялікім святкаваннем нашага адкуплення. Вернікі сабраліся на Імшы, каб дзякаваць за сакрамэнты пасвячэння і Эўхарыстыі, устаноўленыя Езусам Хрыстом у Вялікі чацвер. Таму на яе пачатку дзеці і моладзь выказалі віншаванні біскупу і святарам, якія служаць у катэдральнай парафіі, пажадаўшы ім цешыцца сваім святарствам і з руплівасцю і вялікай адданасцю ажыццяўляць сваё пакліканне. Біскуп Кашкевіч на пачатку Імшы заахвоціў усіх прысутных падзякаваць Езусу за сакрамэнты Эўхарыстыі і пасвячэння, праз якія аб’явілася Яго велізарная любоў да чалавека і свету. “Дзякуем за дар гэтай любові, бо Езус застаўся з намі ва ўсіх табэрнакулюмах усяго свету, да канца, бо да канца нас палюбіў”, – дадаў іерарх. Таксама пастыр Касцёла на Гродзеншчыне падзякаваў вернікам за малітву ў інтэнцыі святароў, якая дапамагае кожнаму з іх быць моцным у веры і выконваць сваю місію, атрыманую ў момант прыняцця пасвячэння. У гаміліі генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі кс. канонік Аляксандр Мацкевіч казаў пра значэнне Эўхарыстыі ў жыцці чалавека. Ён адзначыў, што Пан Езус застаецца з намі, каб парадаваць нас сваёй бясконцай боскай любоўю. “Заўсёды, калі прыходзім да Яго са збалелым сэрцам, за смуткам у душы, разгубленасцю ці трывогай, будзем памятаць, што ў табэрнакулюме Сэрца Езуса б’ецца любоўю да нас”, – сказаў святар. Пасля прыняцця святой Камуніі Найсвяцейшы Сакрамэнт перанеслі ў цямніцу, якая з’яўляецца сімвалам вязніцы, куды быў заключаны Езус у ноч перад Мукай. Кс. Юрый Марціновіч Фота: Яўген Занеўскі  

Біскуп Кашкевіч цэлебраваў Імшу Вячэры Пана ў гродзенскай парафіі Адшукання Святога Крыжа

9 красавіка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч цэлебраваў урачыстую Імшу Вячэры Пана ў касцёле Адшукання Святога Крыжа (бэрнардынскі) у Гродне. Гэтая Імша ўводзіць у атмасферу Пасхальнага Трыдууму.

Ва ўрачыстасць Маці Божай Вастрабрамскай біскуп Гродзенскі наведаў капліцу ў Кваторах

16 лістапада, ва ўрачыстасць Найсвяцейшай Панны Марыі, Маці Міласэрнасці, Маці Божай Вастрабрамскай, біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч наведаў капліцу ў Кваторах, якая належыць да парафіі Перамянення Пана ў Вялікай Бераставіцы. Іерарх асвяціў алтар, у цэнтры якога змешчаны абраз Маці Божай Вастрабрамскай. Пробашч парафіі а. Вальдэмар Слота CSsR ад імя групы мясцовых вернікаў, якія сабраліся ў капліцы, выказаў радасць з таго, што гэтую невялікую частку Касцёла наведаў іх пастыр. У сваю чаргу біскуп падзякаваў пробашчу за ахвярнае служэнне і клопат аб верніках, даручаных яго апецы. Іерарх заахвоціў парафіян у гэты цяжкі час, калі ўвесь свет змагаецца са страшнай эпідэміяй каранавірусу, даверыць Маці Міласэрнасці ўсе свае штодзённыя клопаты і прасіць аб ласцы здароўя для ўсіх хворых, церпячых, тых, хто імі апякуецца, а таксама прасіць Бога аб спыненні пандэміі. На заканчэнне сустрэчы з вернікамі біскуп удзяліў ім пастырскае благаслаўленне, а на памяць пра гэты дзень уручыў абразкі, запэўніўшы ў малітвах за ўсіх, хто ўтварае Гродзенскую дыяцэзію. Кс. Юрый Марціновіч  

Ва ўрачыстасць Маці Божай Кангрэгацкай біскуп Кашкевіч цэлебраваў Імшу ў катэдры

5 жніўня біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч узначаліў ранішнюю святую Імшу ў гродзенскай катэдры св. Францішка Ксаверыя ў межах сёлетняй урачыстасці ў гонар Маці Божай Кангрэгацкай – Апякункі студэнтаў і Заступніцы города над Нёманам. На Эўхарыстыі сабраліся жыхары горада, каб на ўзор папярэдніх пакаленняў даверыць Богу ўсе свае штодзённыя клопаты, дзякуючы дапамозе нябеснай Заступніцы. У прыгожым касцёле, які раней належаў езуітам, перад славутым ласкамі абразом Маці Божай Кангрэгацкай, які знаходзіцца там 358 гадоў, прысутныя разам дзякавалі Богу за дар Марыі. Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне на пачатку Эўхарыстыі заклікаў пастаянна дзякаваць Марыі за Яе матчыну апеку і верна ісці праз жыццё за нашым Панам Езусам Хрыстом. У гаміліі кс. Алег Пятрашка, духоўны айцец падрыхтоўчага курса Вышэйшай духоўнай семінарыі, падкрэсліў, што трэба нястомна шукаць Езуса, як Яго шукала Марыя, калі Ён у дванаццаць гадоў згубіўся, вяртаючыся з урачыстасці ў Ерузалеме. Таксама святар заклікаў усіх прысутных да малітвы за дзяцей і моладзь, будучыню нашага народу і Касцёла. На заканчэнне Імшы пробашч парафіі кс. канонік Ян Кучынскі падзякаваў усім за прысутнасць і супольную малітву, на якой у гэты дзень ахвотна збіраюцца ў гродзенскай святыні тыя, хто шануе Маці Божую Кангрэгацкую. Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі  

Ва ўспамін усіх памерлых вернікаў біскуп Гродзенскі цэлебраваў Імшу на францішканскіх могілках у Гродне

2 лістапада, ва ўспамін усіх памерлых вернікаў, біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч наведаў францішканскія могілкі ў Гродне. Ля адноўленай два гады таму капліцы, пабудаванай у 1852 г., іерарх узначаліў святую Імшу ў інтэнцыі ўсіх памерлых вернікаў Гродзенскай дыяцэзіі. На могілках сабраліся шматлікія вернікі, якія маліліся асабліва за ўсіх, хто спачывае там, а таксама ў іншых месцах. На пачатку Імшы пастыр Касцёла на Гродзеншчыне адзначыў, што “вера і надзея дазваляюць нам знаходзіцца ў лучнасці з нашымі братамі і сёстрамі, якія пераступілі парог смерці і ўжо жывуць іншым жыццём – праўдзівым, вечным, якое не мае канца”. У гаміліі прэс-сакратар Гродзенскай курыі кс. Юрый Марціновіч падкрэсліў, што смерць – не канец чалавечага жыцця, а наша ўступленне ў вечнасць, бо з моманту смерці нашага Пана Езуса Хрыста смерць ужо не мае канчатковага слова над намі. “Калі сёння мы стаім над магіламі нашых памерлых, прыгадваючы іх радаснае аблічча, а часам, можа, цярпенні, якія спадарожнічалі ім пры адыходзе з гэтага свету, то будзем углядацца ў крыж Хрыста, няхай ён стане цэнтрам нашых сустрэч на могілках”, – дадаў святар. На заканчэнне Імшы пробашч гродзенскай парафіі Маці Божай Анёльскай а. Сяргей Мігун OFM Conv падзякаваў усім прысутным на Эўхарыстыі за памяць пра спачылых і малітву ў іх інтэнцыі. Пасля Імшы вернікi прайшлі ў жалобнай працэсіі алеямі старых могілак. Падчас працэсіі яны спыняліся на пяці стацыях, каб даручыць Божай міласэрнасці ўсіх сваіх блізкіх памерлых і прасіць для іх ласкі неба. Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі    

Велікапосная пастырская сустрэча святароў Гродзенскай дыяцэзіі прайшла ў Гродне

3 сакавікa ў будынку Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне прайшла велікапосная пастырская сустрэча святароў, якія служаць на тэрыторыі Гродзенскай дыяцэзіі.

Вернікі і духавенства развіталіся са спачылым кс. канонікам Алегам Дулем у Ваўкавыску

6 красавіка ў касцёле св. Станіслава Косткі ў Ваўкавыску адбылося пахаванне кс. каноніка Алега Дуля, які апошнія 13 гадоў быў пробашчам гэтай парафіяльнай супольнасці і дэканам Ваўкавыскага дэканату.

Вернікі ў Раготне і Дварцы прывіталі новага душпастыра

24 мая вернікі парафій святых Анёлаў Ахоўнікаў у Раготне і Божага Цела ў Дварцы (Дзятлаўскі дэканат) прывіталі свайго новага душпастыра.

Дыяканы ў Гродне склалі сведчанне веры перад прэзбітэрскім пасвячэннем

26 чэрвеня ў прыватнай капліцы біскупа Гродзенскага ў курыі трое дыяканаў, выпуснікі Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне, урачыста прынеслі сведчанне веры, патрэбнае перад прыняццем сакрамэнту пасвячэння. Гэта апошні этап падрыхтоўкі да прэзбітэрскага пасвячэння.

Дыяканы-шасцікурснікі завяршылі фармацыю ў гродзенскай семінарыі

6 мая, у літургічнае свята святых апосталаў Філіпа і Якуба, навучэнцы VI курса Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне афіцыйна завяршылі сваю семінарыйную фармацыю.

Дыяцэзіяльны дзень маці адзначылі ў Капцёўцы

У першую нядзелю мая ў Гродзенскай дыяцэзіі адзначаецца Дзень маці, калі ва ўсіх касцёлах і капліцах дыяцэзіі ўзносяцца малітвы за жывых і памерлых мам з падзякай ім за неацэнны ўнёсак у грамадскае жыццё і выхаванне ў веры будучых пакаленняў. 2 мая галоўныя ўрачыстасці Дня маці адбыліся ў санктуарыi Маці Божай Яснагорскай на Узгорку надзеі ў Капцёўцы, дзе маліліся за ўсіх маці Гродзенскай дыяцэзіі. Святую Імшу ў інтэнцыі ўсіх жывых і памерлых мам дыяцэзіі ўзначаліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. У гаміліі іерарх адзначыў, што ў гэты час, калі прырода абуджаецца са сну пасля зімы, а ўсё навокал набывае колеры і ззянне, мы звяртаемся сваімі сэрцамі, думкамі, успамінамі да самых дарагіх, самых блізкіх, самых мілых нам людзей – нашых мам. Біскуп казаў пра любоў маці – адзіную ў сваім родзе, найпрыгажэйшую, найчысцейшую, найбольш бескарыслівую. “Гэта любоў, якая ніколі не падвядзе, не пакіне, не здрадзіць. Матчына любоў – адзін з самых цудоўных дароў, якія Бог дае чалавеку”, – дадаў іерарх. Па словах пастыра Касцёла на Гродзеншчыне, таксама Езус Хрыстус, праўдзівы Бог і праўдзівы Чалавек, спазнаў цуд матчынай любові, бо Пан Бог у сваім Провідзе пастанавіў, каб Яго адзінародны Сын меў зямную Маці – Марыю, якая пад крыжам стала Маці кожнага чалавека. “Марыя стала Маці кожнага вызнаўцы Хрыста, кожнага чалавека, які ўключае сябе ў лік Яго вучняў”, – сказаў біскуп, адзначыўшы, што ніхто з нас, хрысціянаў, не можа адчуваць сябе сіратой, нават калі з якойсьці прычыны не мае зямной мамы. Звяртаючыся да ўсіх маці, прысутных у святыні, біскуп заахвоціў, каб кожная мама клапацілася таксама аб рэлігійным выхаванні сваіх дзяцей, якія маюць несмяротную душу. “Што з таго, калі б такая маці дала дзіцяці нават усе скарбы свету, але не дала веры, не навучыла малітве, не прывіла прынцыпаў хрысціянскага жыцця? Бедным было б такое дзіця, бедным і нешчаслівым”, – дадаў іерарх. Дзякуючы ўсім маці дыяцэзіі за прыклад веры і руплівасць у выхаванні маладых пакаленняў, біскуп Гродзенскі даручыў іх разам з сем’ямі Марыі, нашай нябеснай Маці і Каралеве. У гэты дзень, цэлебруючы Імшу за ўсіх мам дыяцэзіі, біскуп прасіў добрага Бога напаўняць іх сэрцы найвялікшай радасцю – радасцю з таго, што дзеці жывуць верай, маюць Бога ў сэрцы і ідуць праз жыццё добрай дарогай. На заканчэнне ўрачыстасці кусташ санктуарыя кс. Міхал Ластоўскі выказаў удзячнасць іерарху, а таксама разам са сваёй парафіяльнай супольнасцю павіншаваў яго з нагоды імянінаў. Кс. Юрый Марціновіч  

З малітвай аб спыненні эпідэміі. Біскуп Кашкевіч наведаў санктуарый у Тракелях

15 красавіка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч прыватна наведаў Дыяцэзіяльны санктуарый Маці Божай Каралевы Нашых Сем'яў у Тракелях.

За ксяндза прэлата Пятра Барташэвіча i ксяндза Фелікса Сароку памаліліся ў Адэльску ў 30-ю гадавіну іх смерці

14 студзеня ў парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Адэльску (дэканат Гродна-Захад) адбылася Імша з нагоды 30-годдзя смерці кс. прэлата Пятра Барташэвіча і кс. Фелікса Сарокі, якія былі пробашчамі гэтай парафіяльнай супольнасці. На Эўхарыстыі, якую ўзначаліў Ганаровы Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, сабраліся шматлікія вернікі, якія яшчэ памятаюць спачылых святароў. Імшу канцэлебравалі біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі і святары.  Ксёндз Пётр і ксёндз Фелікс былі сябрамі. Арцыбіскуп Кандрусевіч у гаміліі нагадаў, як пасля доўгай адсутнасці святара ў Адэльску ў 1955 г. туды прыбыў вызвалены з лагераў кс. Пётр Барташэвіч. Вернікі адразу ўбачылі ў ім таленавітага і адданага Божай справе, добра адукаванага пастыра, чалавека малітвы і дыялогу, дадаў іерарх.  Ён падкрэсліў, што асаблівую ўвагу кс. Барташэвіч прысвячаў хрысціянскаму выхаванню моладзі: адразу арганізаваў вялікую групу міністрантаў, вучыў іх служэнню ля алтара, але адначасова пільнаваў, як яны вучацца ў школе.  Як дадаў арцыбіскуп, кс. Барташэвіч бараніў правы Касцёла, усё гэта не падабалася ўладам у часы ваяўнічага атэізму, і яны пастанавілі перавесці яго ў іншае месца. Па словах іерарха, гэта быў складаны час для адэльскай парафіі, якая магла застацца без святара. Але кс. Пётр не выехаў, пакуль з Парэчча не змог прыбыць кс. Фелікс Сарока. Такім чынам дзякуючы яго настойлівасці яшчэ адзін святар мог працаваць на ніве Касцёла ў Беларусі, сказаў арцыбіскуп. Іерарх нагадаў, што кс. Фелікс адзначаўся педантычнасцю ў захаванні літургічных нормаў. “А вядома, што, як кажа лацінскі выраз, “Lex orandi, lex credenti”, што азначае “Як молішся, так і верыш”. Таму намаганні ксяндза Фелікса ў захаванні літургічных нормаў былі вельмі важнымі”, – заўважыў ён.  Таксама іерарх успомніў, як перад яго прэзбітэрскім пасвячэннем кс. Фелікс зрабіў яму практычны экзамен у адэльскім касцёле на прадмет цэлебрацыі Імшы.  Арцыбіскуп заклікаў вернікаў захоўваць памяць аб сваіх святарах, маліцца ў іх інтэнцыях, каб Бог прыняў іх у сваё Валадарства, і прасіць Пана аб новых пакліканнях да святарства. Пасля Імшы біскупы і група вернікаў накіраваліся на парафіяльныя могілкі, дзе пахаваны кс. Фелікс Сарока, і на яго магіле памаліліся аб дары жыцця вечнага для яго. Ксёндз Фелікс Сарока нарадзіўся ў 1910 г. У 1932-1938 гг. вучыўся ў духоўнай семінарыі ў Вільні. У 1938 г. арцыбіскуп Рамуальд Ялбжыкоўскі ўдзяліў яму прэзбітэрскае пасвячэнне. Затым быў прызначаны вікарыем у парафію ў Васількаве каля Беластока. Пасля Другой сусветнай вайны быў пробашчам парафіі ў Парэччы недалёка ад Гродна. Больш за тры гады быў пазбаўлены савецкімі ўладамi т. зв. даведкі за катэхізацыю дзяцей і моладзі. Падчас пераезду кс. Пятра Барташэвіча з Адэльска ў Жалудок кс. Фелікс Сарока атрымаў дазвол для душпастырскай працы ў Адэльску. З 1963 г. да сваёй смерці, 15 студзеня 1991 г., выконваў там функцыю пробашча. Кс. Юрый Марціновіч  

Заканчэнне навучальнага года ў гродзенскай семінарыі: прынесці свае таленты ў агульную скарбніцу

10 чэрвеня ў капліцы Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне адбылася святая Імша на заканчэнне 2020/2021 навучальнага года. Гэта быў ужо трыццаць першы год у гісторыі гэтай навучальнай установы. Эўхарыстыю ўзначаліў Апостальскі адміністратар sede vacante Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі біскуп Казімір Велікаселец, У Імшы ўдзельнічалі біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі, Генеральны вікарый Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі біскуп Юрый Касабуцкі, выкладчыкі і свецкія супрацоўнікі семінарыі і самі семінарысты. Усіх прысутных у капліцы – сэрцы семінарыі – прывітаў рэктар кс. Віталій Вайцяхоўскі. Святар адзначыў, што гэта радасны дзень, які дае магчымасць зірнуць на пройдзены шлях, што вядзе ў семінарыйнай фармацыі да Хрыстовага алтара. У гаміліі біскуп Юзаф Станеўскі казаў пра важнасць падтрымкі на шляху да святарскага служэння з боку народнай пабожнасці, якая ў кожнай дыяцэзіі нашай краіны адметная, але ў той жа час заўсёды аднолькавая, “бо сэрца чалавека ў канчатковым выніку прагне адно і тое ж”. “Зразумела, народная пабожнасць часам павярхоўная. Аднак праз яе вера ўвайшла ў сэрцы людзей, стала часткай іх пачуццяў, іх звычак і жыцця. Таму народная пабожнасць – гэта вялікі скарб Касцёла”, – дадаў іерарх. Біскуп падкрэсліў, што семінарыйны шлях – перыяд навучання адзін з адным і адзін ад аднаго. “Выплываючы на глыбіню нашага паклікання, як разважаў святы Ян Павел ІІ, кандыдат рыхтуецца да прыняцця Дару і зразумення Таямніцы святарства. Гэтае рашэнне выспявае і ў асабістых сустрэчах з веліччу і слабасцю чалавечага існавання”, – сказаў іерарх. Таксама ён адзначыў, што семінарыя – гэта супольнасць у руху, пiлігрымскі шлях, са свaімі складанасцямі. “У суіснаванні, якое часам бывае складаным, трэба навучыцца быць шчодрымі, і не толькі мірыцца адзін з адным, але і ўзбагачаць адзін аднаго, каб кожны мог прынесці свае асабістыя таленты ў агульную скарбніцу, бо ўсе яны служаць той самай справе фармацыі”, – звярнуў увагу Генеральны вікарый дыяцэзіі. Падчас Імшы семінарысты дзякавалі Богу за чарговы год фармацыі, за ўсе дасягненні ў навуковай і духоўнай сферах, за ўсіх выкладчыкаў, якія з вялікай адданасцю і самапрысвячэннем стараліся перадаць ім як мага больш ведаў і дзяліліся жыццёвым вопытам. На заканчэнне Эўхарыстыі біскуп Аляксандр Кашкевіч падсумаваў завершаны навучальны год, выразіўшы надзею, што кожны з семінарыстаў яшчэ больш навучыўся любіць бліжніх, цаніць і шанаваць тых канкрэтных людзей, якіх Пан Бог у сваім Провідзе паставіў на іх жыццёвым шляху. Іерарх выказаў таксама словы ўдзячнасці ўсім, якія сваім служэннем, працай і руплівасцю ўнеслі свой асабісты ўклад у дзейнасць гродзенскай Alma Mater. Ён падзякаваў рэктару, выхаваўцам і спаведнікам, усім духоўным і свецкім супрацоўнікам семінарыі за працу перадавання ведаў студэнтам. Звярнуўшыся да семінарыстаў з нагоды заканчэння чарговага навучальнага года, пастыр Касцёла на Гродзеншчыне падкрэсліў, што семінарыйная фармацыя мае розныя аспекты: інтэлектуальны, духоўны, пастырскі і чалавечы. “Усе гэтыя аспекты важныя, бо толькі тады, калі яны ўтвараюць разам гарманічную еднасць, можна казаць пра ўдалую, усебаковую фармацыю, здольную падрыхтаваць сапраўдных святароў паводле Сэрца Езуса”, – сказаў іерарх. Семінарыстам ён пажадаў, каб летні час праходзіў радасна і спакойна, a таксама быў нагодай даваць добрае сведчанне бліжнім, спрыяў паглыбленню і ўзмацненню іх асабістай духоўнай сувязі з Езусам Хрыстом. Кс. Юрый Марціновіч Фота: Павел Леановіч  

Імша з удзелам членаў апостальскага руху “Маргарытка” адбылася ў Тракелях

Першую святую Імшу ў межах сёлетніх адпустовых урачыстасцяў у санктуарыі Маці Божай Каралевы нашых сем’яў у Тракелях узначаліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. У Эўхарыстыі асаблівы ўдзел прынялі члены малітоўнай групы апостальскага руху “Маргарытка”. Гэтыя асобы, якія штодзённа моляцца ў інтэнцыі святароў, прысвячаюць за іх цярпенні і ахвяры кожны дзень, прыбылі з розных месцаў Гродзенскай дыяцэзіі. У гаміліі біскуп засяродзіўся на таямніцы Адведзінаў Найсвяцейшай Панны Марыі. Іерарх падкрэсліў, што візіт Марыі да Яе сваячкі стаў нагодай да дзівоснай сустрэчы не толькі дзвюх маці, якія чакалі абяцанага Богам патомства, але і дваіх дзяцей, якія – хоць пакуль нябачна для чалавечага вока – ужо жылі пад іх сэрцам. У сувязі з гэтым біскуп заахвоціў не баяцца распачынаць нават самае далёкае, самае цяжкае падарожжа, каб занесці Бога іншаму чалавеку. Таму пастыр Касцёла на Гродзеншчыне прапанаваў вернікам задумацца над тым, якія нашы размовы i ці ўмеем, як Марыя і святая Альжбета, дзяліцца ў размове з бліжнімі досведам веры, распавядаць пра ласкі і дары, якія Бог нам удзяліў, пра выслуханыя малітвы, споўненыя мары і чаканні. Біскуп заклікаў не баяцца размаўляць пра Пана Бога з нашымі самымі блізкімі, з членамі ўласнай сям’i, i заахвочваць да малітвы i рэлігійнага жыцця. Іерарх звярнуўся таксама да членаў апостальства “Маргарытка”, якія духоўна падтрымліваюць святароў, каб яны самым лепшым, верным і руплівым чынам спаўнялі сваё пакліканне, і выказаў ім словы ўдзячнасці. Як падкрэсліў біскуп, яго цешыць той факт, што з кожным годам павялічваецца колькасць асобаў, якія моляцца за святароў, і гэта азначае, што духоўная і малітоўная падтрымка, якую яны нясуць святарам, становіцца ўсё больш моцнай і трывалай. “Няхай нашы малітвы – вашы за нас, святароў, і нашы, святарскія, за вас – сустрэнуцца перад тронам Бога і прынясуць плён яшчэ большага духоўнага дабра для нас усіх”, – дадаў іерарх. На заканчэнне Эўхарыстыі мадэратар малітоўнай групы руху “Маргарытка” Гродзенскай дыяцэзіі кс. Ян Раманоўскі ад імя ўсяго духавенства Гродзенскай дыяцэзіі падзякаваў усім членам апостальскага руху за іх штодзённыя малітвы, якія кожны з іх звяртае да Бога ў інтэнцыі абранага святара. Прадстаўнікі руху ў гэты дзень уручылі біскупу і прысутным святарам новыя “маргарыткі”, якія азначаюць, што з гэтага часу штодзённа будуць прамаўляцца малітвы за абраных святароў. Кс. Юрый Марціновіч Фота: Дар’я Васілевіч  

Імша падзякі за служэнне арцыбіскупа Кандрусевіча адбылася ў гродзенскай катэдры

6 студзеня, ва ўрачыстасць Аб’яўлення Пана, у гродзенскай катэдральнай базыліцы святога Францішка Ксавэрыя адбылася святая Імша падзякі за служэнне Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага на пенсіі арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча. На Эўхарыстыі сабраліся шматлікія жыхары Гродна, каб памаліцца за шаноўнага юбіляра з нагоды яго 75-годдзя, а таксама выразіць яму ўдзячнасць за адданае служэнне Касцёлу ў нашай краіне. Арцыбіскуп Кандрусевіч заснаваў Вышэйшую духоўную семінарыю ў Гродне, спрыяў вяртанню і адкрыццю каля 100 раней зачыненых касцёлаў, быў ініцыятарам выдання “Парадку Імшы” і “Катэхізіса” на беларускай мове, распачаўшы такім чынам справу адраджэння Касцёла ў Беларусі.  Юбіляра прывітаў на пачатку Імшы біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, які назваў вялікай радасцю для горада над Нёманам тое, што арцыбіскуп прысутнічае на малітве разам з вернікамі ў катэдральным касцёле. Іерарх падкрэсліў, што ў гэты дзень усе вернікі, прысутныя ў святыні, і тыя, хто далучаецца да іх духоўна праз інтэрнэт-трансляцыю, хочуць падтрымаць арцыбіскупа сваімі малітвамі, каб ён і далей мог верна, доўга і плённа служыць нашаму Касцёлу, які столькім яму ўдзячны. На пачатку Імшы арцыбіскуп падзякаваў вернікам за іх малітвы ў інтэнцыі яго вяртання на радзіму. Ён сказаў, што іх пастаянная малітва была вялікай духоўнай падтрымкай і знакам салідарнасці ў складаны перыяд выгнання. Гэты крыж мы неслі разам, адзначыў іерарх і дадаў, што ў крыжы надзея, якая, як паказвае жыццё, здзяйсняецца. У гаміліі, зыходзячы з Евангелля на ўрачыстасць Аб'яўлення Пана, іерарх засяродзіў увагу на некаторых момантах аб'яўлення Хрыста людзям, аб якіх нагадвае Святое Пісанне. Па яго словах, аб'яўленне Тром Каралям мае асаблівае значэнне, бо яны былі астраномамі і не належалі да Выбранага народа, былі язычнікамі, аднак у той жа час тымі, хто шукаў праўду, спалучаючы веды з верай. Гэта і дапамагло ім у зорцы на небасхіле ўбачыць знак нараджэння Збаўцы, і гэтая зорка прывяла іх у Бэтлеем, дадаў арцыбіскуп.  Другім важным момантам гэтага свята іерарх назваў тое, што сваім аб'яўленнем Езус паказаў, што Ён з'яўляецца Збаўцам усяго чалавецтва, Аб'яўленне Пана ўяўляе сабой праўду аб універсалізме збаўлення ў Езусе. Па словах арцыбіскупа, у наш час шмат індыферэнтных адносна рэлігіі людзей, але ёсць і тыя, хто праслаўляе Бога, якія хочуць будаваць сваё жыццё на евангельскіх каштоўнасцях і прыходзяць да Бога са сваімі дарамі добрых спраў, малітвы, міласэрнасці, справядлівасці, прабачэння. “Да якой групы мы адносімся? Калі хочам будаваць шчаслівую Беларусь, то павінны зрабіць рахунак сумлення, стаць перад люстэркам свайго духоўнага жыцця і праз прызму Евангелля ацаніць свой духоўны стан”, – сказаў іерарх. Ён дадаў, што, пакланіўшыся Немаўлятку Езусу, Тры Каралі вярнуліся дадому іншымі, сталі апосталамі Езуса Хрыста. “Таксама і мы, спаткаўшы Езуса, павінны быць Яго апосталамі, каб свет Яго пазнаў і, жывучы Яго вучэннем, будаваў цывілізацыю жыцця, любові і так патрэбнага нам усім міру”, – адзначыў арцыбіскуп. На заканчэнне Імшы віншаванні іерарху выказаў пробашч катэдральнай парафіі кс. канонік Ян Кучынскі, а таксама прадстаўнікі парафіян. Кс. Юрый Марціновіч Фота: Вольга Сяліцкая  

Імша падзякі за служэнне арцыбіскупа наміната Станеўскага адбылася ў гродзенскай катэдры

17 кастрычніка ў гродзенскай катэдральнай базыліцы св. Францішка Ксаверыя адбылася Імша падзякі за служэнне ў Гродзенскай дыяцэзіі яе генеральнага вікарыя Юзафа Станеўскага, прызначанага арцыбіскупам Мітрапалітам Мінска-Магілёўскім. Эўхарыстыю ўзначаліў арцыбіскуп намінат, які пакідае Гродзеншчыну пасля больш чым 25 гадоў служэння тут: спачатку як святар, а затым як біскуп. Цяпер яго новым месцам служэння будзе Мінска-Магілёўская архідыяцэзія, дзе ў суботу 23 кастрычніка адбудзецца яго ўрачысты інгрэс у мінскую архікатэдру. У Імшы ўдзельнічаў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, які ўдзяляў іерарху спачатку дыяканскае, потым прэзбітэрскае, а пасля біскупскае пасвячэнне. Прыбылі шматлікія жыхары горада над Нёманам, каб падтрымаць малітвамі іерарха на парозе яго новага адказнага служэння ў Касцёле на Беларусі. Падчас Эўхарыстыі дзякавалі таксама за яго служэнне ў Касцёле на Гродзеншчыне. Заканчваючы служэнне ў роднай дыяцэзіі, арцыбіскуп намінат найперш выказаў удзячнасць Богу за ўсялякае дабро, якое атрымаў. Словы ўдзячнасці ён адрасаваў Папу Францішку за давер да яго, усім, хто прычыніўся да яго духоўнага развіцця і ўзрастання ў веры: бацькам – за дар жыцця і веры, родным і суседзям – за спадарожнічанне. Іерарх падзякаваў дыяцэзіяльнай супольнасці на чале з яе пастырам біскупам Кашкевічам, святарам і айцам законным, кансэкраваным асобам – жывым за супольнае крочанне, а памерлым за прыклад вернага трывання ля алтара Пана. Таксама ён звярнуўся да вернікаў, асабліва моладзі, якая была такой блізкай яму, з просьбай не баяцца жыць з Богам у сэрцы, актыўна ўдзельнічаць у жыцці Касцёла і сваёй прысутнасцю паказваць, што вера жывая. Дзякуючы за супольны шлях да неба, іерарх прасіў аб малітве за ўсіх, да каго пасылае ягo Хрыстус Пан, каб згодна са сваім пастырскім дэвізам ён мог з верай абвяшчаць радасць Евангелля, што Хрыстус жыве. На заканчэнне Імшы біскуп Аляксандр Кашкевіч падзякаваў арцыбіскупу намінату за апошнія гады, калі той быў яго найбліжэйшым супрацоўнікам у дыяцэзіі. Біскуп запэўніў, што Касцёл на Гродзеншчыне будзе і далей падтрымліваць малітвамі свайго земляка, які з гэтых людзей быў выбраны і да людзей пасланы. Біскуп пажадаў яму, каб пры сустрэчы з новымі задачамі ў Касцёле Дух Святы ўдзяляў іерарху свае дары і натхняў у прыняцці добрых рашэнняў. Да арцыбіскупа наміната звярнуліся таксама прадстаўнікі навучэнцаў тэалагічнага каледжа імя св. каралевіча Казіміра ў Гродне. Ад імя адміністрацыі, выпускнікоў і ўсіх сённяшніх навучэнцаў каледжа яны дзякавалі іерарху за прысутнасць на важных мерапрыемствах у іх навучальнай установе і за кожнае слова, скіраванае да іх падчас розных сустрэч. Удзячнасць і запэўніванне ў далейшым спадарожнічанні ў малітве выказалі прадстаўнікі апостальскага руху “Маргарытка” катэдральнай парафіі Гродна. На гэтай Імшы, якая пачалася спевам гімну да Духа Святога, у Гродзенскай дыяцэзіі быў распачаты дыяцэзіяльны этап XVI Агульнага пасяджэння Сіноду Біскупаў на тэму “На карысць сінадальнага Касцёла: камунія, удзел і місія”. Дыяцэзіяльны этап Сіноду працягнецца да сакавіка наступнага года. У гэты час сінадальныя групы, пакліканыя Касцёлам, будуць разважаць над падрыхтаванымі раней тэмамі і пастаўленымі пытаннямі. Сабраныя меркаванні будуць аб’яднаны ў адпаведны дакумент і перададзены адказным за Сінод на агульнабеларускім узроўні. Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі Фота: Вольга Сяліцкая  

Інфармацыя пра святкаванне сёлетняй урачыстасці Найсвяцейшага Цела і Крыві Хрыста. Працэсіі адменены

Біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч у спецыяльным паведамленні, скіраваным да святароў, якія служаць у Гродзенскай дыяцэзіі, паведаміў пра святкаванне сёлетняй урачыстасці Найсвяцейшага Цела і Крыві Хрыста.

Канонікі Гродзенскага катэдральнага капітулу памаліліся за Беларусь і аб вяртанні арцыбіскупа Кандрусевіча

4 верасня канонікі Гродзенскага катэдральнага капітулу Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі і св. Казіміра Каралевіча сабраліся ў катэдры св. Францішка Ксаверыя ў Гродне на супольную малітву ў інтэнцыі хутчэйшага вяртання арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча на Радзіму.

Канфірмацыя ў гродзенскай парафіі Маці Міласэрнасці: варта сеяць дабро

Пра тое, што варта і нават трэба сеяць дабро, быць добрым, як хлеб, бо, хоць адна частка зерня застаецца патаптанай і знішчанай, другая падае на добрую глебу і прыносіць плён, казаў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, наведваючы парафіяльную супольнасць Найсвяцейшай Панны Марыі Вастрабрамскай Маці Міласэрнасці (аўгустовак) у Гродне. 17 чэрвеня, у літургічны ўспамін св. брата Альберта Хмялёўскага, іерарх падчас Імшы ў межах наведвання парафіі ўдзяліў мясцовым вернікам сакрамэнт канфірмацыі. Эўхарыстыя цэлебравалася на палявым алтары побач з месцам будаўніцтва святыні, якое ўжо амаль завяршаецца. Дары Духа Святога прынялі ў гэты дзень у парафіі больш за 50 чалавек. Звяртаючыся да вернікаў, пастыр Касцёла на Гродзеншчыне нагадаў пра асобу святога Альберта Хмялёўскага. Іерарх адзначыў, як важна быць па яго прыкладзе добрым да людзей, дзяліцца дабром з найбліжэйшымі. Як падкрэсліў біскуп, дзякуючы дабрыні чалавека ўвесь свет стане лепшы. Іерарх падзякаваў вернікам за малітву ў інтэнцыі духоўных асобаў, а таксама заахвоціў маліцца аб новых пакліканнях. Звяртаючыся да моладзі, ён адзначыў, што, калі Хрыстус кліча кагосьці да такога выключнага служэння ў Касцёле, “нельга заглушаць Яго заклік, а трэба ахвотным сэрцам прыняць гэтае запрашэнне”. На заканчэнне Імшы тыя, хто прыступіў да сакрамэнту хрысціянскай сталасці, выказалі словы ўдзячнасці ўсім, хто адпаведным чынам рыхтаваў іх да яго прыняцця. Між іншым яны падзякавалі свайму пробашчу кс. Аляксандру Шэмету, кс. Алегу Кудэрку, кс. Артуру Малафею і с. Людміле. Кс. Юрый Марціновіч Фота: Вераніка Альшэўская  

Каталіцкія біскупы Беларусі ўзгадваюць святога Яна Паўла ІІ і дзеляцца сведчаннямі пра яго

18 мая, у 100-ю гадавіну з дня нараджэння святога Яна Паўла ІІ, каталіцкія біскупы Беларусі правялі анлайн відэаканферэнцыю, каб узгадаць вялікага Папу і разам памаліцца праз яго заступніцтва.

Ксёндз Юзаф Занеўскі SDB прызначаны ганаровым канонікам катэдральнага капітулу

Біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч прызначыў кс. Юзафа Занеўскага, салезіяніна, ганаровым канонікам катэдральнага капітулу Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі і св. Казіміра. Дзякуючы святару за шматгадовае ахвярнае служэнне ў Гродзенскай дыяцэзіі, іерарх пажадаў яму Божага благаслаўлення і шчодрасці ўсялякіх ласкаў на службе Хрыстоваму Касцёлу. Рашэнне было абвешчана 9 мая падчас юбілейных урачыстасцяў 80-годдзя жыцця кс. Юзафа Занеўскага SDB. У гэты дзень у парафіяльным касцёле святых апосталаў Пятра і Паўла ў Жупранах (Ашмянскі дэканат) адбылася святая Імша падзякі за гады жыцця і служэння салезіяніна, якую ўзначаліў біскуп Гродзенскі. На малітве сабраліся біскупы, святары, сёстры законныя і шматлікія вернікі. Усе яны дзякавалі Богу за дар жыцця i святарства юбіляра. Ксёндз Юзаф Занеўскі нарадзіўся 10 мая 1941 г. у сям’і Яна і Марыі Занеўскіх у Заневічах каля Гродна, у якой было пяцёра сыноў і тры дачкі. Вычыўся ў школе ў Заневічах, у Літвінках, а пасля заканчэння дзявятага класа стаў працаваць у калгасе. З дзяцінства быў міністрантам, яго брат быў сакрыстыянінам, а дзве стрыечныя сястры і адна з родных сясцёр уступілі ў Кангрэгацыю Сясцёр Найсвяцейшай Сям’і з Назарэта ў Гродне. Пасля цяжкіх выпрабаванняў і доўгага шляху паехаў у Польшчу, дзе 27 чэрвеня 1964 года далучыўся да супольнасці салезіянаў. У 1965 г. прынёс першыя манаскія абяцанні і застаўся як салезіянін каад’ютар у Чэрвінску. 16 жніўня 1968 г. аднавіў манаскія абяцанні на наступныя тры гады ў Кутне. Па просьбе былога салезіяніна інспектара ў 1969 г. узяў пад апеку салезіянскую гаспадарку ў Глоскаве. 11 ліпеня 1971 г. прынёс вечныя манаскія абяцанні ў Пшыленкаве, пасля сыходу каад’ютара кс. Юзафа Касёрка ў 1972 г. выконваў абавязкі кіроўцы інспектара ў Лодзі. Прэзбітэрскае пасвячэнне прыняў 7 ліпеня 1978 г. у прыватнай капліцы пры катэдры св. Яна Хрысціцеля ў Варшаве ў поўнай таямніцы, пры зачыненых знутры дзвярах. Пасвячэнне ўдзяліў Генеральны сакратар польскага епіскапату біскуп Браніслаў Вацлаў Дамброўскі. Ксёндз Занеўскі быў першым салезіянінам, які прыехаў у Беларусь, каб аднаўляць веру і несці Божае слова ў краіну, змучаную атэізмам. 15 ліпеня 1978 г. пасяліўся ў Гродне, дзе пачаў патаемна дапамагаць кс. Міхалу Арановічу ў парафіі Адшукання Святога Крыжа. Каб утаіць духоўны стан, працаваў на гарадскім бровары. З 1978 па 1982 год служыў у Гервятах і духоўна апекаваўся вернікамі парафіі св. Міхала Арханёла ў Міхалішках. З 1982 па 1991 год быў пробашчам у Жупранах. Ездзіў цэлебраваць Імшы таксама ў касцёле св. Якуба ў Цудзенішках і ў капліцы Найсвяцейшага Імя Марыі ў Гародніках. Намаганнямі руплівага святара зноў сталі дзейнічаць касцёлы св. Міхала Арханёла ў Ашмянах, св. Яна Хрысціцеля ў Гальшанах, св. Міхала Арханёла ў Смаргоні, Апекі Найсвяцейшай Панны Марыі ў Дайлідках і Найсвяцейшай Тройцы ў Данюшаве. Дзякуючы яму была адроджана парафія св. Яна Хрысціцеля ў Аславенятах, дзе ў святыню быў ператвораны будынак былой пажарнай часткі. У 1991 годзе na запрашэнні арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча пераехаў у Расію, дзе больш за 25 гадоў быў пробашчам маскоўскай парафіі Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі. Таму некаторыя называюць яго “апосталам Масквы”. Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі  

Ксяндза Пятра Барташэвіча ўзгадaлi ў Жалудку ў 30-ю гадавіну яго смерці

13 студзеня ў касцёле Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Жалудку (Шчучынскі дэканат) адбылася святая Імша ў інтэнцыі былога пробашча гэтай парафіяльнай супольнасці кс. прэлата Пятра Барташэвіча. Святар быў пробашчам у Жалудку на працягу 27 гадоў, да сваёй смерці. На малітве ў парафіяльнай святыні сабраліся шматлікія вернікі, у жывой памяці якіх застаецца гэты руплівы святар, які з вялікім прысвячэннем і адданасцю служыў ім, асаблівым чынам клапоцячыся пра маладое пакаленне вернікаў. Прыбылі таксама святары, сёстры законныя і іерархі з Гродна: ардынарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Аляксандр Кашкевіч і дапаможны біскуп Юзаф Станеўскі. Літургію ў інтэнцыі спачылага святара ўзначаліў арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі на пенсіі. Усіх прысутных прывітаў пробашч парафіі кс. канонік Ян Рэйшэль.  У гаміліі арцыбіскуп Кандрусевіч нагадаў пра жыццёвы шлях святара Пятра Барташэвіча: спачатку служэнне ў Віцебскай вобласці, потым ссылку ў Сібір, служэнне ў Адэльску і Жалудку.  Іерарх асаблівую ўвагу засяродзіў на арганізатарскіх і красамоўніцкіх здольнасцях гэтага заслужанага для Касцёла ў Беларусі святара. У часы атэізму яго адрознівала імкненне да евангелізацыі моладзі, што было забаронена ўладамі. Але ён добра ведаў, што моладзь – гэта будучыня грамадства і Касцёла, таму шмат працаваў з мэтай яе духоўнай фармацыі. Шмат намаганняў ён, па словах арцыбіскупа, прыклаў у сферы адкрыцця паклікання да святарства і фармацыі будучых святароў. Яго дом у Жалудку стаў сапраўдным домам фармацыі. Менавіта ён падрыхтаваў да святарства кс. прэлата Антонія Ханько, пробашча парафіі Узвышэння Святога Крыжа ў Гродне. Таксама, як адзначыў арцыбіскуп, ксёндз прэлат Эдмунд Даўгіловіч удзячны кс. Пятру за тое, што спаткаў яго на шляху падрыхтоўкі да святарства. Арцыбіскуп падкрэсліў, што ксёндз Пётр залатымі літарамі ўпісаўся ў гісторыю захавання веры ў часы ганенняў у Беларусі. Ён стаяў ля вытокаў яе адраджэння, быў прыкладам клопату пра пакліканні да святарства і кансэкраванага жыцця, і з яго неабходна браць прыклад, сказаў іерарх. Арцыбіскуп дадаў, што ідуць гады і дзесяцігоддзі, пасля смерці кс. Пятра Барташэвіча вырасла новае пакаленне, але памяць аб ім жыве, бо ён абвяшчаў жывое Евангелле Хрыста і вёў людзей шляхам збаўлення. “Верым, што сваім ахвярным служэннем ён заслужыў сабе вянок славы ў Божым Валадарстве, аб чым молім Міласэрнага Езуса”, – адзначыў Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі на пенсіі. Aрцыбіскуп прызнаўся, што вельмі многім удзячны ксяндзу Пятру: “З усёй адказнасцю магу сказаць, што калі б не ксёндз Пётр Барташэвіч і падобныя да яго, я не змог бы стаць святаром”.  Падчас Эўхарыстыі маліліся таксама за спачылага Ганаровага Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі Мітрапаліта Філарэта, які, як падкрэсліў арцыбіскуп Кандрусевіч, быў вялікім сябрам Каталіцкага Касцёла ў нашай краіне. Пасля заканчэння Імшы духавенства і вернікі накіраваліся на парафіяльныя могілкі, дзе на магіле кс. Барташэвіча памаліліся Вяночак да Божай Міласэрнасці, просячы аб дары неба для яго. Вернікі парафіі ў Жалудку падкрэсліваюць і сёння, што, хоць прайшло ўжо 30 гадоў з часу смерці іх былога пробашча, у сэрцах многіх жывуць яго словы, якімі ён звяртаўся да іх з амбоны. Яны памятаюць яго навуку, прасякнутую Божай мудрасцю і глыбінёй яго святарскай душы, якой ён умеў дзяліцца з кожным, каго сустракаў. Сёння, праз 30 гадоў з часу смерці ксяндза Барташэвіча, можна смела сцвярджаць, што ён заклаў падмурак для адраджэння Касцёла ў нашай краіне, у цяжкія гады ганенняў бараніў веру і ўмацоўваў яе. Ксёндз Пётр Барташэвіч нарадзіўся 29 чэрвеня 1914 г. у Вільні, дзе скончыў школу і гімназію. У 1934 г. паступіў вучыцца ў семінарыю ў Вільню. У 1939 г. атрымаў ступень магістра тэалогіі. 16 чэрвеня 1940 г. у Вільні арцыбіскуп Рамуальд Ялбжыкоўскі ўдзяліў яму прэзбітэрскае пасвячэнне. Спачатку служыў вікарыем у Шумску, а пазней – у віленскай Кальварыі. У кастрычніку 1941 г. быў накіраваны на працу ў Зембіна пад Мінскам, але не трапіў туды. Па просьбе дэкана кс. Антонія Зянкевіча, тагачаснага генеральнага вікарыя біскупа ў сваім дэканаце, ён застаўся ў парафіі ў Глыбокім. У 1943 г. быў пробашчам парафіі ў Пярплішчы, у 1946 г. – пробашчам парафіі ў Крулеўшчызне. Восенню быў арыштаваны і прывезены ў Полацк. Яго абвінавацілі ў тым, што ён не верыць у моц Чырвонай арміі, прымушаў дзяцей маліцца і актыўна ўдзельнічаў у сустрэчах святароў. У пачатку 1949 г. быў асуджаны на 25 гадоў лагераў, пазбаўленне грамадзянскіх правоў на 5 гадоў і канфіскацыю маёмасці. Спачатку быў накіраваны ў турму ў Оршу, адтуль – у лагер Старая Вятка ў Рэспубліку Комі. Праз два гады быў высланы ў лагер Чуна ў Сібір. Быў вызвалены 1 мая 1955 г., прыбыў у парафію ў Пярплішчы, дзе касцёл быў ужо зачынены. Ксёндз Пётр звярнуўся ў Гродна да дэкана кс. Міхала Арановіча, які накіраваў яго ў Адэльск. 13 чэрвеня 1955 г., пасля атрымання адпаведных дакументаў, пачаў там працу. Займаўся моладдзю, пры касцёле арганізаваў спартыўныя спаборніцтвы. У адэльскай школе не было піянераў і камсамольцаў, і ўлады абвінавачвалі ў гэтым ксяндза. З-за гэтага па распараджэнні ўладаў ён быў вымушаны пакінуць Адэльск і пачаў працу ў Жалудку. З-за вельмі руплівай працы ў яго адабралі дакументы (т. зв. даведку). Ксёндз Барташэвіч паехаў у Маскву, каб сустрэцца там з Румянцавым, старшынёй Найвышэйшай рады па справах рэлігіі. Пасля гэтай сустрэчы святар атрымаў дакументы. У 1963 г. ён быў вымушаны пакінуць парафію ў Адэльску і накіравацца ў Жалудок, дзе выконваў функцыі пробашча да самай смерці. Дзякуючы старанням кс. Пятра ў Вышэйшую духоўную семінарыю ў Рызе быў прыняты Антоні Ханько, шматгадовы канцлер біскупскай курыі ў Гродне. Ксёндз Пётр разам з кс. Юзафам Грасевічам заснаваў патаемную супольнасць сясцёр Маці Божай Міласэрнасці. У 1990 г. ён стаў папскім прэлатам. 13 студзеня 1991 г. памёр у Жалудку, дзе быў пахаваны каля магілы сваёй маці. Кс. Юрый Марціновіч  

Навучэнцы 1 курса тэалагічнага каледжа ў Гродне атрымалі заліковыя кніжкі

4 кастрычніка на ўрачыстай Імшы з нагоды распачацця ў Тэалагічным каледжы імя св. Казіміра ў Гродне новага навучальнага года 2020/2021 сабраліся яго адміністрацыя, выкладчыкі і навучэнцы.

Над сваім пакліканнем разважалі святары падчас рэкалекцый у Гродне

З 24 па 26 жніўня ў будынку Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне адбыліся рэкалекцыі для святароў, якія служаць на тэрыторыі Гродзенскай дыяцэзіі.

© 2006-2019 GRODNENSIS.BY  Creating and programming by Jan_Dax,  design by Alexey Sauhin.