2 ліпеня ў дыяцэзіяльным санктуарыі Маці Божай Каралевы нашых сем’яў у Тракелях (Радунскі дэканат) адбылася штогадовая адпустовая ўрачыстасць Адведзінаў Найсвяцейшай Панны Марыі.

13 верасня падчас святой Імшы ў семінарыйнай капліцы студэнт 5 курса Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне Андрэй Юхнік прыняў паслугу акалітату.

З 24 па 26 жніўня ў будынку Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне адбыліся рэкалекцыі для святароў, якія служаць на тэрыторыі Гродзенскай дыяцэзіі.

У межах агульнабеларускага Дня кансэкраванага жыцця, які 10 лютага адзначылі ў Гродне, законнікі і законніцы з усёй краіны разам маліліся і разважалі над надзённымі заданнямі свайго служэння.

26 ліпеня, у адпустовую ўрачыстасць св. Ганны, у капліцы ў вёсцы Паляны, якая належыць да парафіі св. Міхала Арханёла ў Ашмянах, быў урачыста змешчаны новы звон.

Мінула ўжо сем гадоў з таго часу, як рэктар і выкладчык Гродзенскай вышэйшай духоўнай семінарыі прыняў біскупскае пасвячэнне. З гэтай нагоды дапаможны біскуп і генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі ўзгадвае сем важных падзей з гэтага перыяду. 

1. Візіт ad limina Apostolorum. 

З 31 студзеня па 7 лютага 2018 года ў Ватыкане праходзіў чацвёрты ў гісторыі Касцёла ў Беларусі візіт біскупаў ad limina Apostolorum.

“Я ўпершыню ў жыцці ўдзельнічаў у падобным мерапрыемстве. Разам з іншымі біскупамі нашай краіны мы накіраваліся да Наступніка св. Пятра, каб выказаць жывую супольнасць з Апостальскай Сталіцай і калегіяльную адказнасць за Паўсюдны Касцёл. Візіт «ad limina» заўсёды з’яўляецца своеасаблівым урокам эклезіялогіі, глыбокім досведам Таямніцы Касцёла. Гэта таксама знак той лучнасці, якая заключаецца ва ўзаемапранікненні Паўсюднага і мясцовых Касцёлаў. Гэта ўнікальная магчымасць падзяліцца досведам і багажом нашага Касцёла, як і зачарпнуць духоўнае багацце, знаходзячыся ля магіл апосталаў”.

2. Сустрэчы з моладдзю.

Удзел у Сусветных днях моладзі ў Кракаве (2016 г.) і Панаме (2019 г.).

“Я цаню сустрэчы з маладзёнамі, таму што, як паўтараў ініцыятар Сусветных дзён моладзі і верны іх сябар св. Ян Павел ІІ, «з кім павядзешся, ад таго і набярэшся». Трэба знаходзіцца побач з маладымі людзьмі. Аб гэтым клапаціўся святы Папа, які быў выкладчыкам ва ўніверсітэце, праводзіў канікулы з моладдзю, ведаў яе праблемы. Ён разумеў маладога чалавека. Таму трэба быць з моладдзю. Выслухваць. Бачыць яе боль, тугу, жаданні. Папа Францішак у апостальскай адгартацыі «Christus vivit» («Хрыстос жывы») выказаў меркаванне, што Касцёл павінен праяўляць салідарнасць з цярпеннямі маладых людзей і суправаджаць іх у цяжкім лёсе. Моладзь – гэта будучыня нацыі. Якім будзе яе выхаванне, такой будзе будучыня дадзенай краіны, Еўропы, свету і Касцёла”.

3. Сярэбраны юбілей Гродзенскай дыяцэзіі.

24–26 мая 2016 года ў Гродне адбылося святкаванне 25-годдзя ўзнікнення дыяцэзіі, спалучанае з Нацыянальным эўхарыстычным кангрэсам.

“З гонарам магу сказаць, што я адзін з тых людзей, якія сталі сведкамі ўтварэння нашай дыяцэзіі. Я стаяў ля вытокаў узнікнення структур мясцовага Касцёла, спачатку як семінарыст, потым як святар. Святкуючы першы такі юбілей дыяцэзіі і яе біскупа, мы выказалі ўдзячнасць Богу за ўсіх, хто ўнёс свой уклад у стварэнне новай гісторыі і з кім ішлі супольнай дарогай. Гэта была таксама нагода, каб зазірнуць у будучыню, каб з яшчэ большай стараннасцю абвяшчаць Евангелле. Устанаўліваючы ў 1991 годзе новую дыяцэзію, Святы Айцец Ян Павел ІІ меў вялікае жаданне дапамагчы нам далей развіваць жыццё Касцёла, якім мы з’яўляемся, а праз гэта – паглыбляць сваю звышнатуральную сувязь з уваскрослым Хрыстом, які праз Святога Духа робіць нас адной сям’ёй Божых дзяцей”.

4. Досвед убоства.

На заканчэнне Надзвычайнага юбілейнага года міласэрнасці ў 2016 годзе Святы Айцец Францішак устанавіў у Каталіцкім Касцёле Сусветны дзень убогіх.

“Мне давялося шмат разоў сустракацца з людзьмі беднымі і тымі, якія не маюць сталага месца жыхарства. Разам з працаўнікамі дабрачыннай арганізацыі «Карытас» мы неаднаразова наведвалі начныя прытулкі. Я меў нагоду раздзяліць калядны пасілак з беднымі ў сталовай, якую вядуць сёстры назарэтанкі ў Гродне. Як падкрэсліваў папа Францішак у сваім апошнім пасланні на IV Сусветны дзень убогіх, мы не можам быць «у парадку», калі член нашай чалавечай сям’і адсунуты на задворкі і становіцца ценем. Крык маўчання многіх бедных павінен дайсці да Божага люду, які заўсёды і ўсюды гатовы даць ім голас, выказаць салідарнасць з імі і запрасіць да ўдзелу ў жыцці супольнасці. Пры гэтым, паводле слоў св. Грыгорыя Вялікага, важна памятаць, што калі мы даём патрабуючым самае неабходнае, мы даём тое, што належыць ім, а не нам”.

5. Сярэбраны юбілей святарства і залаты – жыцця.

У 2020 годзе іерарх адзначаў 25-годдзе прыняцця святарскіх пасвячэнняў і 50-ую гадавіну з дня нараджэння.

“Кожны юбілей – гэта нагода быць удзячным Богу за сілу і ласку трываць, а таксама людзям, якіх Ён паставіў на маім шляху, і за ўчыненае дабро. Пакліканне – гэта дар Божай ласкі, і ні ў якім разе не права чалавека. Святарства нельга разумець як простае чалавечае адрозненне, але кожны з пакліканых павінен з самага пачатку напоўніць сваё сэрца захапленнем і ўзрушанасцю, удзячнасцю і даверам, а таксама надзеяй. Таму, адзначаючы ўласныя юбілеі, я не хацеў звяртаць увагу на сябе, але прагнуў вылучыць тых людзей, якім абавязаны сваім жыццём, верай і пакліканнем, а таксама звярнуць увагу на ўсе падзеі, якія са мной адбыліся”.

6. Сустрэчы з сем’ямі.

У ліпені 2019 года адзначалася 25-годдзе ўстанаўлення дыяцэзіяльнага санктуарыя ў Тракелях.

“Я да гэтага часу выдатна памятаю тысячы прыгожых і шчаслівых сем’яў, якія прыбылі ў санктуарый Каралевы Нашых Сем’яў у Тракелях, каб падзякаваць Богу за дар Марыі як нашай Маці. Кожны раз, сустракаючыся з сужэнцамі, хачу заахвоціць іх супрацьстаяць гэтым вялікім выклікам сучаснага свету, не губляць мужнасці і памятаць, што яны не адны: Хрыстос верыць у іх; Касцёл ідзе разам з імі; людзі добрай волі глядзяць на іх з даверам! Як сказаў св. Ян Павел ІІ у апостальскай адгартацыі «Familiaris Consortio», кожная сям’я паклікана ствараць будучыню чалавецтва, фарміраваць аблічча зямлі. У гэтай няпростай справе няхай усіх сужэнцаў падтрымлівае і накіроўвае Панна Марыя Каралева Нашых Сем’яў, якая разам са сваім мужам Юзафам перажыла ў доме ў Назарэце радасныя і цяжкія хвіліны сямейнага жыцця”.

7. Удзячнасць апостальству “Маргарытка”.

Сутнасцю апостальства з’яўляецца штодзённая малітва за канкрэтных святароў.

“Я нястомна дзякую Богу за ўсіх членаў Апостальства малітвы за святароў «Маргарытка». Магу з упэўненасцю сказаць, што гэтая вялікая армія вернікаў на самой справе робіць тое, да чаго заклікаў нас св. Ян Павел II, кажучы, што «мы ўсе нясём адказнасць за святарскія пакліканні». Яны прынялі гэтыя словы глыбока ў сэрца і пачалі маліцца! Падчас сустрэч з членамі апостальства я заўважаю, наколькі ім важна, каб нашы святары былі вернымі, разважлівымі, святымі, каб вялі Касцёл бяспечным шляхам у Абяцаную зямлю – у Неба. Дзякуючы іх малітвам, посту і ахвярам нашы святары могуць прысвяціць сябе служэнню іншым, рэалізаваць разнастайныя душпастырскія ініцыятывы, узводзіць святыні”.

Паводле "Слова Жыцця", кс. Юрый Марціновіч

4 кастрычніка Рыма-Каталіцкі Касцёл успамінае святога Францішка, заступніка навакольнага асяроддзя і аднаго з апекуноў парафіі ў Іўі. У адным з алтароў парафіяльнага касцёла знаходзіцца абраз святога, датаваны 1784 годам.

24 сакавіка ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылася святая Імша ў інтэнцыі кс. прэлата Вацлава Паплаўскага.

1 лютага 2014 г. Касцёл на Гродзеншчыне атрымаў дапаможнага біскупа, якім стаў тагачасны рэктар Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне ксёндз прэлат Юзаф Станеўскі.

Яго біскупскае пасвячэнне прайшло ў гродзенскай катэдры св. Францішка Ксавэрыя.

З таго радаснага моманту ўжо мінула сем насычаных служэннем Касцёлу на Беларусі гадоў.

Як паведамляе vdsgrodna.by, у сваю чарговую гадавіну прыняцця біскупскай сакры дапаможны біскуп і Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі на світанку цэлебраваў св. Імшу ў капліцы Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне.

За сем гадоў апостальскага служэння біскупа Юзафа Станеўскага таксама дзякавалі Богу выхавацелі і навучэнцы семінарыі – менавіта тыя, з кім іерарх праводзіць сваё паўсядзённае жыццё.

У гаміліі біскуп заахвоціў як семінарыстаў, так і прысутных святароў да пакорнага служэння Касцёлу незалежна ад свайго статусу, пасады, узросту і магчымасцяў. “Пакліканы не таму, што святы, а святы таму, што пакліканы”, – так нагадаў іерарх аб тым, што у першую чаргу ўсе мы пакліканы да святасці.

Андрэй Юхнік

Фота: Павел Леановіч

30 студзеня, напярэдадні ўрачыстасці св. Яна Боско, вернікі Смаргоні ўдзельнічалі ў адмысловым набажэнстве “Транзітус”, якое ўзначаліў дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі. Гэта малітоўнае чуванне напярэдадні ўспаміну святога, якое мае карані ў францішканскай традыцыі.

“Транзітус” даслоўна азначае пераход, і ў дадзеным выпадку маецца на ўвазе пераход душы ксяндза Боско ў радасць Нябеснага Валадарства. Пераход, які неад’емна звязаны з смерцю, з’яўляецца ў пэўным сэнсе сумным, бо асоба перастае жыць у зямных рэаліях, але для хрысціянаў гэта адначасова вельмі радасны дзень, бо калі гэты чалавек святы і чысты ў вачах Бога, ён у той момант нараджаецца для неба.

“Транзітус” св. Яна Боско – момант яго сустрэчы з Богам тварам у твар. Праз разважанне над гэтым момантам удзельнікі набажэнства хочуць так, як ён, добра падрыхтавацца да свайго пераходу і мець у сэрцах за мэту толькі Божы Дом.

Набажэнства складаецца з трох частак: нешпары на ўрачыстасць святога, выстаўленне Найсвяцейшага Сакрамэнту і апошні дзень навэнны да св. Яна Боско, чытанне жыццяпісу апошніх дзён святога. Падзеі, даты і людзі, якія ўзгадваліся падчас набажэнства, дапамагалі вернікам глыбей перажыць апошнія дні святога і ўвайсці ў клімат “транзітусу” айца і настаўніка моладзі.

Марта Адахоўская

Як літургічны каляндар змяшчае ў сабе сукупнасць розных падзеяў, якія Касцёл узгадвае на працягу года, так і жыццё чалавека напоўнена незвычайнымі перажываннямі і акалічнасцямі, якія назаўсёды застаюцца ў памяці і сэрцы.

24 лютага ў біскупскай курыі ў Гродне адбылася сустрэча катэхетаў, якія служаць на тэрыторыі Гродзенскай дыяцэзіі.

7 верасня ў рэктаральным касцёле Звеставання Найсвяцейшай Марыі Панны (пабрыгіцкі) ў Гродне адбылася сустрэча катэхетаў, якія служаць на тэрыторыі Гродзенскай дыяцэзіі. Гэтай сустрэчай быў урачыста адкрыты катэхетычны год у дыяцэзіі.

17 чэрвеня пробашч лідскай парафіі Святой Сям’і кс. канонік Юзаф Ганьчыц адзначыў 25-годдзе прэзбітэрскага пасвячэння.

17 чэрвеня дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі адзначыў 25-годдзе прэзбітэрскага пасвячэння.

20 верасня ў парафіi Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Адамавічах (Сапоцкінскі дэканат) адбылася святая Імша ў інтэнцыі Стэфана Ядкоўскага, які шмат гадоў быў сакрыстыянінам у гродзенскім касцёле Звеставання Найсвяцейшай Панне Марыі (пабрыгіцкім). Эўхарыстыя цэлебравалася з нагоды яго 90-годдзя.

Радаснай падзеяй для вернікаў парафіі Святой Сям'і ў Лідзе быў прыезд дапаможнага біскупа Гродзенскай дыяцэзіі Юзафа Станеўскага на благаслаўленне страў на велікодны стол. Іерарх наведаў парафію ў Вялікую суботу, 11 красавіка.

7 мая ў капліцы Міждыяцэзіяльнай вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне семінарысты памаліліся аб супакоі для душы ксяндза інфулата Станіслава Кучынскага, першага рэктара іх Alma Mater, які адышоў у вечнасць 25 гадоў таму.

Урачыстую Эўхарыстыю ўзначаліў дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі, які звярнуўся да прысутных са словам пра легендарнага ксяндза інфулата.

У гаміліі іерарх узгадаў жыццёвы шлях святара, які стаяў ля вытокаў адраджэння семінарыі. Яго лёс склаўся няпроста: прыняўшы прэзбітэрскае пасвячэнне незадоўга да верасня 1939 года, малады святар узяў на сябе ўвесь цяжар адказнасці за давераную яму парафію ў Свіры: там пасля ад’езду пробашча вікарый застаўся адзін. Гады вайны, складанае прабыванне ў парафіі ў Шэметаве пры савецкай уладзе, адраджэнне гродзенскай семінарыі – кожны крок на святарскім шляху патрабаваў ад ксяндза Станіслава Кучынскага пацвярджэння вернасці прысязе, прынесенай ля алтара Пана падчас пасвячэння.

“Ксяндза інфулата можна назваць узорам паслухмянасці. Ён умеў распазнаваць голас Божы ў голасе настаяцеляў, таму без ваганняў прыняў заклік арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча ўзначаліць адроджаную ў Гродне семінарыю. А ягоным дэвізам, з якім першы рэктар часта звяртаўся да семінарыстаў, сталі словы: «Не зявай!» На ўвазе ён меў гатоўнасць заўсёды ісці далей, заўсёды быць гатовым да новых выклікаў”, – падкрэсліў біскуп Юзаф Станеўскі.

Менавіта за вялікія заслугі перад Богам і Касцёлам ксёндз Станіслаў Кучынскі быў удастоены годнасці інфулата. Нават у сталым веку ён не забываўся і пра сваіх шэметаўскіх парафіян, да якіх час ад часу наведваўся ў госці. Памёр святар 8 мая 1996 года і быў пахаваны ля роднага касцёла ў Альковічах. Памяць пра яго і сёння жыве ў сэрцах вернікаў і семінарыстаў.

Арцём Кір’янаў

Фота: Павел Леановіч

9 сакавіка семінарыйная сям’я ў Гродне з нагоды мінулага Міжнароднага жаночага дня сабралася на супольнай Эўхарыстыі, каб успомніць у малітвах жанчын, якія сваёй адданай працай у сценах семінарыі далучаюцца да важнай справы фарміравання асобы святара.

19 сакавіка супольнасць Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне павіншавала дапаможнага біскупа Гродзенскай дыяцэзіі Юзафа Станеўскага з імянінамі.

4 чэрвеня, у свята Езуса Хрыста, Найвышэйшага і Вечнага Святара, ў Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне адбылося завяршэнне навучальнага года.

27 ліпеня ў парафіяльным касцёле Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гродне (Паўднёвы) адбылася святая Імша ў інтэнцыі кс. прэлата Юзафа Трубовіча ў 30-ы дзень пасля яго смерці.

22 чэрвеня пры касцёле Найсвяцейшага Сэрца Пана Езуса ў Канвелішках (Радунскі дэканат) адбылося пахаванне кс. каноніка Тадэвуша Качана. Святар у 2004-2018 гг. быў пробашчам гэтай парафіі.

2 лютага супольнасць Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне адзначыла свята Ахвяравання Пана.

Гэтае свята нагадвае вернікам пра евангельскую падзею, якая адбылася калісьці ў Ерузалемскай святыні. Згодна з законам Майсея, кожная жанчына, якая нарадзіла дзіця, лічылася нячыстай, не мела магчымасці ўвайсці ў святыню і павінна была прайсці абрад ачышчэння, а першанец кожнага павінен быць ахвяраваны Богу як знак падзякі за выратаванне першанцаў падчас Зыходу з Егіпта.

Такі абрад чакаў і сям’ю з Назарэта. Марыі і Юзафу належала прынесці ў ахвяру пару туркавак або дзвюх галубак, што яны і ўчынілі. Такім чынам Ерузалемская святыня стала месцам сустрэчы Бога з чалавецтвам, а ахвяраванне Езуса ў святыні – правобразам ахвяры, якую потым Ён прынёс Богу Айцу на крыжы.

Раніцай, абудзіўшыся крыху пазней, чым заўсёды, семінарысты сабраліся ў капліцы на супольнай Ютрані, тэксты якой у гэты дзень засяроджваліся на падзеі ахвяравання Езуса ў святыні і былі насычаны глыбокім зместам.

Паразважаўшы над урыўкам Евангелля, прызначаным на свята Ахвяравання, будучыя святары чакалі распачацця галоўнай падзеі дня – св. Імшы.

Як паведамляе vdsgrodna.by, святочную Эўхарыстыю ўзначаліў дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі. Канцэлебравалі Імшу ксёндз прэлат Ежы Лявіньскі і выхавацелі семінарыі на чале з рэктарам кс. Віталіем Вайцяхоўскім.

Падчас Імшы ўся семінарыная супольнасць малілася за кансэкраваных асобаў – тых, кто прысвяціў сваё служэнне Богу і Касцёлу, аб новых пакліканнях і развіцці кансэкраванага жыцця.

Андрэй Юхнік

Фота: Павел Леановіч

18 сакавіка ў парафіяльным касцёле святых апосталаў Пятра і Паўла ў Старых Васілішках (Шчучынскі дэканат) адбылася святая Імша ў інтэнцыі кс. Паўла Барысевіча ў 30-ы дзень пасля яго смерці.