4 сакавіка ў гродзенскім касцёле св. Францішка Ксаверыя сабраўся на малітве генеральны капітул, апекуном якой з’яўляецца святы каралевіч Казімір. Традыцыйна ў гэты дзень ушанавалі апекуна Гродзенскай дыяцэзіі.
У нядзелю 2 мая адзначалася 13-я гадавіна асвячэння капліцы ў гонар благаслаўлёнай Цэліны Бажэцкай ў Абрэмшчыне. Святкаванні з гэтай нагоды ўзначаліў Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі.
У парафіяльнай святыні Найсвяцейшага Сэрца Езуса ў Заневічах біскуп цэлебраваў Імшу, падчас якой у гаміліі нагадаў вернікам пра важнасць таго, каб заставацца ў еднасці з Хрыстом – праўдзівай Лазой, а таксама пра гэтую еднасць з Хрыстом у жыцці благаслаўлёнай Цэліны.
Пасля Імшы вернікі разам з біскупам і ксяндзом Юрыем Ясевічам накіраваліся ў Абрэмшчыну, якая размешчана прыблізна ў 2 км ад заневіцкай святыні і дзе знаходзіцца каплічка. Ля капліцы, на зямлі радавога маёнтку Бажэнцкіх, прысутныя памаліліся аб заступніцтве благаслаўлёнай і ўшанавалі Бога песнямі ў яе гонар.
Цэліна Бажэнцкая (Хлудзінская) нарадзілася 29 кастрычніка 1833 г. у Антовілі каля Оршы ў Магілёўскай вобласці ў сям’і шляхціца Ігнацыя Далжгі Хлудзінскага і Разаліі Клементыны.
У 1845 г. сям’я пераехала ў Ласковічы пад Віцебскам, а ў 1853 г. – у Вільню. Цэліна абрала сваім духоўным кіраўніком біскупа Вацлава Жылінскага і, маючы намер стаць манахіняй, усталявала кантакт з манахінямі віленскага кляштара. Аднак бацькі планавалі выдаць яе замуж, і яна, паводле парады спаведніка, пагадзілася з іх воляй і ў 1853 г. выйшла замуж за Юзафа Бажэнцкага, уладальніка маёнтку Абрэмшчына каля Гродна.
Праз некалькі гадоў яе муж памёр, і Цэліна з дзвюма дочкамі-падлеткамі вярнулася ў Літву, каб пахаваць яго ў радавым маёнтку ў Абрэмшчыне і арганізаваць маёмасныя справы. Але ў небяспецы быць арыштаванымі з-за навучання дзяцей у 1875 г. Бажэнцкая пакінула радзіму. Яны з дочкамі жылі ў Рыме і там усталявалі кантакт з а. Пятром Семяненкам з супольнасці змёртвыхпаўстанцаў, які стаў іх духоўным кіраўніком.
Цэліна з малодшай дачкой, а потым і з кандыдатамі ў іх супольнасць спрабавала здзейсніць сваё імкненне да рэлігійнага жыцця пад кіраўніцтвам кс. Семяненкі згодна з “Правілам васьмі благаслаўленняў сясцёр Уваскрасення Пана нашага Езуса Хрыста”. Гэты шлях аказаўся няпростым; спаведнік некалькі разоў прасіў яе далучыцца разам з дачкой да той ці іншай ужо існуючай рэлігійнай супольнасці, але Цэліна адчувала, што ўсё павінна быць інакш.
З 1886 г., пасля смерці кс. Пятра, Цэліна і яе дачка Ядвіга заняліся справай самастойна. Яны шукалі кіраўніцтва і дапамогі ў касцёльных іерархаў, святароў і сяброў.
6 студзеня 1891 г. Цэліна і Ядвіга прынеслі вечныя манаскія абяцанні, а тры сястры іх супольнасці – часовыя. Гэтая дата лічыцца днём афіцыйнага заснавання Кангрэгацыі Сясцёр Змертвыхпаўстання, чый лозунг – “Праз крыж і смерць да ўваскрасення і хвалы”.
Цэліна Бажэнцкая адышла ў вечнасць 26 кастрычніка 1913 г. у Кракаве, а 27 кастрычніка 2007 г. у базыліцы св. Яна на Латэране ў Рыме адбылася яе беатыфікацыя.
Кс. Юрый Ясевіч
14 лютага, у свята святых Кіріла і Мятода, апекуноў Еўропы, супольнасць Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне раніцай сабралася ў семінарыйнай капліцы на святой Імшы падзякі ў 26-ю гадавіну асвячэння алтара.
29 мая адзначае 65-ю гадавіну прэзбітэрскага пасвячэння кс. прэлат Ежы Лявінскі.
31 ліпеня ў Батароўскім лесе каля Навагрудка, дзе 77 гадоў таму былі расстраляны 11 манахінь з Кангрэгацыі Сясцёр Найсвяцейшай Сям’і з Назарэта (назарэтанкі), сабраліся на малітве пілігрымы.
Яго Эксцэленцыі Ксяндзу Біскупу Юзафу Станеўскаму ў дзень 25-й гадавіны прэзбітэрскага пасвячэння ад усяго сэрца складаем найлепшыя пажаданні, спалучаныя з малітвай!
Яго Эксцэленцыі Біскупу Юзафу Станеўскаму з нагоды імянін складаем сардэчныя пажаданні шчодрых Божых ласкаў і толькі шчаслівых хвілін.
Няхай кожны дзень будзе напоўнены радасцю, цеплынёй і надзеяй. Няхай усе планы і задумы ажыццяўляюцца дзякуючы падтрымцы Святога Духа і саўдзелу добрых людзей.
Дзякуем за адкрытае сэрца і малітоўную падтрымку! Няхай Маці Божая заўсёды Вамі апекуецца, а св. Заступнік няспынна вядзе па дарозе да збаўлення!
Рэдакцыя партала
6 верасня, у першую нядзелю восені, як і кожны год, у парафіі Святога Духа ў Гродне (Альшанка) благаслаўляліся школьныя прылады. У гэты дзень у парафію прыбыў Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі.
Агульнабеларускі Дзень кансэкраванага жыцця з удзелам прадстаўнікоў усіх манаскіх і законніцкіх супольнасцяў, якія нясуць служэнне ў нашай краіне, 10 лютага прайшоў у Гродне.
9 верасня ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне на заканчэнне перэгрынацыі фігуры святога Міхала Арханёла, галоўнага нябеснага апекуна Каталіцкага Касцёла ў Беларусі, адбылася ўрачыстая Імша.
30 чэрвеня пры касцёле Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гродне адбылося пахаванне кс. прэлата Юзафа Трубовіча, найстарэйшага каталіцкага святара ў Беларусі.
Сутнасць фармацыі да святарства заключаецца ў пастаянным “знаходжанні ў шляху”. На гэтым шляху ёсць некалькі этапаў. Кожны з іх – гэта глыбокі вопыт навучэнца семінарыі, паколькі набліжае яго да святарства. Менавіта такі вопыт перажылі некалькі семінарыстаў 1 сакавіка ў Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне.
27 снежня лідская парафія Святой Сям’і адзначыла парафіяльную ўрачыстасць. Галоўную адпустовую Эўхарыстыю, на якой сабраліся шматлікія вернікі і святары, узначаліў дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі.
У гэты дзень у парафіі гасціла “Радыё Марыя” на чале з дырэктарам кс. Аляксандрам Фаміных. Імша з удзелам біскупа Станеўскага транслявалася па радыё.
На пачатку літургіі ўсіх гасцей прывітаў пробашч парафіі кс. Руслан Мазан. Святар зазначыў вялікі ўклад у развіццё парафіі і адданасць людзям былога пробашча кс. Юзафа Ганьчыца, які восенню адышоў у вечнасць.
Біскуп Станеўскі ў гаміліі засяродзіў увагу на постацях маленькага Езуса Хрыста, Маці Божай і св. Юзафа. “Цяпер наш позірк скіраваны на Святую Сям’ю ў Бэтлееме, якая з’яўляецца прыкладам еднасці і любові для нашых сем’яў. Гледзячы на постаці пастушкоў, бачым прыклад здаровых адносін паміж людзьмі, а тры каралі вучаць нас шукаць правільныя шляхі ў вырашэннях гаспадарчых, эканамічных і палітычных справаў”, – сказаў іерарх.
Біскуп звярнуў увагу на вартасць бацькоўства ў сучасным грамадстве.
“Матулі, старайцеся далікатна калыхаць вашых дзетак у калысках, бо ад выхавання аднаго дзіцяці залежыць заўтрашні лёс”, – адзначыў ён.
Пасля Імшы адбылося выстаўленне Найсвяцейшага Сакрамэнту. Падчас адарацыі прысутныя памаліліся Літаніяй да Маці Божай і заспявалі гімн “Цябе, Божа, праслаўляем”.
Aндрэй Юхнік
Ва ўрачыстасць Звеставання Пана, 25 сакавіка, у адпаведнасці з распараджэннем Старшыні Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі ў касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылося прысвячэнне нашай краіны і яе народа Беззаганнаму Сэрцу Найсвяцейшай Панны Марыі.
18 снежня навучэнцы Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне здалі апошнія залікі, а таксама скончыліся лекцыі і заняткі першага семестра. Традыцыйна перад ад’ездам на святочныя канікулы ў семінарыі адбылася аплаткавая сустрэча.
Кожны год, каб падзяліцца аплаткай і павіншаваць адзін аднаго, збіраецца вялікая колькасць гасцей, выкладчыкаў і працаўнікоў, якія працавалі і працуюць у семінарыі. Але сёлета ў сувязі са складанай эпідэміялагічнай сітуацыяй сустрэча прайшла ў вельмі блізкім коле: акрамя семінарыстаў і мадэратараў семінарыі былі запрошаны толькі тыя працаўнікі, якія штодзённа цесна кантактуюць з семінарыстамі.
Са словамі прывітання да прысутных звярнуўся дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі, які перадаў святочныя віншаванні для семінарыйнай супольнасці ў Гродне ад Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча. Пазней усе маглі павіншаваць адзін аднаго з надыходзячымі святамі Божага Нараджэння, дзелячыся аплаткамі.
Семінарысты распавялі пра традыцыі вігілійнай вячэры і святкавання Божага Нараджэння і прачыталі некалькі вершаў. Суправаджалася сустрэча спевамі калядак музычнага гурта “AVE”.
На заканчэнне сустрэчы рэктар кс. Віталь Вайцяхоўскі падзякаваў прысутным за адданасць, працу і ўклад у функцыянаванне семінарыі, а таксама пажадаў знайсці праўдзівую радасць і спакой, якія нясе нованароджаны Езус.
Aндрэй Юхнік
Фота: Павел Леановіч
9 красавіка, у Вялікі чацвер, у катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылася Імша Хрызма.
У нядзелю 16 жніўня дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі наведаў парафію св. Уладзіслава ў Суботніках (Іўеўскі дэканат).
9 красавіка ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылася св. Імша Вячэры Пана, якая распачала Пасхальны Трыдуум. Вернікі сабраліся ў катэдры, каб памаліцца ў інтэнцыі падзякі за сакрамэнты святарства і Эўхарыстыі, устаноўленыя Езусам Хрыстом у Вялікі чацвер.
8 сакавіка, у другую нядзелю Вялікага посту, маладую парафіяльную супольнасць бл. Мар’яны Бярнацкай у Гродне наведаў Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі.
10 красавіка ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылася літургія Мукі Пана – набажэнства Вялікай пятніцы, у якім асабліва ўшаноўваецца дрэва Крыжа. Вялікая пятніца – адзіны дзень у літургічным годзе, калі ў святынях не цэлебруецца святая Імша.
6 студзеня, ва ўрачыстасць Аб’яўлення Пана, Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі наведаў парафію Узвышэння Святога Крыжа ў Лідзе (Фара).
У парафіяльнай святыні іерарх узначаліў урачыстую Імшу, падчас якой таксама благаславіў крэйду, каб адзначаць ёю дзверы дамоў і памяшканняў.
У гаміліі ён засяродзіў увагу на ўрачыстасці, якая святкавалася ў гэты дзень.
Іерарх падкрэсліў, што да Езуса можна крочыць рознымі шляхамі і да Яго вядуць розныя сцежкі. “Адны – як пастухі – толькі спусціліся з гары ў мястэчка Бэтлеем, каб пакланіцца нованароджанаму Езусу. Іншыя – як Тры каралі – мусілі прайсці доўгі шлях, каб урэшце сустрэцца з Езусам і ахвяраваць Яму свае дары. Сёння мы захапляемся намаганнямі і адвагай гэтых мудрацоў”, – дадаў біскуп.
Ён падкрэсліў, што ў кожнага чалавека ёсць хвіліны, калі не хочацца ісці далей, калі падаеш змучаны, калі прыходзіць спакуса, каб вярнуцца або прынамсі застацца на тым жа месцы. Таму іерарх заахвоціў у такія хвіліны, калі губляецца ахвота, прыгледзецца да Трох каралёў, а таксама да многіх іншых нашых святых і благаслаўлёных, якія ніколі не стамляліся ў дарозе, а шукалі праўды, сапраўднай крыніцы мудрасці і сэнсу жыцця.
“Яны сёння з’яўляюцца прыкладам для нас, каб мы паглыблялі нашу веру, былі людзьмі надзеі і даверу, каб мы ў Хрысце знайшлі поўны сэнс і мэту свайго жыцця”, – сказаў біскуп.
На заканчэнне Імшы пробашч парафіі кс. канонік Уладзімір Гуляй падзякаваў іерарху за ўжо традыцыйную прысутнасць у гэты дзень сярод іх.
Кс. Юрый Марціновіч
Да частай малітвы і глыбейшага ўсведамлення дзеяння Божай ласкі ў штодзённым жыцці заахвоціў Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі ў Папяльцовую сераду.
2 лютага, у свята Ахвяравання Пана, Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі ўзначаліў святую Імшу ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне.
4 сакавіка ў Гродзенскай дыяцэзіі адзначаецца свята св. каралевіча Казіміра, апекуна дыяцэзіі.
З гэтай нагоды ў гродзенскім катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя адбылася ўрачыстая Імша, якую ўзначаліў Генеральны вікарый дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі
На Эўхарыстыі, падчас якой асаблівым чынам маліліся за ўсіх, хто ўтварае Касцёл на Гродзеншчыне, сабраліся шматлікія жыхары горада над Нёманам, які атуляе сваёй прысутнасцю святы каралевіч, спачылы ў нядзельную раніцу 4 сакавіка 1484 г. ва ўзросце няпоўных 26 гадоў у каралеўскім замку.
У гаміліі біскуп Станеўскі адзначыў, што тым, хто хацеў бы бліжэй пазнаёміцца з жыццём св. Казіміра, дастаткова прайсці вуліцай ад старога каралеўскага замка ў Гродне ў напрамку месца, дзе раней была Фара Вітаўта, на прыступках якой святы часта маліўся ноччу.
Іерарх дадаў, што св. Казімір “адмовіўся ад прывілеяў і гонару каралеўскага роду, не жадаў улады, пазбягаў забаваў і раскошы двору, працаваў і ваяваў, быў вядомы шчодрасцю да найбяднейшых, а таксама ўсё жыццё захоўваў абяцанне чыстасці, дасканала рэалізуючы вучэнне Хрыста, якое знаходзіцца ў Евангеллі”.
Біскуп падкрэсліў, што святы не занябоўваў духоўнага жыцця, спалучаючы каралеўскія абавязкі з абавязкамі вучня Хрыста.
Па словах іерарха, з часоў святога Казіміра прайшло ўжо шмат стагоддзяў, сёння мы жывём у новым свеце, з механізацыяй і камп’ютарызацыяй, але, нягледзячы на гэта, ён можа і павінен быць прыкладам для сучаснага чалавека.
“Менавіта ён прапануе нам простыя і канкрэтныя ўказальнікі шляху, якія могуць быць паспяховай дапамогай на жыццёвай дарозе сучаснага чалавека. Ён вучыць, як аданавіць веру ў нашых сем’ях, супольнасцях і грамадстве”, – адзначыў біскуп.
Іерарх звярнуў асаблівую ўвагу на тое, што св. Казімір, які глыбока шанаваў Маці Божую і Эўхарыстыю, “падказвае нам, што мы павінны вярнуцца да малітвы, каб у нас было дастаткова мудрасці і сілы”, “вучыць нас, што толькі штодзённая малітва і часты ўдзел у святой Імшы дазволяць нам змяняць сучасны свет”.
Усіх прысутных у святыні біскуп заахвоціў на ўзор апекуна дыяцэзіі нястомна імкнуцца да святасці і ставіць Бога ў цэнтр свайго жыцця.
На Эўхарыстыі маліліся таксама за ўсіх, хто атрымаў падчас хросту імя св. Казіміра. Між іншым узгадалі Апостальскага адміністратара Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі біскупа Казіміра Велікасельца, спачылых святароў, якія насілі імя святога каралевіча, нядаўна памерлага а. Казіміра Жыліса SJ, кс. Казіміра Войнюша, кс. Казіміра Гваздовіча.
Кс. Юрый Марціновіч
Фота: Ангеліна Марцішэўская
5 ліпеня ў дыяцэзіяльным санктуарыі Маці Божай Каралевы нашых сем’яў у Тракелях (Радунскі дэканат) зноў сабраліся шматлікія пілігрымы. Некаторыя прыбылі на аўтамабілях, іншыя рашыліся на пешыя або роварныя пілігрымкі ў індывідуальным парадку.