3 студзеня, у свой дзень нараджэння, Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч сышоў на пенсію. Наведаўшы Гродна ўпершыню пасля вяртання на родныя землі, іерарх адказаў на пытанні чытачоў мясцовых каталіцкіх СМІ.

– Эксцэленцыя, ці адчувалі Вы малітоўную падтрымку з Беларусі, калі знаходзіліся ў Польшчы?

– Так, я адчуваў магутную малітоўную падтрымку вернікаў Беларусі: не толькі католікаў, але і прадстаўнікоў іншых веравызнанняў. Гэта быў знак салідарнасці, які мне дапамагаў несці крыж выгнання з надзеяй на вяртанне, што і адбылося ў вігілію Божага Нараджэння. У выніку, я змог святкаваць яго разам са сваімі вернікамі. 

– Падзяліцеся, калі ласка, што адчувалі, калі даведаліся, што можаце вярнуцца на Радзіму.

– Я чакаў гэтага моманту вельмі доўга, ажно 4 месяцы. Кожны дзень шукаў звесткі ў інтэрнэце. Чакаў, што зазвоніць телефон, і я пачую паведамленне: ужо можна вярнуцца. Самым цяжкім было якраз чаканне. Таму з вялікай радасцю ўспрыняў навіну ад нунцыя, што прыйшоў час вяртання. Мой настрой адразу заўважылі святары парафіі св. Антонія ў Сакулцы, дзе я знаходзіўся. Толькі збіраўся ўсё ім расказаць, як апярэдзілі мяне, пытаючыся, ці часам не вяртаюся, бо на маім твары “ўсё напісана”.

– Ці чакалі такога “падарунка” на дзень нараджэння ад папы Францішка – прыняцця адстаўкі?

– Я выхаваны ў духу “Roma locuta, causa finita” (“Рым сказаў, справа вырашана”), таму не задаваўся пытаннем, ці прыме Папа маю просьбу аб звальненні з абавязкаў. Паводле кананічнага права, ва ўзросце 75 гадоў трэба звярнуцца да Святога Айца з просьбай аб вызваленні ад выконваемых абавязкаў. Як вырашыць Папа – гэта яго справа. Днём раней ці пазней – не мае значэння. Таму адстаўка ў дзень нараджэння мною ўспрымаецца нармальна. Ведаю шмат такіх выпадкаў у іншых краінах.

– Ці цяжка сыходзіць з пасад Мітрапаліта і ардынарыя Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі пасля доўгіх гадоў знаходжання на іх?

– Не стаўлю сабе такога пытання. Прыйшоў час, і трэба сысці. Патрэбны маладыя, больш энергічныя біскупы з новымі ініцыятывамі. Іерархі змяняліся, змяняюцца і будуць змяняцца, але Касцёл застаецца. Трэба ўмець сысці ў час.

– Як адчуваеце сябе на пенсіі? Ці яшчэ не “рассмакавалі” яе?

– Пакуль што не “рассмакаваў”. Хачу працягваць служыць людзям у душпастырстве. Мне падабаецца цэлебраваць розныя набажэнствы, абвяшчаць Евангелле. Цяпер буду мець больш часу для гэтага, бо адпадаюць кіраўнічыя і адміністратыўныя справы.

– Ці змяніўся Ваш распарадак дня?

– Не. Я ўстаю ў 6.30. Кароткая малітва. Абавязковая 30-хвілінная гімнастыка. Літургія гадзін і іншыя малітвы. Св. Імша. Сняданак. Рыхтую перадачу спраў новаму біскупу. Цягам дня – малітвы Літургіі гадзін, Ружанец, Вяночак да Божай міласэрнасці і іншыя. Часам еду на набажэнствы ў парафіі. Яшчэ засталіся некаторыя запланаваныя раней справы, якія стараюся рэалізаваць.

– Цяпер у Вас будзе менш абавязкаў. Ці маеце якія-небудзь хобі?

– Люблю спорт, асабліва футбол. Але пасля аперацыі на пазваночнік не магу больш ганяць мяч. Чакаю, калі можна будзе наведваць басейн, бо падабаецца плаваць. Люблю таксама тэалагічныя і асабліва гамілетычныя кнігі, на што цяпер буду мець больш часу.

– Якія планы на будучыню? Дзе плануеце жыць: у Мінску ці ў Гродне? Можа, вернецеся ў родны Адэльск?

– Пакуль што застаюся ў Мінску, а потым будзе бачна…

– Як змагацца з несправядлівасцю, насіллем і беззаконнем у нашы часы?

– Трэба жыць паводле Божага закону. У ім усё прапісана. Асабліва трэба памятаць пра запаведзь любові да Бога і бліжняга, а таксама аб акце пакаяння і жалю за грахі ды аб неабходнасці прабачэння. Але для гэтага трэба адпаведна выхаваць чалавека. Таму перад Касцёлам і грамадствам стаіць адказнае заданне выхавання маладога пакалення. І тут павінны актыўна развівацца адносіны паміж дзяржавай і Касцёлам. Касцёл мусіць мець большую прысутнасць у дзяржаўных СМІ. У навучальных установах неабходна выкладаць асновы рэлігіі як факультатыў. Дзяржава павінна падтрымліваць дзейнасць Касцёла, гарантуючы яго аўтаномію.

– Ксёндз Арцыбіскуп, Вы ведаеце і, напэўна, адчуваеце любоў людзей да Вас… Дайце, калі ласка, параду, як па-хрысціянску прыняць Вашу адстаўку, а таксама новыя змены ў Касцёле ў Беларусі?

– Шчыра дзякую за любоў вернікаў да сваіх пастыраў, у тым ліку да мяне. Я адчуваў яе заўсёды, але асабліва моцна – падчас свайго выгнання. За ўсё гэта вельмі ўдзячны людзям. Касцёлам кіруе Святы Дух, і трэба даверыцца Яму. Ён лепш ведае, якая асоба і ў які час павінна кіраваць Касцёлам. Так было заўсёды, так ёсць і цяпер. Усё на хвалу Бога!

Паводле "Слова Жыцця", Вольга Сяліцкая

Увечары 18 кастрычніка больш за 100 дзяцей з гродзенскай катэдральнай парафіі св. Францішка Ксаверыя далучыліся да малітоўнай акцыі “Мільён дзяцей моліцца Ружанец”.

Адказным за правядзенне акцыі быў кс. Яўген Амасенак.

Дзеці прывіталі ўсіх прысутных з дапамогай тэлемосту анлайн шарыкамі блакітнага колеру.

Праз тэлемост дзеці ва ўсіх дыяцэзіях Беларусі адначасова маліліся за мір у свеце. Тэлемост быў усталяваны паміж Мінскам, Віцебскам, Гродна, Магілёвам і Баранавічамі.

“Мільён дзяцей моліцца Ружанец” — сусветная ініцыятыва, арганізаваная Папскім фондам “Дапамога Касцёлу ў патрэбе”. Галоўная мэта гэтай малітоўнай кампаніі — паказаць, што даверлівая малітва дзяцей можа, як страла, ляцець проста да сэрца Бога і такім чынам змяняць свет.

Дзеці нашай краіны асабліва прасілі міру і згоды ў сваёй Бацькаўшчыне.

Пасля Ружанца ўдзельнікі атрымалі памятныя наклейкі.

Вольга Сяліцкая

26 чэрвеня Гродна наведаў Апостальскі нунцый у Беларусі арцыбіскуп Антэ Ёзіч. Прадстаўнік Папы Францішка ў нашай краіне ўзначаліў цэлебрацыю святой Імшы ў катэдральнай базыліцы св. Францішка Ксаверыя.

На Эўхарыстыі сабралося духавенства, асобы кансэкраванага жыцця і шматлікія вернікі парафій горада.

Пасля ўрачыстага ўваходу ў святыню, маці ўсіх касцёлаў дыяцэзіі, Апостальскага нунцыя прывіталі наймалодшыя вернікі, а таксама біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.

Пастыр Гродзенскай дыяцэзіі адзначыў, што прысутнасць прадстаўніка Папы Францішка ў катэдры з’яўляецца бачным знакам духоўнай блізкасці з Пантыфікам, яго айцоўскай любові і клопату пра мясцовы Касцёл.

Затым арцыбіскуп Ёзіч упершыню ўзначаліў Імшу ў старадаўняй гродзенскай катэдры, цэлебруючы яе ў інтэнцыях усіх прысутных, аб новых пакліканнях, за святароў, моладзь, пажылых людзей і ўсіх вернікаў дыяцэзіі.

Разважаючы над літургічнымі чытаннямі гэтага дня, іерарх адзначыў у гаміліі, што „Бог запрашае нас і пасылае служыць іншым дзеля іх збаўлення”, і „калі Бог запрашае, наш адказ не можа быць адкладзены, таму што гэта прароцкая місія”.

Арцыбіскуп звярнуў увагу, што цэнтральнай тэмай Божага слова ў гэтую нядзелю з’яўляецца пакліканне: гаворка ідзе „аб асноўным пакліканні, якое рэалізуецца сярод хрысціянаў у Касцёле".

„У Касцёле мы пакліканы не быць там пасіўна, але выконваць у ім сваё асабістае і супольнае пакліканне, – дадаў іерарх. – Па сутнасці, мы пакліканы да святасці: хрысціяне святыя па пакліканні”.

„Дзякуючы Марыі, ваш народ багаты пакліканнем і традыцыямі, – падкрэсліў арцыбіскуп. – Плёнам вашай веры з’яўляецца таксама гэты цудоўны касцёл, пабудаваны ў стылі барока трыста пяцьдзясят гадоў таму і прысвечаны святому Францішку Ксаверыю, іспанскаму езуіту і місіянеру, пачынальніку распаўсюджвання хрысціянства ў Азіі”.

Нунцый нагадаў словы Папы Францішка з паслання на сёлетні Сусветны дзень місій, што „Езус пасылае вучняў у свет не толькі для таго, каб выконваць місію, але таксама і перадусім для таго, каб жыць даручанай ім місіяй”, а сутнасць місіі „заключаецца ў сведчанні аб Хрысце, Яго жыцці, муках, смерці і ўваскрасенні з любові да Айца і чалавецтва”.

Прадстаўнік Святога Айца заахвоціў зноў адкрыць для сябе скарбы сваёй місійнай дзейнасці, „адважна працягваць яе, кожны на сваім месцы ў жыцці, і дазволіць Богу прамаўляць праз нашыя целы і нашыя вусны”.

„Наша сапраўдная евангельская місія нават у гэтыя цяжкія часы – часы канфліктаў, войнаў і вялікай варожасці ў блізкім нам свеце, – безумоўна, прынясе новыя духоўныя пакліканні і абвесціць новых прарокаў дваццаць першага стагоддзя. Мы павінны быць місіянерамі міру!” – дадаў іерарх.

На заканчэнне Імшы пробашч катэдральнай парафіі кс. канонік Ян Кучынскі выказаў удзячнасць нунцыю за прыбыццё ў Гродна і цэлебрацыю літургіі. У знак удзячнасці ад вернікаў гэтай парафіі ён перадаў у дар арцыбіскупу копію абраза Маці Божай Кангрэгацкай, якую называюць таксама Студэнцкай. Арыгінал абраза ўшаноўваецца ў гродзенскай катэдры.

На развітанне прадстаўнік Папы заклікаў усіх прысутных і тых, хто духоўна далучыўся да малітвы праз сродкі масавай камунікацыі, заставацца вернымі хрысціянскім традыцыям, якія дапамаглі ім захаваць веру ў Хрыста.

„Будзьце заўсёды добрымі місіянерамі ў сваіх добрых учынках! Будзьце місіянерамі міру!” – падсумаваў іерарх.

Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі

Фота: Вольга Сяліцкая

18 мая адзначалася 100-годдзе з дня нараджэння св. Яна Паўла ІІ. У лідскай парафіі Узвышэння Святога Крыжа (Фара) адбылася ўрачыстая Імша падзякi за дар Папы для Касцёла.

У нядзелю 28 чэрвеня вернікі парафіі святога Юды Тадэвуша, што на Смаргоншчыне, разам са сваім пастырам біскупам Гродзенскім Аляксандрам Кашкевічам адзначылі 200-гадовы юбілей кансэкрацыі парафіяльнага касцёла святога Юды Тадэвуша.

27 мая вернікі парафіі святых апосталаў Пятра і Паўла ў Іўі павіншавалі свайго пробашча кс. Яна Гавецкага з 30-годдзем святарства ў Хрыстовым Касцёле.

24 мая ў касцёле Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі ў Трабах (Іўеўскі дэканат) адзначылі 80-годдзе з часу мучаніцкай смерці кс. Вацлава Радзько, былога пробашча, які стаў ахвярай “невядомых злачынцаў”.

31 кастрычніка арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч узначаліў святую Імшу для вернікаў гродзенскай парафіі благаслаўлёнай Мар’яны Бярнацкай.

Эўхарыстыя адбылася ў касцёле Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Адамавічах (Сапоцкінскі дэканат), які з’яўляецца часовым месцам малітвы вернікаў новай парафіі. У склад парафіі бл. Мар’яны Бярнацкай уваходзяць вуліцы гродзенскіх мікрараёнаў Ласосна і Баранавічы, а таксама вуліцы вёскі Тарусічы.

Трэба падкрэсліць, што візіт іерарха быў сімвалічным, паколькі адбыўся напярэдадні другой гадавіны заснавання парафіяльнай супольнасці, якая рыхтуецца да ўрачыстасці асвячэння зямлі пад будаўніцтва новага касцёла і крыжа ў найбліжэйшы час.

Пасведчанне аб дзяржаўнай рэгістрацыі парафii было падпісана ва ўрачыстасць Усіх Святых 1 лістапада 2019 г. намеснікам старшыні Гродзенскага абласнога выканаўчага камітэта Віктарам Лісковічам.

На Імшы сабраліся шматлікія вернікі, каб разам маліцца за сваю парафіяльную сям’ю, якая стаіць перад вельмі важнай задачай – будаўніцтвам уласнай святыні. Удзельнікі Эўхарыстыі агарнулі малітвамі ўсіх, хто ўтварае гэтую парафіяльную сям’ю.

Усіх прысутных у святыні прывітаў пробашч парафіі кс. Юрый Марціновіч. Святар звярнуўся да арцыбіскупа Кандрусевіча з просьбай аб малітве за “амбіцыйную парафію”, якая мае намер яшчэ ў гэтым годзе, ва ўрачыстасць Хрыста Валадара Сусвету, 21 лістапада, асвяціць зямлю і крыж, а таксама правесці першую Імшу на месцы, дзе будзе пабудаваны касцёл.

У гаміліі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч разважаў над літургіяй слова на гэты дзень. Іерарх падкрэсліў, што “любіць Бога азначае жыць паводле Яго закону”, а “любіць бліжняга азначае ў кожным спатканым чалавеку бачыць свайго брата і сястру”.

Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі на пенсіі дадаў, што любоў да Бога і любоў да бліжняга – законы, якія дапаўняюць адзін аднаго.

“Нельга любіць Бога, якога не бачым, калі не любім бліжняга, якога бачым. Гэтыя два законы – як быццам дзве рэйкі чыгункі. Яны павінны быць побач і накіроўвацца ў адным напрамку, бо толькі тады цягнік будзе ехаць па іх бяспечна”, – сказаў іерарх, падкрэсліўшы, што падобна і ў нашым жыцці: яно будзе гарманічным і шчаслівым, калі будуць выконвацца законы любові да Бога і бліжняга.

На заканчэнне Імшы наймалодшыя парафіяне, якіх рыхтавала катэхетка сястра Лена, павіншавалі арцыбіскупа з імянінамі, пажадаўшы яму патрэбных сіл у яго далейшым пастырскім служэнні.

Са свайго боку іерарх, дзякуючы за добрыя словы, запэўніў, што ў сваіх малітвах будзе памятаць пра новую парафію ў Гродне, просячы добрага Бога, каб усе планы і намеры былі рэалізаваны на Яго хвалу і каб як найхутчэй у гродзенскім мікрараёне Баранавічы, які дынамічна развіваецца, магла з’явіцца каталіцкая святыня.

Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі

Фота: Уладзіслаў Жогла

6 студзеня арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч наведаў сваю малую радзіму – Адэльск у Гродзенскай дыяцэзіі, каб з нагоды 75-годдзя падзякаваць Богу за дар жыцця і каталіцкае выхаванне, якое ў часы пераследу яму далі бацькі, бабулі і дзядулі.

У парафіяльнай святыні, дзе знаходзіцца славуты ласкамі абраз св. Антонія, які асаблівым чынам шануе арцыбіскуп, ён цэлебраваў урачыстую святую Імшу. На Эўхарыстыі сабраліся шматлікія вернікі, каб памаліцца за шаноўнага юбіляра, а таксама падзякаваць Богу за дзясяткі гадоў ягонай руплівай святарскай і біскупскай працы.

У гаміліі іерарх падкрэсліў, што да глыбіні з’яўляецца адэльчанінам, таму не мог не прыехаць зараз у Адэльск. Таксама ён падзякаваў сваім землякам за малітоўную падтрымку ў час, калі на працягу чатырох месяцаў не мог вярнуцца на радзіму.

З нагоды ўрачыстасці Аб'яўлення Пана іерарх засяродзіў увагу на праўдзе аб паўсюднасці збаўлення ў Езусе Хрысце. Па яго словах, аб гэтай праўдзе сведчыць факт аб'яўлення Езуса тром мудрацам з Усходу, якія не належалі да Выбранага народа і былі язычнікамі. Вачыма веры ў новай зорцы на небасхіле яны ўбачылі знак, што нарадзіўся Збаўца свету, і, ідучы за зоркай, знайшлі Яго ў Бэтлееме, дадаў арцыбіскуп.

“У духоўнай цемры сучаснага свету ў Касцёле мы таксама павінны бачыць зорку, якая прывядзе нас да Езуса, - сказаў іерарх. - Гэтай зоркай з’яўляецца Касцёл, які вядзе да Бога. Па прыкладу Трох каралёў, убачыўшы і пазнаўшы Бога, нам неабходна сведчыць пра Яго сучаснаму свету, каб Яго пазнаў і, выкарыстоўваючы Яго вучэнне, мог вырашаць надзённыя праблемы”.

Пасля Імшы вернікі павіншавалі арцыбіскупа з юбілеем 75-годдзя і пажадалі яму Божага благаслаўлення і добрага здароўя.

У час сусветнай пандэміі, звязанай з распаўсюджваннем COVID-19, Рэлігійная місія “Дабрачыннае каталіцкае таварыства “Карытас”” Гродзенскай дыяцэзіі працягвае аказваць неабходную дапамогу медыцынскім установам.

Яго Эксцэленцыі Ксяндзу Біскупу Юзафу Станеўскаму ў дзень 25-й гадавіны прэзбітэрскага пасвячэння ад усяго сэрца складаем найлепшыя пажаданні, спалучаныя з малітвай!