Ва ўрачыстасць Найсвяцейшай Тройцы, 30 мая, у  ў Лідзе две групы дзяцей прыступілі да Першай Камуніі.

Вельмі кранальна перажывалі гэтую падзею як дзеці, так і іх бацькі і родныя, якія прысутнічалі ў святыні.

Пробашч лідскай Фары кс. канонік Уладзімір Гуляй, які ўдзяліў дзецям Першую святую Камунію, звярнуўся да іх у гаміліі. Ён заахвоціў дзяцей да радасці, адзначыўшы, што нават анёлы і ўсе святыя асабліва радуюцца ў гэты дзень.

Святар нагадаў аб асаблівай падрыхтоўцы да гэтай важнай падзеі, заўважыўшы, што такая падрыхтоўка доўжыцца не два гады, а з самага пачатку жыцця кожнага дзіцяці, і што Бог першы ідзе, каб сустрэцца з намі. Таксама пробашч заахвоціў дзяцей запытацца ў сваіх бацькоў, як яны перажывалі сваю першую сустрэчу з Хрыстом, і падзяліўся сваім сведчаннем. Ксёндз Уладзімір пажадаў дзецям, каб яны заўсёды дзяліліся Езусам, якога атрымаюць у святой Камуніі.

Дзеці на працягу цэлага тыдня будуць прыходзіць у прыгожым белым адзенні на Эўхарыстыю, каб ужо цалкам у ёй удзельнічаць і несці Хрыста ў сваё асяроддзе.

С. Ганна Мацуль CSSN

19-26 ліпеня моладзь лідскай парафіі Святой Сям’і ўдзельнічала ў рэкалекцыях у санктуарыі Маці Божай Каралевы нашых сем’яў у Тракелях.

16 красавіка, ў нядзелю Божай Міласэрнасці, Апостальскі нунцый у Беларусі арцыбіскуп Антэ Ёзіч наведаў Ліду (Гродзенская дыяцэзія), дзе ўзначаліў адпустовую ўрачыстасць у парафіі Божай Міласэрнасці, што ў новым лідскім мікрараёне Маладзёжны.

Прадстаўнік Папы Францішка ў Беларусі ўпершыню наведаў горад, у якім пражывае адна з найбольшых у нашай краіне каталіцкіх супольнасцяў: католікі складаюць тут больш за палову насельніцтва. Для Лідскага рэгіёна нават прызначаны асобны Біскупскі вікарый — шматгадовы пробашч парафіі Узвышэння святога Крыжа ў Лідзе ксёндз канонік Уладзімір Гуляй, які ад імя біскупа Гродзенскага Аляксандра Кашкевіча каардынуе душпастырскую і адміністрацыйную дзейнасць Касцёла на Лідчыне.

Нунцый Ёзіч прыбыў у Ліду па запрашэнні ксяндза каноніка Андрэя Зноскі, пробашча маладой мясцовай парафіі Божай Міласэрнасці, размешчанай у мікрараёне Маладзёжны, што ў паўночна-заходняй частцы горада.

Прадстаўніка Святога Айца прывіталі ў святыні спевам на яго роднай мове.

Як пазней сказаў сам Антэ Ёзіч, які паходзіць з Харватыі, гэты касцёльны спеў з яго радзімы ў выкананні парафіяльнага моладзевага хору «Спяваючыя сэрцы» пад кіраўніцтвам Веранікі Красцьянінавай «гучаў нават лепш, чым у арыгінале».

Вітаючы высокага госця і прысутнае духавенства ў запоўненай святыні, якая з’яўляецца самым вялікім касцёлам у Лідзе, ксёндз Андрэй Зноска растлумачыў вернікам, хто такі Апостальскі нунцый. Пры гэтым святар звярнуўся да Кодэкса кананічнага права — галоўнага збору касцёльных законаў, у перакладзе якога на беларускую мову ён сам браў актыўны ўдзел як дасведчаны юрыст і кананіст. Гэты пераклад Кодэкса, прэзентаваны напрыканцы мінулага года ў межах адзначэння 30-годдзя з часу ўсталявання дыпламатычных адносін паміж Святым Пасадам і Рэспублікай Беларусь, быў здзейснены па ініцыятыве нунцыя Ёзіча, і ксёндз Андрэй, па словах ватыканскага прадстаўніка, адыграў у яго падрыхтоўцы адну з галоўных роляў.

Хоць парафія ў мікрараёне Маладзёжны, у адрозненні ад тутэйшага касцёла, далёка не самая вялікая ў Лідзе, аднак на адпустовай урачыстасці сабралася больш за паўтысячы чалавек. Усе яны з вялікай радасцю віталі таксама свайго першага пробашча, ксяндза каноніка Станіслава Пацыну з Радуні. Як нагадаў у прывітальным слове ад старэйшага пакалення вернікаў старшыня парафіяльнай Рады Леон Муліца, дзякуючы душпастырскай руплівасці ксяндза Станіслава амаль трыццаць гадоў таму стварылася гэтая парафіяльная супольнасць, і неўзабаве на полі, дзе «калісьці раслі капуста і буракі», супольнымі намаганнямі вернікаў і іх пробашча вырасла цудоўная святыня ў гонар Божай Міласэрнасці.

Менавіта ксёндз Станіслаў Пацына хрысціў некаторых маладых людзей з тых 35-і асоб, якія ў парафіяльную ўрачыстасць прынялі з рук прадстаўніка Папы сакрамэнт хрысціянскай сталасці — канфірмацыю, або бежмаванне.

Звычайна ў Каталіцкім Касцёле гэты сакрамэнт удзяляе толькі біскуп. Як прызнаўся нунцый Ёзіч, ён упершыню меў магчымасць удзяліць яго толькі цяпер, у Лідзе.

Пасля таго, як ксёндз Уладзімір Гуляй прачытаў Евангелле пра тое, як апостал Тамаш, які спачатку не верыў у Змёртвыхпаўстанне Хрыста, стаў веруючым, дакрануўшыся да прабітых рук і боку Уваскрослага, пробачш прадставіў арцыбіскупу Ёзічу кандыдатаў да канфірмацыі. Паміж імі адбыўся дыялог, у якім кандыдаты пацвердзілі сваё жаданне прыняць дары Святога Духа і жыць хрысціянскай верай, даючы сваё сведчанне аб Уваскрослым.

У прамоўленай гаміліі арцыбіскуп Ёзіч перадусім сказаў, што вельмі рады ў нядзелю Божай Міласэрнасці маліцца ў парафіі, якая мае такі тытул.

«Я таксама шчаслівы, таму што ўпершыню прадстаўнік Папы наведвае вашую парафію і цэлебруе святую Імшу за вас, за вашыя сем’і, за хворых і асабліва за тых, хто рыхтаваўся прыняць сем дароў Духа Святога, каб мець магчымасць сведчыць аб сваёй веры ў штодзённым жыцці.

Для мяне таксама гэта першы раз, калі я як біскуп удзяляю канфірмацыю, і я шчаслівы, што гэта адбываецца тут, у Лідзе, у Беларусі, дзе я выконваю сваю дыпламатычную і касцёльную місію», — адзначыў Апостальскі нунцый. Іерарх дадаў, што разам са сваімі сямю дарамі Святы Дух у канфірмацыі сам сыходзіць на тых, хто прымае гэты сакрамэнт, і «прысутнасць Бога ў нас робіць нас шчаслівымі і падштурхоўвае станавіцца дарослымі, даваць сведчанне сваім жыццём. Там, дзе жыве Дух Божы, ужо няма месца граху, падзелам, войнам, але перамагаюць любоў, сяброўства, вера і справядлівасць», — сцвердзіў іерарх.

Ён запрасіў кандыдатаў «будаваць новы свет: свет без войнаў, свет, які прымае ўсіх без адрознення, перш за ўсё свет, які прымае бедных і адкінутых.

Запрашаю вас любіць сваю парафію ў Лідзе і наш Каталіцкі Касцёл у Беларусі, умацоўваючы яго сваімі малітвамі і добрымі справамі», — заахвоціў прадстаўнік Папы, завяршыўшы гамілію кароткім зваротам да Маці Божай: «Каралева Беларусі, маліся за нас».

На заканчэнне ўрачыстасці адбылася вялікая нечаканасць: прадстаўнік парафіяльнай Рады Віталій Баркоўскі зачытаў і ўручыў Апостальскаму нунцыю ліст, у якім вернікі парафіі запрасілі Святога Айца Папу Францішка наведаць Беларусь і іх супольнасць. «Дакладна ўсведамляем, які далёкі і складаны шлях з Ватыкана ў Беларусь: і гэта не пра рэкі і горы, якія трэба пераадолець, але пра межы, якія дзеляць чалавечыя сэрцы. <…> Мы не палітыкі, не ўплывовыя асобы — мы простыя людзі, якія ад продкаў атрымалі скарб веры, а разам з ім і вернасць Наступніку Святога Пятра; трываць у ёй — наш гонар.

Быць можа, Божаму Провіду не хапала толькі гэтага нясмелага запрашэння ад звычайных людзей, каб ногі Вашай Святасці маглі ступіць на зямлю нашай любай Беларусі», — было сказана ў звароце, які нунцый Ёзіч паабяцаў абавязкова перадаць Папу Францішку.

На заканчэнне ўрачыстасці яе ўдзельнікаў чакаў яшчэ адзін прыемны сюрпрыз: пасля таго, як нунцый удзяліў прысутным Апостальскае благаслаўленне, у касцёл завітаў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч, які, вяртаючыся з урачыстасці ў Воранаве, па дарозе не мінуў і парафію Божай Міласэрнасці ў Лідзе.

Пастыра дыяцэзіі з энтузіязмам прывіталі вернікі і запрасілі яго на супольны здымак.

Паводле Catholic.by

Фота: Антон Насовіч

17 чэрвеня пробашч лідскай парафіі Святой Сям’і кс. канонік Юзаф Ганьчыц адзначыў 25-годдзе прэзбітэрскага пасвячэння.

Радаснай падзеяй для вернікаў парафіі Святой Сям'і ў Лідзе быў прыезд дапаможнага біскупа Гродзенскай дыяцэзіі Юзафа Станеўскага на благаслаўленне страў на велікодны стол. Іерарх наведаў парафію ў Вялікую суботу, 11 красавіка.

11 мая ў касцёл св. Юзафа Каласанса ў парафіі Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Лідзе (м-н Індустрыяльны) па просьбе пробашча парафіі а. Аляксандра Махнача SP прыбыў абраз святой Барбары.

16 кастрычніка пры касцёле Святой Сям’і ў Лідзе адбылося пахаванне кс. каноніка Юзафа Ганьчыца, які 24 гады быў пробашчам гэтай парафіяльнай супольнасці.

16 кастрычнікa ў касцёле Святой Сям’і ў Лідзе адбылася Імша ў інтэнцыі кс. каноніка Юзафа Ганьчыца, першага пробашча і будаўніка гэтай святыні, у першую гадавіну яго смерці.

Святар адышоў у вечнасць 13 кастрычніка 2020 г. у лідскай бальніцы з-за ўскладненняў, выкліканых каранавіруснай інфекцыяй.

На малітве ў святыні, пабудаванай дзякуючы яго старанням, сабраліся ўдзячныя парафіяне, для якіх ён быў не толькі душпастырам, а найперш чулым і адкрытым чалавекам. Прыбылі таксама святары і сёстры законныя, каб з’яднацца ў малітве разам з парафіяльнай супольнасцю.

Прысутнічалі родныя спачылага: сястра і брат разам са сваімі сем’ямі. Эўхарыстыю ўзначаліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.

Усіх прывітаў сённяшні пробашч парафіі кс. Руслан Мазан. Святар адзначыў, што за 25 гадоў служэння тут кс. Юзаф стаў духоўным айцом, сябрам і маральным аўтарытэтам для сваіх вернікаў, да якіх быў дасланы рашэннем біскупа Гродзенскага ў 1996 г.

“Пасля кожнай сустрэчы з ксяндзом Юзафам было адчуванне, што ты ім ацэнены і заўважаны. Яго ўменне слухаць, унутраная цеплыня, дабрыня, усмешка прынеслі яму шмат сяброў. Пры ўсім гэтым ён заўсёды быў чалавекам, які стараўся злучаць, а не дзяліць”, – сказаў кс. Руслан Мазан.

Таксама пробашч падкрэсліў, што спачылы быў добрым гаспадаром, бо не толькі быў узведзены бачны касцёл у Лідзе, але і пабудаваны Богам дзякуючы яго служэнню духоўны Касцёл у сэрцах вернікаў.

У гаміліі біскупскі вікарый Лідскага рэгіёна i пробашч лідскай парафіі Узвышэння Святога Крыжа кс. канонік Уладзімір Гуляй адзначыў, што для ксяндза Юзафа горад Ліда і парафія, у якой ён служыў, былі асаблівым месцам у жыцці, бо ён неаднаразова казаў, што лідчане – пабожныя людзі і добрыя парафіяне.

“Гэта было яго асаблівае месца, дзе яму было дадзена пазнаваць людзей і Бога. Частку гэтых пачуццяў ён пакінуў нам у кожнай Эўхарыстыі, якую цэлебраваў, у сваіх гаміліях, якія тут прамаўляў, у кожнай святарскай паслузе, напоўненай дабрынёй і клопатам пра дабро чалавечай душы”, – дадаў кс. Уладзімір Гуляй.

Біскупскі вікарый асабліва падкрэсліў, што ксёндз канонік заўсёды вучыў пашане да Бібліі, адзначаў, што кожная гамілія павінна быць рэхам Божага слова.

Таксама, дадаў святар, кс. Ганьчыц заўсёды стараўся жыць для іншых, а не для сябе. Да такога жыцця біскупскі вікарый заахвоціў усіх шматлікіх прысутных у касцёле.

“Зерне любові сее Езус сёння ў нашых сэрцах. Будзем жа спрабаваць так любіць, каб жыць для іншых, а не для сябе. Любіць – гэта бескарысліва аддаваць сваё жыццё. Такой любові трэба вучыцца”, – сказаў святар.

На заканчэнне Імшы біскуп Аляксандр Кашкевіч падзякаваў між іншым вернікам лідскай парафіі за малітвы ў інтэнцыі спачылага, што з’яўляюцца прыгожым доказам іх удзячнасці і памяці пра святара, які ім служыў.

Іерарх выказаў надзею, што ксёндз канонік Юзаф Ганьчыц з дому Бога Айца ў небе глядзіць на прыгожую святыню і вернікаў, якія збіраюцца ў ёй на малітве, і цешыцца, што яго 25-гадовае служэнне ўжо сёння прыносіць шчодры плён.

Затым усе сабраліся на прыкасцёльных могілках, дзе біскуп благаславіў помнік, усталяваны на месцы пахавання спачылага.

Дзякуючы Богу за дар гэтага святара, верачы ў Божую міласэрнасць, спадзяемся, што наш спачылы год таму кс. канонік Юзаф ужо пачуў словы Пана: “Слуга добры і верны, увайдзі ў Маю радасць”.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Міхаіл Шчэрба

19 верасня ў парафіі Узвышэння Святога Крыжа (Фара) у Лідзе адбыліся невялікія “канікулы з Богам” для наймалодшых парафіян.

Некалькi дзён таму ў парафiі св. Юзафа Рамеснiка i благаслаўлёных сясцёр назарэтанак мучанiц у Лідзе адбылася ўрачыстасць Першай святой Камунiі.

1 чэрвеня, ва ўспамін Найсвяцейшай Панны Марыі, Маці Касцёла, каля прыдарожнай капліцы ў вёсцы Цвермы (Лідскі дэканат) па добрай традыцыі адбылася ўрачыстая святая Імша.

1 мая, ва ўспамін св. Юзафа, рамесніка, у парафіі Святой Сям’і ў Лідзе адбыўся дзень засяроджання і малітвы праз заступніцтва Апекуна Святой Сям’і.

Набажэнства адбылося з нагоды таго, што ў Каталіцкім Касцёле праходзіць год, прысвечаны святому Юзафу. А па распараджэнні біскупа Гродзенскага Аляксандра Кашкевіча касцёл Святой Сям’і ў Лідзе з’яўляецца юбілейнай святыняй, у якой можна атрымаць адпусты.

Асаблівай падзеяй для парафіяльнай супольнасці стала прыбыццё фігуры Маці Божай Каралевы паратунку з Мілана.

На працягу ўсяго дня парафіяне мелі магчымасць узносіць малітвы праз заступніцтва святога Юзафа, разважаць над яго асобай, а таксама прыступіць да сакрамэнту пакаяння, каб потым атрымаць поўны адпуст.

Кульмінацыйнай часткай дня стала ўрачыстая святая Імша, якую цэлебраваў Генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі біскуп Юзаф Станеўскі.

Aндрэй Юхнік