XVII пешая пілігрымка з Гродна ў санктуарый Пана Езуса Журботнага ўжо завяршылася. Аднак у сэрцах удзельнікаў яна пакінула вялікі след і шмат цёплых успамінаў.
Вернікі, якія прынялі ў ёй удзел, засталіся пад глыбокім уражаннем, бо час, які яны правялі ў дарозе, прайшоў не дарэмна, а ўжо сёння пачынае прыносіць у іх жыцці благаслаўлёныя плёны.
Аб тым, як прайшоў гэты час і што прынесла пілігрымка ў іх жыццё, распавядаюць некаторыя з іх.
Андрэй Юхнік, семінарыст:
Бог разумее нашы цяжкасці
“У пілігрымку я пайшоў першы раз і застаўся вельмі задаволены.
Рось – незвычайны санктуарый у нашай дыяцэзіі, прысвечаны не Марыі і святым, а самому Езусу Хрысту. Яго журбота паказвае нам, што Бог разумее нашыя цяжкасці, бо і сам цярпеў.
Падчас дарогі панавала сямейная і цёплая атмасфера, адчуваўся дух малітвы. Хоць час праляцеў хутка, але кожны стаў братам і сястрой адзін аднаму.
Мне было прыемна бачыць адкрытасць пілігрымаў: да танца і да ружанца падыходзілі як моладзь, так і старэйшыя. Пілігрымка ўжо пачала прыносіць свае духоўныя плёны ў маім жыцці”.
Эвеліна Лукашэвіч, Гродна:
Бог заўсёды побач з намі
“Мне ўпершыню выпала магчымасць схадзіць у пілігрымку ў Рось. Туды я ішла са сваімі інтэнцыямі. Пілігрымка пакінула шмат успамінаў.
Таксама падчас гэтай пілігрымкі я была валанцёрам і заўсёды адчувала невялікую адказнасць. Калі мы ішлі, было шмат часу, каб пабыць з Богам. Мы слухалі цікавыя канферэнцыі, пелі песні, маліліся і не думалі пра нашы праблемы.
І вось, калі мы прыйшлі, нас чакала начная адарацыя. Ноччу адбываецца штосьці нерэальнае. Гэта час настолькі бясцэнны, ты адчуваеш сябе шчаслівым і адчуваеш, што Бог побач з табой”.
Віктар Сокал, Ліда:
Жыць заўсёды з Богам
“Я знаходжуся ў такой цяжкай жыццёвай сітуацыі, калі ўсё мае атачэнне жыве без Бога. І, як бы ні стараўся ад гэтага адхіліцца, гэта закранае. Я ведаю, што значыць жыць без Бога. І магу сказаць толькі адно: жыццё без Бога – гэта пекла.
Пілігрымка – гэта шанс самавыразіцца, паказаць сілу веры, паказаць, што людзі ідуць за Хрыстом, нягледзячы ні на што. Паказаць, што Хрыстус аб’ядноўвае розумы незалежна ад узросту і часу, незалежна ад полу і нацыянальнасці. Паказаць, што сапраўдная любоў такая блізкая і што, жывучы Евангеллем, у пастаяннай споведзі і малітве, мы вартыя трапіць у рай.
Гэта шчасце быць часткай вялікай хрысціянскай сям’і, шчасце ісці за Хрыстом, нягледзячы ні на што”.
Ірэна Хільмановіч, Гродна:
Пан Бог заўсёды дапаможа
“Сёлетняя пілігрымка дапамагла мне спыніцца на хвіліну і падумаць, што адбываецца ў маім жыцці. Гэта як рэкалекцыі, нават больш і глыбей!
У апошні час у мяне былі не самыя лепшыя адносіны з Богам і малітвай, але дзякуючы гэтай пілігрымцы я нагадала сабе, што, нягледзячы на памылкі і падзенні, Ён заўсёды мне дапаможа, уздыме мяне і любіць мяне насуперак усяму! Сёння я больш моцная духоўна. Вяртаюся поўная радасці і любові ў сэрцы!
Я каторы год іду ў пілігрымку Гродна-Рось (сёлета ўжо пяты) і заўсёды застаюся з добрымі ўспамінамі, узбагачана духоўна, зараджана новымі сіламі, усталявала новыя знаёмствы. Усё арганізавана на вышэйшым узроўні, як заўсёды. Дзякуй вялікі арганізатару пілігрымкі кс. Юрыю Марціновічу, які ўкладвае ў гэта шмат сіл, здароўя, намаганняў!”
Ганна Глябовіч
