31 ліпеня ў Навагрудку адбыліся галоўныя ўрачыстасці ў памяць 79-й гадавіны мучаніцкай смерці адзінаццаці манахінь з Кангрэгацыі Сясцёр Найсвяцейшай Сям’і з Назарэта.
З-за неспрыяльных умоваў надвор’я ўрачыстасці прайшлі не ў Батароўскім лесе каля Навагрудка, дзе былі расстраляны законніцы, а ў санктуарыі Гродзенскай дыяцэзіі благаслаўлёнай сястры Стэлы і дзесяці яе паплечніц, дзе ў саркафагу змешчаны іх рэліквіі.
Шмат людзей прыбыло, каб ушанаваць памяць сведкаў Хрыста, якія ахвяравалі сваё жыццё Богу, і вучыцца ў іх адважна ісці праз жыццё.
Прысутныя дзякавалі Пану за дар назарэтанак-мучаніц для Касцёла на Гродзеншчыне і Касцёла ва ўсёй Беларусі, праз заступніцтва благаслаўлёных прасілі Бога даць ім, іх сем’ям і супольнасцям ласку глыбокай і моцнай веры, адвагі, сапраўднай любові да Яго і бліжніх. Таксама маліліся за мір ва ўсім свеце, у кожным доме і сям’і, і аб беатыфікацыі сястры Малгажаты Банась – дванаццатай назарэтанкі з Навагрудка, якая пазбегла мучаніцкай смерці.
Эўхарыстыю ўзначаліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. Як падкрэсліў іерарх на пачатку Эўхарыстыі, мучаніцтва назарэтанак з’яўляецца доказам таго, што сапраўднае дабро перамагае зло, што любоў мацнейшая за нянавісць, a жыццё заўсёды трыумфуе над смерцю.
„Няхай прыклад благаслаўлёных сясцёр-мучаніц з Навагрудка, святасць іх жыцця і веліч іх смерці ўзбудзіць у нашых сэрцах прагненне яшчэ больш верна і ахвярна ісці за Хрыстом шляхам Евангелля, гэта значыць шляхам сапраўднай любові да Бога і бліжняга”, – дадаў біскуп.
У гаміліі прэс-сакратар Гродзенскай дыяцэзіі кс. канонік Юрый Марціновіч адзначыў, што сёстры-мучаніцы, гонар нашай зямлі, якія аддалі жыццё за бацькаў сем’яў і адзінага ў той час у наваколлі Навагрудка святара кс. Аляксандра Зянкевіча, сёння слугі Божага, – прыклад для сучасных хрысціян.
Святар падкрэсліў, што благаслаўлёныя назарэтанкі паказваюць, з якім клопатам і адказнасцю трэба ставіцца да лёсу іншых людзей, а таксама як дзяліцца любоўю з кожным, каго сустракаем.
У канцы Імшы да прысутных звярнулася правінцыяльная настаяцельніца беларускай правінцыі назарэтанак сястра Філатэя Ціхановіч CSFN, якая падзякавала ўсім за дар супольнай малітвы і заахвоціла ўзносіць і далей просьбы Богу праз заступніцтва навагрудскіх мучаніц.
Затым духавенства на чале з біскупам Аляксандрам накіравалася да саркафага, у якім спачываюць рэліквіі сясцёр. Перад саркафагам адбылася літанія, а пасля ўсе шматлікія прысутныя ўшанавалі рэліквіі.
Здаецца, кожны, хто ў гэты дзень быў на малітве ў Белай Фары ў Навагрудку, выходзіў з санктуарыя з усведамленнем, што наша зямля – благаслаўлёная зямля, дзе пралілася кроў многіх адважных людзей, якія не выракліся Бога, не здрадзілі, а здолелі заставацца Яму вернымі да канца. A прыклад жыцця навагрудскіх мучаніц павінен стаць натхненнем для сучасных людзей у штодзённым верным спаўненні абавязкаў, у тым, каб даваць сведчанне веры словам і ўчынкам, любіць бліжняга і бескарысліва дапамагаць патрабуючым.
Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі