14 красавіка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч цэлебраваў урачыстую Імшу Вячэры Пана ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне. Гэтая Імша распачынае ў Каталіцкім Касцёле Пасхальны Трыдуум Мукі, Смерці і Уваскрасення Езуса Хрыста.

У гэтыя дні здзейснілася вялікая таямніца Пасхі Хрыста – Яго пераход з зямнога жыцця праз брамы мукі і смерці да жыцця ў хвале ўваскрасення. Дні Пасхальнага Трыдууму ўтвараюць адзінае цэлае, з’яўляюцца як быццам адным трохдзённым святам, вялікім святкаваннем нашага адкуплення.

Вернікі сабраліся на Імшы, каб дзякаваць за сакрамэнты пасвячэння і Эўхарыстыі, устаноўленыя Езусам Хрыстом у Вялікі чацвер. Таму на яе пачатку дзеці і моладзь выказалі віншаванні біскупу і святарам, якія служаць у катэдральнай парафіі, пажадаўшы ім цешыцца сваім святарствам і з руплівасцю і вялікай адданасцю ажыццяўляць сваё пакліканне.

Біскуп Кашкевіч на пачатку Імшы заахвоціў усіх прысутных падзякаваць Езусу за сакрамэнты Эўхарыстыі і пасвячэння, праз якія аб’явілася Яго велізарная любоў да чалавека і свету.

“Дзякуем за дар гэтай любові, бо Езус застаўся з намі ва ўсіх табэрнакулюмах усяго свету, да канца, бо да канца нас палюбіў”, – дадаў іерарх.

Таксама пастыр Касцёла на Гродзеншчыне падзякаваў вернікам за малітву ў інтэнцыі святароў, якая дапамагае кожнаму з іх быць моцным у веры і выконваць сваю місію, атрыманую ў момант прыняцця пасвячэння.

У гаміліі генеральны вікарый Гродзенскай дыяцэзіі кс. канонік Аляксандр Мацкевіч казаў пра значэнне Эўхарыстыі ў жыцці чалавека. Ён адзначыў, што Пан Езус застаецца з намі, каб парадаваць нас сваёй бясконцай боскай любоўю.

“Заўсёды, калі прыходзім да Яго са збалелым сэрцам, за смуткам у душы, разгубленасцю ці трывогай, будзем памятаць, што ў табэрнакулюме Сэрца Езуса б’ецца любоўю да нас”, – сказаў святар.

Пасля прыняцця святой Камуніі Найсвяцейшы Сакрамэнт перанеслі ў цямніцу, якая з’яўляецца сімвалам вязніцы, куды быў заключаны Езус у ноч перад Мукай.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Яўген Занеўскі

9 красавіка біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч цэлебраваў урачыстую Імшу Вячэры Пана ў касцёле Адшукання Святога Крыжа (бэрнардынскі) у Гродне. Гэтая Імша ўводзіць у атмасферу Пасхальнага Трыдууму.

9 красавіка ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылася св. Імша Вячэры Пана, якая распачала Пасхальны Трыдуум. Вернікі сабраліся ў катэдры, каб памаліцца ў інтэнцыі падзякі за сакрамэнты святарства і Эўхарыстыі, устаноўленыя Езусам Хрыстом у Вялікі чацвер.

6 красавіка Каталіцкі Касцёл распачаў Святы Пасхальны Трыдуум – час, каб сцішыцца і паразважаць пра сваё жыццё. Вялікі чацвер – гэта асаблівы дзень, калі Хрыстус устанавіў адразу два сакрамэнты: Эўхарыстыі і пасвячэння.

У гродзенскай катэдры жыхары горада сабраліся на Вячэрнік Пана, яднаючыся з Касцёлам ва ўсім свеце.

Перад пачаткам святой Імшы дзеці і моладзь павіншавалі біскупа Гродзенскага Аляксандра Кашкевіча і ўсё прысутнае духавенства з іх святам, падарыўшы ім велікодных баранкаў.

“Сёння хочам дзякаваць за вялікі дар, любоў і прысутнасць Хрыста ва ўсіх табэрнакулюмах свету, – сказаў біскуп. – Мы можам не толькі слухаць Яго, не толькі дакрануцца да Яго, але і прымаць у свае сэрцы”.

Іерарх заахвоціў прысутных да малітвы падзякі за дар Эўхарыстыі.

Прагучаў гімн “Хвала на вышынях Богу”, які не спявалі на працягу ўсяго Вялікага посту. Падчас спеву білі званы і звінелі званочкі, якія пасля яго заканчэння змоўклі, сціх таксама арган.

Пасля Імшы Найсвяцейшы Сакрамэнт быў перанесены ў капліцу адарацыі, якая сімвалізуе цямніцу, дзе быў зняволены Езус пасля арышту. У катэдры цямніцу падрыхтавалі ў капліцы Маці Божай Кангрэгацкай. Адарацыя Насвяцейшага Сакрамэнту працягвалася там да 22 гадзін.

З алтара знялі абрус, а табэрнакулюм застаўся пустым і прыадчыненым.

Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі

6 красавіка, у Вялікі чацвер, вернікі парафіі Узвышэння Святога Крыжа ў Лідзе сабраліся на Імшы Апошняй Вячэры. Цэлебраваў Эўхарыстыю арцыбіскуп эмерыт Тадэвуш Кандрусевіч разам са святарамі, якія служаць у гэтай парафіі.

У гаміліі арцыбіскуп звярнуў увагу, што гэтае набажэнства нагадвае пра падзеі, якія адбыліся ў Вячэрніку дваццаць стагоддзяў таму. Падчас Апошняй Вячэры Езус устанавіў Эўхарыстыю, у якой Ён з’яўляецца адначасова святаром і ахвярай, каб раз і назаўсёды ахвяраваць сябе дзеля збаўлення свету. Разам з Эўхарыстыяй Ён устанавіў сакрамэнт пасвячэння, каб успамін Яго мукі і смерці заставаўся да канца часоў.

Таксама Езус абмыў ногі сваім вучням, каб даць прыклад пакорнага служэння апосталам і ўсім людзям. У сувязі з гэтым арцыбіскуп падкрэсліў, што ў сучасным свеце адчуваецца недахоп духу служэння, усе імкнуцца валадарыць, таму прыклад Езуса з’яўляецца актуальным і ў наш час.

Кажучы пра высновы, да якіх вядзе Апошняя Вячэра Езуса, іерарх адзначыў, што яна заклікае да ўдзелу ў Эўхарыстыі як сакрамэнце любові і хлебе вечнага жыцця. Яна заахвочвае да малітвы аб пакліканнях да святарства, бо без служэння святароў не могуць цэлебравацца Эўхарыстыя і іншыя сакрамэнты. Яна адраджае дух міласэрнага служэння іншым, што з’яўляецца “лакмусавай паперкай” нашага хрысціянства, якое павінна быць жывым і прывабным, а гэта магчыма праз любоў да бліжняга і справы міласэрнасці.

“Бязмежная любоў Бога да грэшнага чалавека, апагей якой праявіўся ў Крыжовай смерці Езуса, збавіла чалавека. Таму мы павінны стаць яе носьбітамі, каб, умацаваныя Эўхарыстыяй, маглі будаваць цывілізацыю жыцця, супакою і любові”, – сказаў арцыбіскуп Кандрусевіч.

Пасля ўдзялення Камуніі Найсвяцейшы Сакрамэнт перанеслі ў спецыяльна падрыхтаванае месца, якое сімвалізуе цямніцу, дзе быў зняволены Езус пасля арышту ў Гетсіманскім садзе. Табэрнакулюм застаўся пустым і прыадчыненым.

Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі

Фота: Анастасія Муціловіч

У Вялікі чацвер, які мы ў гэтым годзе сустракаем 28 сакавіка, былі ўстаноўлены сакрамэнты Эўхарыстыі і пасвячэння. У гэты дзень мы aдкрываемся на сакрамэнт Эўхарыстыі як на хлеб жыцця, які неабходны чалавеку для выратавання душы.

Мы зноў перажываем прыняцце святой Камуніі, якая дае магчымасць з’яднацца з Найвышэйшым. На ўзор Хрыста, які прынізіў сябе, імкнемся старанна служыць у братэрскай любові бліжняму.

У катэдральных касцёлах у Вялікі чацвер у першай палове дня праходзіць так званая Імша Хрызма, якую біскуп канцэлебруе разам са святарамі з усёй дыяцэзіі. Падчас гэтай Імшы біскуп асвячае алей хворых i алей катэхуменаў, кансэкруе алей хрызма. Святары аднаўляюць абяцанні, якія давалі пры пасвячэнні.

Увечары ва ўсіх святынях цэлебруецца Імша ва ўспамін Апошняй Вячэры, якая распачынае Святы Пасхальны Трыдуум. Гэта тры святыя дні, калі мы будзем разважаць пра ўстанаўленне сакрамэнтаў Эўхарыстыі і пасвячэння, пра муку і смерць нашага Пана Езуса Хрыста, а таксама пра Яго Уваскрасенне.

Мы будзем збірацца вакол Хрыста Пана, як вучні на Апошняй Вячэры. Удзельнічаць у тых жа падзеях. Той жа самы Езус запросіць нас да супольнага стала. Возьме хлеб і віно і пераменіць у свае Цела і Кроў, каб нас накарміць. Перш чым адыйдзе да Айца, пакіне нам запавет любові, нягледзячы на ноч здрады, нягледзячы на блізкую муку і крыжовую смерць. Гэтым Запаветам з’яўляецца Ён сам. Ён застаўся з намі ў святых сакрамэнтах, у Эўхарыстыі і сакрамэнце пасвячэння.

Адыходзячы, Хрыстус абавязаў нас да супольнай любові. Ён пакінуў нам красамоўны прыклад, падчас Апошняй Вячэры абмыўшы ногі сваім вучням, і даручыў нам кіравацца ў жыцці прынцыпам любові, сказаўшы: “Вось запаведзь Мая, каб вы любілі адзін аднаго, як Я палюбіў вас” (Ян 15, 12).

Сёння праз служэнне святароў мы можам карміцца Целам Хрыста. Няхай жа гэты дзень будзе часам асаблівай малітвы за іх служэнне.

Будзем прасіць Бога, каб не было недахопу ў тых, хто ўдзяляе нам сакрамэнты, будзем прасіць аб фізічных і духоўных сілах для іх, будзем прасіць аб Божай ласцы, патрэбнай для годнага здзяйснення святых абрадаў, будзем прасіць аб шматлікіх і добрых пакліканнях да святарства. Няхай Усемагутны Бог сцеражэ і ўмацоўвае нашых святароў.