10 снежня адбылося пахаванне с. Юзэфы Памаранскай з Кангрэгацыі Дачок Найсвяцейшага Сэрца Найсвяцейшай Панны Марыі (сэрцанкі).
Законніца больш за 30 гадоў служыла біскупу Гродзенскаму, спачатку калі ён быў пробашчам у парафіі Святога Духа ў Вільні. З моманту стварэння Гродзенскай дыяцэзіі ў 1991 г. сястра Юзэфа разам з біскупам Аляксандрам Кашкевічам прыбыла ў Гродна і да самага канца служыла яму ў біскупскім доме, спаўняючы хатнія абавязкі.
Пахавальная Імша адбылася ў гродзенскім касцёле Адшукання Святога Крыжа (пабернардынскі), узначаліў яе біскуп Кашкевіч. У літургіі ўдзельнічалі дапаможны біскуп дыяцэзіі Юзаф Станеўскі, святары, сёстры законныя з Літвы, Польшчы, Украіны, Беларусі і родныя спачылай.
У гаміліі кс. канонік Віктар Мыслюк адзначыў, што памерлая законніца ўсім жыццём была адданая Касцёлу, законнай сям’і і бліжняму. Святар дадаў, што яе жыццё было напоўнена радаснымі момантамі, але і цярпеннем, цяжкасцямі ў вызнаванні веры ў часы ваяўнічага атэізму.
“Сястра Юзэфа ў тыя цяжкія для Касцёла часы адкрыла дар паклікання і прысвяціла жыццё служэнню Богу і людзям, на працягу 35 гадоў кансэкраванага жыцця Божы Провід вёў яе праз распараджэнні сваіх настаяцеляў”, – сказаў кс. Мыслюк.
Біскуп Кашкевіч падзякаваў усім за дар супольнай малітвы ў інтэнцыі спачылай, выказаў таксама падзяку законнай сям’і, да якой яна належала, за шматгадовае супрацоўніцтва. Затым цела памерлай сястры былo пахавана на могілках у Парэччы.
Сястра Юзэфа Памаранская нарадзілася 20 кастрычніка 1928 г. на Украіне. Памерла 7 снежня ў вігілію патранальнай урачыстасці сваёй супольнасці і гадавіну яе заснавання. У памяці духавенства і вернікаў, якія яе ведалі, яна застанецца як сэрцанка, якая любіла Бога, бліжняга і малітву.
Сястра была заўсёды адкрытая на патрэбы бліжніх, асабліва патрабуючых. Яны будуць памятаць яе як асобу, якая часта ўсміхалася, мела вялікае пачуццё гумару і вясёлы твар, што, безумоўна, з’яўляецца відавочным знакам, што яна мела супакой у сэрцы і старалася жыць, як сама паўтарала, у згодзе з Панам Богам і з людзьмі.
Маем надзею, што спачылая законніца зараз жыве ў блізкасці Беззаннага Сэрца Марыі, пагружаная ў Сэрца свайго Абранніка Хрыста, якому цалкам прысвяціла сваё жыццё на зямлі.
Кс. Юрый Марціновіч
Фота: Антон Памаранскі