Біскуп Кашкевіч узначаліў Імшу на заканчэнне ўрачыстасцяў у Росі

Сёлета ў санктуарыі асабліва маліліся ў інтэнцыі сем’яў нашай краіны. Таксама прасілі Езуса Журботнага, каб кожная сям’я ў сваім доме стварала адпаведны клімат, што спрыяла б нараджэнню новых і шматлікіх пакліканняў да служэння ў Касцёле.

У гаміліі біскуп Кашкевіч падкрэсліў важнасць гэтага санктуарыя, які, па яго словах, нікога не пакідае абыякавым. “Незвычайна моцна ён узрушвае чалавечыя сэрцы і прамаўляе да сумлення. Звяртаецца таксама да сэрцаў халодных, абыякавых, зацвярдзелых і сумленняў, якія часта спячыя, нячулыя, глухія”, – сказаў іерарх.

Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне заўважыў, што ў гэтым месцы на працягу стагоддзяў выходзіць на сустрэчу з чалавечай слабасцю і немаччу наш Збаўца і робіць гэта ў вельмі яскравым знаку – фігуры, якая прадстаўляе Яго як Журботнага.

“Выгляд Езуса засмучанага, церпячага, прыніжанага, поўнага вялікага болю, як фізічнага, так і духоўнага, нагадвае нам пра таямніцу Яго мукі”, – дадаў біскуп.

Гэтая цудадзейная фігура ўжо больш за 400 гадоў прадстаўляе Пана Езуса ў хвіліны перад Крыжовым шляхам або непасрэдна перад укрыжаваннем. Яна, па словах іерарха, увасабляе ўсе цярпенні, прынятыя Езусам дабравольна для збаўлення чалавецтва.

“Прадстаўлены тут Хрыстус Журботны нагадвае нам праўду пра бясконцую Божую любоў і прагненне збаўлення кожнага чалавека”, – адзначыў біскуп.

Ён дадаў, што кожны чалавек, як вучань Хрыста, павінен ісці ў сваім жыцці шляхам крыжа, каб пасля заканчэння зямной пілігрымкі цешыцца бясконцай вечнай радасцю.

“Хрыстус Журботны, які глядзіць на нас з гэтай славутай ласкамі фігуры, заахвочвае нас не баяцца дарогі крыжа”, – сказаў біскуп, падкрэсліваючы, што крыж узбуджае ў чалавеку страх і непакой, аднак трэба памятаць, што, ідучы гэтым шляхам, мы ніколі не самотныя.

“З намі Хрыстус Пан, які нас падтрымлівае сваёй ласкай, асвячае сваім словам, умацоўвае наш дух бязмернасцю сваіх дароў”, – адзначыў іерарх.

На заканчэнне гаміліі ён звярнуўся да ўсіх вернікаў з заклікам так выхоўваць свае сэрцы, каб яны ніколі не былі цвёрдымі на Божае слова, не занядбоўвалі духоўных спраў, не давалі сябе зняволіць каштоўнасцям гэтага свету.

На заканчэнне ўрачыстасцяў кусташ санктуарыя кс. канонік Чэслаў Паўлюкевіч падзякаваў за тое, што Рось для многіх – прыстанак у штодзённым імкненні праз жыццё, што шмат людзей часта цэлымі сем’ямі прыбывае ў санктуарый, каб адчуць на сабе позірк Хрыста.

Няхай жа вестка аб тым, што “роскі” Хрыстус благаслаўляе сваёй рукой і чулы да чалавечых цярпенняў, распаўсюджваецца па ўсім свеце, каб тут кожны мог адчуваць сябе як дома! Каб тут знаходзіў ласку, якая патрэбна яму менавіта ў гэтую хвіліну.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Павел Адамовіч