Сёння распачаўся Еўрачэмпіянат па футболе сярод святароў у Лідзе. Шчыра кажучы, у мяне былі нейкія скептычныя думкі наконт гэтай падзеі. Аднак, як гэта часта здараецца, усё пачалося зусім інакш чым я гэта сабе ўяўляў. Піша Арцём Ткачук.
Па плану каманды павінны былі сабрацца ў гатэлі а 18-й гадзіне. У 17.00 у Лідзе яшчэ не было нікога. Горад жыў штодзёншчынай, рэклама пра падзею дзесці схавалася і ніяк не хацела паказвацца. Толькі кс. Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч хадзіў навокал мясцовай Лідскай Фары.
Валанцёры таміліся ў холе гатэля аднайменнага гатэля Ліда, арганізатар сустрэчы, кс. Павел Салабуда, туды-сюды лазіў з рознымі паперамі і вырашаў апошнія фармальнасці.
Беларуская каманда святароў пра нешта гаманіла, час ад часу неяк дапамагалі арганізатарам. Кс. Артур Малафей сказаў: “давайце зробім хоць фотку нармальную, а то як заўсёды агульнага здымку мець ня будзем”. Так і зрабілі. Сёлета ў новай форме. “У гэтым годзе дамовіліся каб усе былі ў адной форме”, - падказвае мне адзін са святароў.
У 18.30 па плане павінна была пачацца ўрачыстая св. Імша. Хоць гульні пачнуцца заўтра пасля абеду, моладзь ужо рыхтуецца да актыўнага заўзення. Каманд жа ўсё не было.
Святары пачалі рыхтавацца да службы. Цікава выглядала нацягванне альбаў і арнатаў на спартыўныя касцюмы. Кс. Арцыбіскуп не выдзяляўся з агульнай групы і разам з усімі прыйшоў на св. Імшу ў чырвона-чорным спартыўным спецадзенні з надпісам BELARUS.
Кс. П. Салабуда выйшаў да людзей і папрасіў трошкі пачакаць са св. Імшой, бо каманды з Польшчы і Украіны былі ўжо на пад’ездзе да Ліды. Каб трошкі зацягнуць час, ён распавёў пра план турніра і яго ўдзельнікаў. Пазней – Вяночак да Божай Міласэрнасці, некалькі песень і нарэшце маладыя і шчуплыя украінскія святары хуценька забеглі ў закрыстыю. Пазней з’явілася вялікая група польскіх ксяндзоў. Пачалася служба.
Падчас казання мітрапаліт шмат жартаваў. Вось адзін з жартаў, які сам арцыбіскуп назваў “трошкі чорным”. “Фінал чэмпіянату свету па футболе. Усе квіткі былі прададзеныя ўжо год назад. Адзін заўзятар прыходзіць на стадыён і займае сваё месца. Перад ім знаходзіцца крэсла, з якога гульня бачна нашмат лепш. Тады ён перасеў туды і пытаецца ў мужчыны, які сядзіць побач, ці не ведае ён чаму ніхто не прыйшоў. Той адказаў, што гэта месца яго жонкі, але тая памерла. Першы паспачуваў яму і пазней запытаўся, чаму тады другі не запрасіў каго-небудзь з блізкіх на гэты фінал. На гэта заўзятар адказаў, што ніхто не змог, бо ўсе знаходзяцца цяпер на пахаванні яго жонкі”.
Далей св. Імша заняла сваё сталае рэчышча. Пад канец Камуніі даехалі каманды з Аўстрыі, Харватыі, Вугоршчыны і Казахстану. Кароткія аб’явы, прывітанне гасцей і ўсе рушылі на вячэру.
Большасць каманд мае свае адмысловыя касцюмы. І выглядаюць усе як сапраўдныя прафесіянальныя спартоўцы. Цяжка, аднак, усвядоміць, што гэта не проста спартоўцы, а святары, якія штодзённа служаць у розных кутках Еўропы.
Супольная вячэра. Большасць камандаў даязджала да Ліды позна ноччу, таму рэстаран быў напоўпусты. Аднак не абышлося без народных песень, жартаў мітрапаліта Тадэвуша і проста прыемных супольных размоваў.
На гэтым першы вечар Еўрачэмпіянату па футболе сярод святароў скончаны. Заўтра першы дзень спаборніцтваў і шмат іншага
Арцём Ткачук
