Працягваецца палеміка пасля публікацыі ў мінулую сераду выніковых заўваг Камітэта ААН па правах дзіцяці, скіраваных да Апостальскай Сталіцы з патрабаваннем змяніць веравучэнне аб прыродзе чалавечай сэксуальнасці, святасці жыцця і шлюбу.
Прэсавы сакратар Ватыкану, а. Федэрыка Ламбардзі выступіў з заявай, у якой удакладняе, што "гаварыць пра сутыкненне паміж ААН і Ватыканам нетактоўна": Апостальская Сталіца заўсёды аказвала маральную падтрымку дзейнасці Арганізацыі Аб'яднаных Нацый, як месцу сустрэчы ўсіх народаў у імя супакою і гармоніі.
Міжнародныя канвенцыі - гаворыцца далей у заяве а. Ламбардзі - гэта адзін са сродкаў, з дапамогай якіх "міжнародная супольнасць імкнецца развіваць дынаміку пошуку свету і прасоўвання правоў чалавека...". Дзяржавы могуць, але не абавязаны да іх далучацца. Ватыкан падпісаў тыя з канвенцый, якія лічыць найбольш важнымі ў святле сваёй дзейнасці і місіі, - улічваючы, што далучэнне да якой-небудзь канвенцыі мае на ўвазе пэўныя абавязкі, прыцягненне персаналу і рэсурсаў, і таму Апостальская Сталіца можа далучыцца да абмежаванага ліку канвенцый суразмерна са сваімі магчымасцямі. Апостальская Сталіца неадкладна і адна з першых падпісала Канвенцыю аб правах дзіцяці, у кантэксце значных дасягненняў у гэтай галіне, уключаючы адукацыю і выхаванне, сацыяльную дапамогу і гэтак далей, а таксама ў адпаведнасці з веравучэннем Касцёла ў гэтай галіне, натхнёныя Евангеллем .
Дзейнасць ААН шырокая і ўніверсальная, - заўважае Ламбардзі, - як і ўсякая іншая арганізацыя, яна ўключае ў сябе прадстаўнікоў розных светапоглядаў. Для таго, каб гэта разнастайнасць прывяла да канструктыўнага дыялогу, неабходна "старанна выконваць асноўныя правілы працэдуры і арганізацыі працы", - прагадвае а. Ламбардзі .
Кантроль за ўцелаўленнем Канвенцыі аб правах дзіцяці ажыццяўляе Жэнеўскі Камітэт па правах дзіцяці, які збіраецца два раыз у год. Падчас гэтых сесій краіны, якія падпісалі Канвенцыю прадстаўляюць свае справаздачы, а затым Камітэт фарміруе рэкамендацыі для кожнай дзяржавы. Гэтыя рэкамендацыі "часта з'яўляюцца мізэрнымі і маюць толькі адносную каштоўнасць", канстатуе прэсавы сакратар Ватыкана, - "і не выпадкова, што пра іх практычна нічога не было чуваць на ўзроўні міжнароднай прэсы, у тым ліку і ў дачыненні да дзяржаў, дзе зафіксаваныя значныя праблемы з правамі чалавека і правамі дзяцей".
16 студзеня Камітэт правёў слуханні, на якіх Святы Пасад агучыў свае абавязкі па абароне дзяцей. Напярэдадні Камітэт павінен быў прааналізаваць поўны пісьмовы адказ, дадзены Ватыканам на ўсе сфармуляваныя пытанні. Аднак 5 лютага былі апублікаваныя Выніковыя заўвагі, якія не ўлічваюць усяго таго, што было напісана і агуччана падчас слуханняў. Пры чытанні выніковых заўваг Камітэта ААН ствараецца ўражанне, што ён быў складзены загадзя, яшчэ да слуханняў. Спосаб падачы матэрыялу наводзіць на думку аб умяшанні няўрадавых арганізацый, якія адносяцца да Каталіцкага Касцёла з прадузятасцю і выступаюць супраць яго пазіцыі. Для такіх арганізацый характэрна тое, што яны не прызнаюць дасягненняў Апостальскай Сталіцы ў справе абароны дзяцей за апошнія гады, у той час, як падобных захадаў не прымалася практычна ні адной краіне і ў ніводнай ўстанове, - што ніякім чынам не адлюстравана ў тэксце Камітэта ААН.
Федэрыка Ламбардзі падкрэслівае таксама, што некаторыя заўвагі Камітэта выходзяць далёка за рамкі яго кампетэнцыі, даючы маральную ацэнку пазіцыі Царквы ў адносінах да кантрацэпцыі, абортаў, выхаванню дзяцей і ўспрыманню чалавечай сэксуальнасці.
Нарэшце, Ламбардзі звяртае ўвагу на той факт, што акцэнт, які Камітэт ставіць на Святы Пасад, і ўвага, якая была нададзена менавіта да дакумента, якi датычны Ватыкана, з'яўляецца "анамальным" у параўнанні з іншымі дзяржавамі, якія падпісалі Канвенцыю.
У сваіх патрабаваннях на адрас Касцёла спрыяць легалізацыі і прызнанню абортаў, гомасэксуалізму, сэксуалізацыі падлеткаў, змяненню маральнага вучэння пра сэксуальнасць, Камітэт паспрабаваў умяшацца ў маральные і дактрынальнае вучэнне Каталіцкага Касцёла. "Афіцыйны камунікат Камітэта можна разглядаць, як спробу ўмяшання ў вучэнне Каталіцкага Касцёла аб годнасці чалавечай асобы і ажыццяўленне рэлігійнай свабоды", - адзначыў Федэрыка Ламбардзі .
Арцыбіскуп Сільван Тамазі, пастаянны назіральнік Апостальскай Сталіцы пры Арганізацыі Аб'яднаных Нацый у Жэневе, на мінулым тыдні заявіў, што ААН не ў стане зразумець, што вучэнне Царквы не з'яўляецца толькі "пазіцыяй" ці меркаваннем, якія могуць быць зменены ў адпаведнасці з палітычнай модай сучаснасці.
Святы Пасад, па яго словах, "не можа, вядома, адмовіцца ад пэўных прынцыпаў, якія з'яўляюцца часткай глыбокіх перакананняў, а таксама выразам свабоды веравызнання". Гэта, паводле яго слоў, "тыя каштоўнасці, якія ў традыцыі Каталіцкага Касцёла падтрымліваюць супольнаее дабро і ад якіх немагчыма адмовіцца ".
"Камітэт запатрабаваў прызнаць аборты, але гэта ўваходзіць у супярэчнасць з прынцыпам жыцця. Сама Канвенцыя падтрымлівае і рэкамендуе, каб дзеці былі абаронены перад і пасля нараджэння, - сказаў абп Тамазі. - Калі дзіця будзе забітае, мы больш не зможам гаварыць аб правах дзіцяці".
Па матэрыялах Prolife.by, Радыё Ватыкана і Lifesitenews
