XXXIII Звычайная Нядзеля. Кс. Андрэй Кеўлюк
Жудаснымі малююцца апошнія дні чалавецтва, таму праз сённяшнюю Літургію Слова Езус Хрыстус хоча перасцерагчы кожна з нас, Яго вучняў, даверыўшых Яму сваё жыццё, каб падзеі апошніх дзён не пахіснулі нашай веры.
На працягу гісторыі чалавецтва людзі хочуць даведацца пра дакладную датуканца свету: робяць гэта падлічваючы даты і цыфры з Бібліі, карыстаючыся дапамогай сатаны і яго прыслужнікаў, назіраючы за навакольным светам і прыродай (Ужо на працягу нашага жыцця перажылі не адзін канец свету:). Некаторыя вернікі даволі часта забываюць пра словы Езуса Хрыста з Евангелля паводле Мацвея: “А пра дзень той і гадзіну ніхто не ведае, нават Ангелы нябесныя, а толькі Айцец Мой адзін” (Мц 24,36). Словы Збаўцы заахвочваюць нас не да падліку апошніх дзён, а да годнага, хрысціянскага жыцця, да прыгатаванасці ў кожным моманце нашага зямнога існавання да сустрэчы з Богам тварам у твар.
У сваіх словах Божы Сын напэўна не хацеў запалохаць падзеямі якія маюць адбыцца, але хацеў дадаць нам больш сіл і заахвоціць, каб мы здолелі быць пры Ім працягу нашага жыцця.
Езус перасцярагае кожнага з нас перад ілжывымі прарокамі і настаўнікамі, каб яны сваёй навукай не звялі і не адвялі нас ад Хрыста – сапраўднай крыніцы вечнага жыцця. Усе мы назіраем колькасць такіх “прарокаў” на працягу гісторыі, якія не яднаюць, не збіраюць, а робяць наадварот – разбураюць еднасць Яго Касцёла. У сувязі з гэтым узгадваюцца малітвы Езуса за сваіх вучняў: “Захавай іх у імя Тваё, тых, каго ты даў Мне, каб яны былі адно, як і Мы” (Ян 17,11).
Далей Езус кажа нам пра войнах, прыродныя катаклізмы, голадзе, ахвярах, жахлівых з’явах і знаках на небе, якія маюць папярэднічаць канцу свету, але перад гэтым маюць адбыцца пераследы вернікаў. Наш Збаўца запэўнівае кожнага з нас аб клопаце за кожнага свайго вучня: “Таму пастанавіце ў сэрцы сваім не клапаціцца наперад, як абараніцца, бо Я дам вам вусны і мудрасць, якой не здолеюць супрацьстаяць ці супярэыць праціўнікі вашыя. (…) Але і волас з галавы вашай не прападзе. Цярпеннем сваім уратуеце жыццё вашае” (Лк 21,14-15.18-19).
Чытаючы папярэднія сллвы паўстае пытанне: “А ці нельга было б дачакацца прыходу Езуса Хрыста без цярпення, без выпрабавання?” На гэтае пытанне даволі трафна дае свій адказ Луцый Сэнэка: “Чаму Бог на найлепшых пасылае хваробы сум, ці іншыя праблемы? Таму што і на вайне самыя складаныя і небяспечныя паручэнні атрымліваюць самыя кемлівыя, найлепшыя”.
Тыя, хто змагаецца з паўсядзённымі цяжкасцямі і праблемамі, павінен моцна ўсвядоміць, што яго любіць Бог. Менавіта праз цярпенні і выпрабаванні, як кажа лацінская прымаўка “Per aspera ad astra”(праз церні да зорак), мы можам дасягнуць многага. Хацеў распавесці прыклад з жыцця ўсім вядомага Хрыстафора Калумба, падарожжы якога добра вядомыя. Поспех экспедыцыі заўсёды вырашаў стойкі характар Калумба. З вялікай настойлівасцю, без аглядкі ён імкнуўся да сваёй мэты. Вялікую колькасць часу і сіл патрабавалі працэдуры па падрыхтоўцы экспедыцыі. Аднак самыя цяжкія моманты былі яшчэ наперадзе. Маракі стаміліся ад барацьбы з морам, хваробамі і страцілі веру ў сэнс выправы. Уздымалі нават бунты, каб вярнуцца назад. Толькі Хрыстафор ясна бачыў сваю мэты і шлях яе дасягнення. Вера і бескампраміснасць Калумба дапамаглі зрабіць адно з найбольшых геаграфічных адкрыццяў у гісторыі чалавецтва. У дзённіках Калумба, можна знайсці такія месцы, дзе ў самыя цяжкія моманты ён давяраўся Богу і ў Ім шукаў дапамогі. Магчыма Калумб добра памятаў словы Езуса: “Той, хто паклаў руку сваю на плуг і азіраецца назад, не надаецца для Валадарства Божага”.
Дарагія чытычы нашага парталу Езус крочыць з намі, Ён ніколі не пакідае нас у самоце, адкажам жа Яму нашай жывой і дзейнай верай, нашай працай на карысць Божага Валадарства. Няхай святло веры заззяе для ўсіх веруючых, бо такое абяцанне да Бог праз вусны прарока Малахіі: “А для вас, хто баіцца імені Майго, узыдзе сонца справядлівасці, і аздараўленне будзе ў Яго промнях”(Мал 3,20а).
