Каля ста чалавек далучыліся 19 жніўня ў Гродна да ХХІ экуменічнай пілігрымкі Беласток – Гродна – Вільнюс. Сёння на раніцы, пасля святой Імшы ў касцёле Адшукання святога Крыжа паломнікі, адпачнуўшы ў гасцінных дамах гродзенскіх вернікаў, вырушылі ў далейшы шлях. Сярод удзельнікаў – і тыя, хто хадзіў па гэтым маршруце ўсе папярэднія 20 разоў, і тыя, хто накіроўвае свой шлях да Маці Божай упершыню.
Далучаны фатаграфіі.
Нам давялося перакінуцца парай словаў з адной з удзельніц пілігрымкі:
– Пані Тэрэса, раскажыце, адкуль Вы? Ці ўпершыню адправіліся ў такі доўгі шлях?
– Я іду з Беластоку, ідзём разам з сяброўкай. Па гэтым маршруце я - чацвёрты раз, яна – сёмы.
– Чацвёрты раз! Касцёл заўсёды прапануе шмат розных варыянтаў паломніцтваў, чаму менавіта Вострая Брама?
– Бо мы ідзём праз Польшчу, Беларусь, Літву. Менавіта гэтыя месцы – найбліжэйшыя сэрцу!
– Калі не сакрэт, чым пілігрымка з’яўляецца менавіта для Вас?
– Напэўна, гэта выцішэнне, гэта асабістая размова з Богам. І канешне, нясу Іаці Божай у сваім сэрцы асабістыя інтэнцыі.
– А што для Вас самае складанае выпрабаванне у дарозе? Ці ўсё даецца лёгка?
– Перамагчы сябе! У дарозе стамляешся, націраеш мазалі. А ногі баляць так, аж думаеш, што раніцай ужо не ўстанеш! Але ўстаеш і ідзеш.
– Шчаслівай дарогі!
Вольга ПІНКЕВІЧ
