Традыцыйна ва Урачыстасць Хрыста Валадара Сусвету студэнты Вышэйшай Духоўнай Семінарыі наведваюць многія парафіі нашай дыяцэзіі, каб падзяліцца з вернікамі сведчаннем свайго паклікання. Прапануем вашай увазе тэкст звароту семінарыйнай супольнасці, які алюмны ў гэты дзень маюць скіраваць да вернікаў падчас наведвання парафій.
Зварот супольнасці Вышэйшай Духоўнай Семінарыі ў Гродне да вернікаў Гродзенскай Дыяцэзіі на свята Хрыста, Валадара Сусвету, 25 лістапада 2012 г.
Вялебны Ксёндз Пробашч! (Вялебныя Вікарыі, Сёстры Законныя!)
Узлюбленыя ў Хрысце Пану Браты і Сёстры!
Як прыгожа, што вы прыйшлі на сённяшнюю святую Імшу цэлымі сем’ямі: унукі, дзеці, бацькі, бабулі і дзядулі. Тут, у касцёле, мы з’яўляемся адной вялікай сям’ёй, супольнасцю дзяцей Божых. Сёння намі кіруе сам Хрыстус, Валадар Сусвету. Перад нашымі вачыма паўстае вобраз Хрыста Валадара, які мы бачылі ў рэлігійных календарах або часопісах. На галаве нашага Збаўцы ўжо не цярновы вянок, як ў часе Яго Мукі, а прыгожая каралеўская карона. Замест трысціны трымае ў руцэ скіпетр, які сімвалізуе каралеўскую ўладу. Ён апрануты ў пунсовы плашч, які ўжо не спрыяе высмейванню Сына Чалавечага рымскімі салдатамі, а паказвае сілу і веліч Сына Божага. Толькі Найсвяцейшае Сэрца Езуса, якое пылае агнём любові да нас, застаецца, як на крыжы, прабітым за нашыя грахі. Больш таго, Яго па-ранейшаму раняць вострыя шыпы нашых слабасцяў і він. Але Божае Сэрца распальваецца яшчэ больш гарачай любоўю, пылае яшчэ мацней. Чаму ? Таму што Пан Езус з’яўляецца Валадаром Любові.
Гэты вобраз пераконвае нас у тым, што Хрыстус хоча быць каралём Нашых Сэрцаў. Яго міласэрнае праўленне хоча агарнуць усіх людзей, створаных на вобраз і падабенства Божае. Аднак, праз чые рукі, вусны, сэрца Езус будзе валадарыць у сэрцах многіх? Гэта будзе дасягнута праз паслугу святароў. Таму сёння асаблівым чынам мы молімся за нашага ксяндза біскупа Аляксандра, святароў, якія працуюць у нашай дыяцэзіі, клерыкаў нашай семінарыі, а таксама аб новых святых пакліканнях да святарскага служэння.
Умілаваныя! Год Веры, абвешчаны Папам Бэнэдыктам XVI 11 кастрычніка гэтага года, закончыцца ва ўрачыстасць Хрыста Валадара, 24 лістапада 2013 года. У гэты святы час Наступнік святога Пятра нагадвае нам, што кожны з нас пакліканы да таго, каб даваць сваім жыццём сведчанне веры. Кожны з нас атрымаў хрост. У сакраманце Хросту Святы Дух адарыў нас незвычайнымі цнотамі веры, надзеі і любові, а дзякуючы Ягоным дарам у сакраманце канфірмацыі мы пакліканы да вызнавання і абароны каталіцкай веры. Таму мы не можам спыніцца на тым, што звядзём нашую веру да сцвярджэння: «Я быў ахрышчаны. Я прыступіў да канфірмацыі». Бог даў нам такія вялікія дары не для таго, каб мы іх змарнавалі. Вера была дадзена нам не толькі як падарунак, але і як важнае заданне, якое трэба зрэалізаваць. Папа заахвочвае нас да штодзённага паказвання ў нашым жыцці “ззяння Слова праўды, якое пакінуў нам Езус» (PF 6). Іншымі словамі, Бог паклікаў нас да давання хрысціянскага сведчання ў сучасным свеце.
Цнота веры моцным вузлом звязваецца з цнотай любові. «Вера ж расце, калі яна перадаецца як вопыт пазнаванай любові і калі яна перадаецца як вопыт дабрыні і радасці» (PF 7). Вера без любові –пусты гук. Ніхто з нас не можа сцвярджаць, што сапраўды верыць, калі не любіць свайго бліжняга. Святы Апостал Якуб сцвярджае ў сваім пасланні: «Якая карысць, браты мае, калі нехта кажа, што мае веру, а ўчынкаў не мае? Ці можа вера збавіць яго? Калі брат ці сястра знаходзяцца ў галечы, не маючы штодзённай ежы, а нехта з вас скажа ім: «Ідзіце ў спакоі, грэйцеся і насычайцеся», але не дасць ім неабходнага для цела, то якая з гэтага карысць? Так і вера без учынкаў мёртвая сама па сабе» (Як 2, 14-17). Святы Павел, Апостал Народаў, дадае, што, “хоць трываюць вера, надзея і любоў – гэтыя тры цноты, [аднак] найбольшая з іх любоў”. (1 Кар 13,13). Гэта любоў і ласка Божая, якую мы прымаем сэрцам, адкрывае яго на запрашэнне Пана. Вера не з’яўляецца асабістай справай пэўных вернікаў. Мы павінны дзяліцца ёю, а таксама любоўю з бліжнімі. Як? Менавіта так, як многія мужчыны і жанчыны на працягу стагоддзяў, якія давалі сведчанне сапраўдных хрысціян ў сям'і, на працы, у грамадскім жыцці, у выкарыстанні харызматаў і выканання паслуг, да якіх былі пакліканы (гл. PF 13). Гаворка ідзе менавіта аб тым, каб звяртаць увагу на патрабуючых, каб маліцца, а таксама бескарысна дапамагаць нашым бліжнім. Вера без любові не прыносіць плоду, і любоў, якая дзейнічае без веры, пастаянна падвяргаецца небяспецы з’яўлення сумненняў. Вера і любоў патрабуюць адна адной, таму што адна дазваляе зрэалізавацца другой.
Не менш важнымі для веры з’яўляюцца ласка і радасць. Радасць, якая плыве з перажыванай веры, узмацняе вучняў Хрыста, і нават сярод цяжкасцяў штодзённага жыцця яны не перастаюць давяраць Богу. Сапраўдны хрысціянін радуецца ўжо самім фактам, што ён – умілаванае Божае дзіця, адкупленае Найдаражэйшай Крывёю Хрыста, і дзеліцца гэтай радасцю з іншымі людзьмі. Так, падтрыманы Божай ласкай, ён становіцца апосталам веры ў сваім жыццёвым асяроддзі.
Браты і Сёстры! Да плённага перажывання Года Веры заахвочвае нас Сінод Біскупаў, які разглядаў праблематыку новай евангелізацыі. Ён адбыўся ў Рыме ў кастрычніку бягучага года. Біскупы з усяго свету пад кіраўніцтвам Святога Айца Бэнэдыкта XVI звяртаюцца да нас з заклікам, каб мы не паддаліся хвалі секулярызацыі, ідэалогіі камфорту і спажывальніцтва, якія ахапілі ўвесь свет. Евангелле ўсе ж тое самае, аднак, каб абвяшчаць яго ў жыцці і жыццём, Хрыстус паклікаў сваіх вучняў. І гэта менавіта мы з’яўляемся вучнямі Хрыста, якім Ён даверыў евангелізаванне нашых родных, суседзяў, супрацоўнікаў, падуладных, – ці інакш усіх тых, з кім мы сустракаемся штодня. Аднак, каб евангелізаваць, трэба распачаць ад самога сябе і навярнуцца да Бога, бо ўсе асабістыя грахі вучняў Езуса пярэчаць Яго місіі. Давайце ж клапаціцца аб рэлігійным стане нашых сямей, якія з’яўляюцца школамі малітвы, веры і сведчання для малодшых пакаленняў. Давайце вучыць дзяцей і моладзь пашане да Пана Бога і праўды, якую Ён нам перадае. Давайце часта прыступаць да сакрамантаў Пакаяння і прымаць Святую Камунію, сапраўднае Цела Хрыста.
Умілаваныя! Няхай Год Веры стане нашым адказам на сучасны крызіс веры і духоўнага жыцця, які мы заўважаем у многіх непрактыкуючых католікаў. У гэтым часе Касцёл жадае паказаць ім прагажосць веры, запрасіць да глыбейшага перажывання яе, а перад усім прыпомніць ім аб Богу, які нас любіць і чакае на наш адказ. Давайце ж ўключымся і мы ў гэтую важную справу. Ксёндз Біскуп Аляксандр, Пастар нашай Дыяцэзіі, просіць кожнага з нас, каб мы не засталіся ў баку ад вялікай падзеі, якой з’яўляецца Год Веры. Давайце актыўна перажывём гэты час. Давайце памолімся аб памнажэнні веры ў нас, у нашых сем’ях, у нашай краіне і ва ўсім свеце. Давайце злучым з малітвай нашы штодзённыя справы і сведчанне аб прыналежнасці да Хрыста і Касцёла. Давайце станем апосталамі веры, слугамі Хрыста Валадара.
Асаблівай увагі сёння заслугоўваюць святары, пастары Божага статку, якія атрымалі місію “так як Хрыстус вырушыць у дарогу, каб вывесці людзей з пустыні на прастор жыцця, да сяброўства з Сынам Божым” (PF 2). Сёння разам з вамі на Святой Імшы прысутнічаюць тыя, хто імкнецца да святарства, клерыкі Вышэйшай Духоўнай Семінарыі ў Гродне. Падтрыманыя вашай малітвай, у духу любові, мы хочам сёння падзяліцца з Вамі радасцю з перажывання нашай веры. Асабліва звяртаемся да маладых людзей, якія ў гэтым перыядзе свайго жыцця задумваюцца, які жыццёвы шлях ім выбраць: Адвагі ! Не бойцеся ! Хрыстус Вас усіх любіць, таму кліча кожнага з Вас, каб пайсці за Ім. Апостальскі Нунцый у Беларусі Клаўдыё Гуджэроцці заклікае Вас, маладыя людзі, каб Вы не адвярнуліся спіной да Хрыстуса і не згасілі ў сабе агеньчыка Духа Святога, які атрымалі падчас Бежмавання. Малады дружа ! Чуеш у сваім сэрцы голас паклікання, каб быць слугой самога Езуса ? Хочаш стаць святаром ? Не палохайся ! Скажы Хрысту сваё “ТАК” ! Даверся Яму ! Ідзі за Ім !
Узлюбленыя ў Хрысце! Мы, клерыкі Вышэйшай Духоўнай Семінарыі ў Гродне, ад імя нашых суперыёраў і ўсёй семінарыйнай супольнасці дзякуем вам за духоўную падтрымку і матэрыяльную дапамогу. Дзякуем за вашыя шчодрыя сэрцы, адкрытыя на патрэбы Касцёла. У Год Веры мы абяцаем памятаць аб Вас у нашых малітвах. Святая Імша за ахвярадаўцаў і прыяцеляў семінарыі будзе адпраўлена 8 снежня, у свята Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі, якая з’яўляецца нашай Заступніцай.
Няхай Хрыстус, Валадар Сусвету, благаславіць вас усіх. Амэн.
