28 верасня біскуп Гродзенскі Уладзімір Гуляй здзейсніў асвячэнне касцёла парафіі бл. Міхала Сапоцькі ў Абухаве (дэканат Гродна-Усход).
Парафія была заснавана ў 2019 г., касцёл пабудавалі за кароткі час. У красавіку 2023 г. біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч здзейсніў благаслаўленне фундамента і ўмураваў у яго два вуглавых каменя, прывезеных з радзімы Міхала Сапоцькі – вёскі Навасады Валожынскага раёна: з дома, дзе ён нарадзіўся, і з прыступак касцёла, дзе быў ахрышчаны. 28 верасня 2024 г. біскуп Кашкевіч здзейсніў благаслаўленне крыжа для вежы будучай святыні. Знаходзіцца касцёл каля трасы, якая злучае Гродна з Мінскам, недалёка ад праваслаўнай царквы ў гонар прападобнага Серафіма Сароўскага.
У дзень асвячэння касцёла адзначалася 17-годдзе з часу беатыфікацыі Міхала Сапоцькі, таксама сёлета адзначаецца 50-годдзе з часу яго смерці. Асвячэнне стала для Гродзенскай дыяцэзіі значнай падзеяй. Прысутнічалі шматлікія парафіяне, духавенства, у тым ліку біскуп эмерыт Аляксандр Кашкевіч, мясцовыя праваслаўныя вернікі са сваім настаяцелем протаіерэем Ігарам Волкавым, прадстаўнікі мясцовай улады.
Пробашч кс. Міхал Васількевіч, вітаючы прысутных, назваў гэтую падзею гістарычнай і непаўторнай, доказам таго, што Бог выбраў гэтае месца і благаслаўляў вернікаў у будаўніцтве святыні.
Біскуп Гродзенскі ў гаміліі сказаў: “Сімвалічна, што гэтае асвячэнне мы распачалі а пятнаццатай гадзіне — у Гадзіну Божай Міласэрнасці, калі Хрыстус аддаў жыццё за нас, каб мы жылі. Сімвалічна, што касцёл прысвечаны апосталу Божай Міласэрнасці — благаслаўлёнаму Міхалу Сапоцьку, які ўсё сваё жыццё паклаў на тое, каб пасланне Божай любові і прабачэння дасягнула ўсіх людзей”.
“Нават самы прыгожы будынак без Езуса — толькі пустая зала. Фундаментам гэтага дома, а таксама нашай веры, павінна быць адна Асоба — Езус Хрыстус, Пан і Збаўца. Каштоўнасць нашай новай святыні у тым, што яна стаіць на Езусе Хрысце, – адзначыў біскуп. – Для Бога найважнейшае не месца, а сэрца. Мы будуем святыні, бо яны патрэбныя чалавеку — каб збірацца разам, маліцца, адчуваць прысутнасць Бога. Але калі сэрца пустое, калі няма даверу, то нават найпрыгажэйшы касцёл не дасць плёну. Пакланяцца ў духу і праўдзе азначае маліцца шчыра, жыць паводле праўды, адкрываць сябе Духу Святому, давяраць Богу ў любых абставінах. Таму гэты касцёл — не толькі прыгожы сімвал, а школа сапраўднай малітвы, месца, дзе мы будзем вучыцца даверу і адкрытасці перад Богам”.
Іерарх дадаў, што касцёл — “не толькі месца для нядзельнай Імшы”, а “сэрца супольнасці”, “месца, дзе асвячаецца ўсё жыццё чалавека, ад нараджэння да смерці, і будуецца парафіяльная супольнасць”.
Біскуп нагадаў, што ў Гадзіну Божай Міласэрнасці “Езус на крыжы памёр за нас, і з Яго Сэрца выліліся кроў і вада”. “Гэта знакі сакрамэнтаў: Хросту і Эўхарыстыі, якія даюць жыццё Касцёлу, – сказаў іерарх. – Менавіта гэтае пасланне Божай Міласэрнасці мы атрымалі праз благаслаўлёнага Міхала Сапоцьку. Ён быў духоўным кіраўніком святой Фаўстыны, дапамагаў ёй разумець Божыя аб’яўленні, распаўсюдзіў малітву Вяночка да Божай Міласэрнасці і абраз Езуса Міласэрнага. Ён быў святаром, які пакутаваў, але не перастаў давяраць. Ён быў чалавекам малітвы і працы, чалавекам, які ўсё сваё жыццё прысвяціў справе Міласэрнасці.
І цяпер гэты касцёл будзе працягваць яго місію. Гэта месца стане святыняй Міласэрнасці, куды людзі будуць прыходзіць са сваімі цяжкасцямі, сваімі грахамі, сваімі надзеямі”.
Біскуп назваў гэтую ўрачыстасць плёнам “не толькі Божай ласкі, але і вялікай працы людзей”, у сувязі з чым падзякаваў пробашчу, парафіянам і ўсім, хто дапамагаў у справе будаўніцтва.
“Гэты касцёл — плод вашай любові. Ён — знак таго, што Бог дзейнічае праз людзей, – падкрэсліў іерарх. – Але памятайце: асвячэнне касцёла павінна весці нас да асвячэння сэрца. Бог хоча не толькі гэтага дома, але і нас саміх. Будзем жыць як сапраўдныя хрысціяне, як жывыя святыні. Будзем пакланяцца Богу ў духу і праўдзе. Будзем праслаўляць Яго Міласэрнасць словамі і жыццём. Няхай гэты касцёл стане месцам, дзе кожны будзе адчуваць прысутнасць Бога, дзе будзе нараджацца надзея, дзе будзе жыць вера і дзе будзе праслаўлена Божая Міласэрнасць!”
У канцы літургіі пробашч падзякаваў парафіянам і ахвярадаўцам за працу, малітву і ўсялякую дапамогу, якія садзейнічалі ўзвядзенню святыні.
Відэа будзе дададзена пазней.
Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі
Фота: Галіна Валюшка
