Дзень першы. Гродна – Парэчча.
Не верыцца, што прайшоў ужо цэлы год з апошняй пілігрымкі! І вось мы зноў у дарозе! Дзень выпаў спякотны і душны… Сонца, здавалася, літавалася над намі і хавалася за аблокамі, але паветра ад гэтага было не менш цяжкім, дыхалася з цяжкасцю. Гэта стала асабліва заўважна пасля абеду – калі і сіл паменшылася, і тэмпература дасягнула максімуму.
Але, нягледзячы на стомленасць, пілігрымам хапіла сіл бурна радавацца, дайшоўшы да мэты першага дня – Парэчча.
Сёння нас чакала важная падзея – васямнаццацігоддзе аднаго з удзельнікаў пілігрымкі, Максіма. Шчыра кажучы, гэта выклікала захаленне не ў мяне адной, бо адзначаць такую важную дату не ў вузкім сямейным коле, а разам з больш чым трыма сотнямі людзей з розных куткоў Гродна і нават з іншых гарадоў і пасёлкаў – вельмі смелае рашэнне.
Але я забягаю наперад. Пачаць трэба з таго, што ўжо па традыцыі ўсталі мы рана, каб паспець да рэгістрацыі перад Імшой у касцёле Найсвяцейшага Адкупіцеля, якая пачыналася ў 7.30. Праводзіў нас зноў біскуп Аляксандр. А з гаміліяй да пілігрымаў звярнуўся дырэктар пілігрымкі кс. Антоні Грэмза. Святар нагадаў нам пра сем крокаў, якія варта прайсці кожнаму, хто хоча пайсці ў пілігрымку: давер, ахвярнасць, адвага, чысціня, радасць, Эўхарыстыя, Марыя.
У канферэнцыях кс. Яўген Амасёнак пачаў з намі тэму, якая датычыць дзесяці Божых запаведзяў. Духоўны кіраўнік пілігрымкі некалькі разоў падкрэсліў, што запаведзі – гэта не забарона, а абяцанне: абяцанне шчасця ў вечным жыцці. Асаблівы акцэнт святар сёння зрабіў на першай запаведзі, заўважыўшы, што, захоўваючы яе, захоўваеш і ўсё астатняе.
Па дарозе кідалася ў вочы, як нечакана шмат нас ідзе ў гэтым годзе. Цікава, што прынясе нам заўтрашні дзень, бо па кіламетражы ён самы доўгі – але гэта зусім не абавязкова азначае, што ён будзе самым цяжкім!
6 ліпеня з Гродна выйшла пешая пілігрымка на ўрачыстасці ў дыяцэзіяльны санктуарый Каралевы нашых сем’яў у Тракелях.
Маршрут: Гродна – Парэчча – Новы Двор – Забалаць – Радунь – Жырмуны – Тракелі.
Дэвіз паломніцтва – “Мы пілігрымы надзеі”.
Вікторыя Сідар
