Ва ўспамін усіх памерлых вернікаў біскуп Гродзенскі асвяціў капліцу на францішканскіх могілках горада

2 лістапада, ва ўспамін усіх памерлых вернікаў, біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч асвяціў адноўленую капліцу і званіцу на францішканскіх могілках у Гродне.

Капліца была пабудавана ў 1852 г. у стылі класіцызму, у выглядзе прамавугольніка з чатырохкалонным порцікам спераду, з трохвугольным тымпанам на вяршыні. У 1881 г. недалёка ад капліцы была ўзведзена званіца.

Дзякуючы старанням айцоў францішканаў, якія служаць у Гродне, і вялікай ахвярнасці іх парафіян капліца была адноўлена і сёння ўсіх, хто наведвае магілы сваіх блізкіх, можа захапляць прыгажосцю.

На могілках біскуп Кашкевіч узначаліў святую Імшу з удзелам шматлікіх вернікаў. Падчас Эўхарыстыі маліліся асабліва за ўсіх, хто спачывае на гэтых могілках, а таксама ў іншых месцах.

У гаміліі іерарх адзначыў, што ў першыя дні лістапада шмат вернікаў накіроўваюцца на могілкі, каб шукаць адказу на пытанні, якія заўсёды турбуюць усё чалавецтва: чаму мы павінны паміраць? Чаму наша цела стане калісьці нерухомым і ў хуткім часе ператворыцца ў прах? А што будзе далей?

Біскуп падкрэсліў, што ў кожным чалавеку ёсць прыроджаны сум па несмяротнасці, па жыцці без канца. “Мы, хрысціяне, верым, што гэты сум мае сваю крыніцу ў Богу, які стварыў чалавека для несмяротнасці”, – дадаў ён.

Па словах пастыра Касцёла на Гродзеншчыне, гэтага суму не заспакоіць зямное жыццё, бо яно занадта кароткае, праходзіць вельмі хутка, а яго тонкая нітка кожную хвіліну можа лёгка быць разарвана праз хваробу, якісьці выпадак або іншага чалавека.

“Наша надзея ідзе, аднак, далей і глыбей. Яна ўкаранёна ў Божым слове, а асаблівым чынам у асобе і навуцы Езуса Хрыста”, – заўважыў іерарх.

Ён адзначыў, што вера і надзея, якія для нас засноўваюцца на Хрысце, Сыне Божым, дазваляюць нам знаходзіцца ў лучнасці з нашымі братамі і сёстрамі, якія пераступілі парог смерці і ўжо жывуць іншым жыццём – праўдзівым, вечным, якое не мае канца.

“Мы становімся ўдзельнікамі таямніцы лучнасці святых. Нас злучае з памерлымі штосьці большае, чым толькі памяць, удзячнасць, сум і жаль. Мы ўтвараем з імі адну супольнасць, якая завецца Касцёлам”, – дадаў біскуп.

Іерарх заахвоціў вернікаў зрабіць усё, што толькі ў іх сілах, каб гэты пераход у вечнасць, які калісьці настане, быў спакойным і шчаслівым, напоўненым радасцю сустрэчы з Богам і ўдзячнасцю за Яго незлічоныя ласкі.

Пасля Імшы сотні вернікаў прайшлі ў жалобнай працэсіі алеямі старых могілак. Падчас яе яны спыняліся ля пяці стацый, каб даверыць Божай міласэрнасці ўсіх сваіх блізкіх памерлых і прасіць для іх ласкі неба.

Кс. Юрый Марціновіч