Арцыбіскуп эмерыт Тадэвуш Кандрусевіч правёў урачыстасць Усіх Святых на сваёй малой радзіме ў Адэльску. Удзень 1 лістапада ён цэлебраваў Імшу ў адэльскім касцёле Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі.
На Эўхарыстыі сабраліся шматлікія вернікі. Усіх прысутных прывітаў пробашч парафіі кс. канонік Віктар Мыслюк.
У гаміліі арцыбіскуп Кандрусевіч прапанаваў шукаць адказу на пытанне “як стаць святым?” у васьмі благаслаўленнях Езуса, якія прадстаўляюць восем дарог дасягнення святасці.
Таксама ён заўважыў, што святымі становяцца не ў небе, а на зямлі праз цнатлівае жыццё і добрыя ўчынкі. Іерарх адзначыў, што святасць – не прывілея некаторых, а абавязак і Божая воля для кожнага чалавека, усе пакліканы да святасці і кожны можа дасягнуць яе.
“Ніхто з нас не павінен быць Тэрэзай з Лізьё, Папам Янам Паўлам ІІ ці Томасам Морам. Мы павінны заставацца самімі сабой, але ў той жа час дазволіць Богу дзейнічаць у нас з мэтай нашага духоўнага ўдасканалення, – падкрэсліў арцыбіскуп. – Прыклад святых – пасланне, што кожны з нас можа стаць святым, бо ўсе святыя былі звычайнымі людзьмі, жыццё якіх характарызавалася любоўю да Бога і людзей”.
Гамілію іерарх завяршыў малітвай да ўсіх святых з просьбай выпрасіць ласку, каб незвычайнае святло Божай любові заззяла праз кожнага з нас у прасякнутым духам зла свеце.
У той жа дзень вечарам арцыбіскуп узначаліў на адэльскіх могілках малітоўную працэсію за памерлых і цэлебраваў Імшу ў іх інтэнцыі. Традыцыйна там збіраецца вялікая колькасць людзей, дзякуючы чаму набажэнства становіцца сапраўдным святам памерлых.
У гаміліі іерарх звярнуў увагу, што ўрачыстасць Усіх Святых і ўспамін усіх памерлых падкрэсліваюць праўду нашай веры аб еднасці святых: жывыя, святыя ў небе і чыстцовыя душы належаць да Касцёла як Містычнага Цела Езуса.
Як нагадаў арцыбіскуп, мы верым у чатыры апошнія рэчы: смерць, Божы суд, неба або пекла. Сярод іх няма чыстца, бо чысцец – частка неба, дзверы ў якое яшчэ зачыненыя, і чыстцовыя душы павінны чакаць ачышчэння. Ім можа дапамагчы наша малітва, якая з’яўляецца актам міласэрнасці для іх і нас, бо і нам калісьці будзе патрэбная дапамога.
“Што б нам сказалі памерлыя, калі б маглі сёння стаць перад намі?” – задаў пытанне іерарх і адказаў на яго наступным чынам: па-першае, яны дзякавалі б Богу за ўсё, што даў ім, дзякавалі бацькам, братам, сёстрам, сваякам і сябрам за ўсё добрае, што ім зрабілі; па-другое, шкадавалі б за грахі, нявернасць хрысціянскаму пакліканню, адсутнасць любові да Бога і бліжняга і падобнае; па-трэцяе, заклікалі б любіць Бога і бліжніх, бо любоў – галоўны закон, паводле захавання якога Пан будзе нас судзіць.
Арцыбіскуп падкрэсліў, што ўдзячнасць Богу, любоў да Яго і бліжняга, жаль за грахі – “віза” ў неба, і заклікаў вернікаў малітвамі, святой Камуніяй і адпустамі паставіць гэтую “візу” ў “духоўных пашпартах” нашых памерлых, каб яны ўвайшлі ў радасць неба.
Прэс-служба Гродзенскай дыяцэзіі
