З 18 па 21 лістапада ў Навагрудку адбыўся Першы міжнародны малітоўны кангрэс у абарону жыцця і сям’і.
101 год таму на нашых землях былі легалізаваны аборты, што дало пачатак самай крывавай старонцы ў гісторыі Беларусі. Толькі па афіцыйных дадзеных за гэты час ва ўлонні маці было забіта больш за 8 мільёнаў дзяцей. Апошнія дзесяцігоддзі ўнеслі свой уклад у гэтую крывавую статыстыку, бо выкарыстанне сучасных сродкаў кантрацэпцыі, а таксама ЭКА дапускае знішчэнне эмбрыёнаў на тэрміне да 7 дзён. Да прыкладу, пры выкарыстанні спіралі ва ўлонні маці забіваюцца ў сярэднім 3-4 эмбрыёна ў год.
Голас крыві гэтых нявінных дзяцей, падобна крыві Авеля, лямантуе да Бога ад зямлі. Менавіта таму малітоўны кангрэс, які адбыўся ў Навагрудку, можна без перабольшання назваць гістарычнай падзеяй. Гаворка ідзе пра пакаянне нашага народа за грахі супраць жыцця і сям’і, якое прайшло ў межах кангрэсу.
Нягледзячы на пандэмію каранавірусу, на кангрэс прыбылі больш за 80 удзельнікаў з Беларусі і Расіі, у тым ліку Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі на пенсіі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, старшыня Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі біскуп Алег Буткевіч, Апостальскі візітатар для грэка-католікаў Беларусі архімандрыт Сяргей Гаек. Урачыстае прывітальнае пасланне да ўдзельнікаў кангрэсу скіраваў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. Пры дапамозе інтэрнэт-трансляцыі з дакладамі выступілі абаронцы жыцця і сям’і Ева Кавалеўская з Польшчы і Габрыела Кубі з Германіі.
Менавіта ўдзел нашых біскупаў і святароў зрабіў магчымым ажыццяўленне ўпершыню ў гісторыі Беларусі маштабнага акту пакаяння за грахі супраць жыцця і сям’і. У навагрудскім касцёле св. Міхаіла Арханёла ў гэтай інтэнцыі праходзілі святыя Імшы, адарацыі, Ружанец і Крыжовы шлях. Асаблівай падзеяй стала пешая пілігрымка з 52 белымі крыжамі з Навагрудка ва Уселюб у санктуарый Маці Божай Новага Жыцця, якая адбылася 20 лістапада.
Кульмінацыяй стала вячэрняя святая Імша, пасля якой арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч прачытаў Акт пакаяння за грахі нашага народа супраць жыцця і сям’і. У гэты час большасць удзельнікаў пакаяння (больш за 150 чалавек) ляжалі крыжам, молячы Бога аб прабачэнні.
Адбылася велізарная па сваёй духоўнай і эмацыйнай глыбіні падзея. Яе важнасць нам яшчэ трэба будзе ўсвядоміць і ацаніць, але ўжо сёння ясна, што без усенароднага пакаяння за нашы цяжкія грахі немагчыма казаць пра будучыню нашай краіны, пра адзінства нашага народа, пра мір паміж людзьмі.
Уладзіслаў Валаховіч