18 красавіка, у Вялікі чацвер, у катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылася Імша Хрызма.
Згодна са старажытнай традыцыяй, гэтая Імша цэлебруецца толькі ў катэдры, яе ўзначальвае біскуп і ў ёй удзельнічаюць усе святары, якія служаць у мясцовым Касцёле. Такім чынам падкрэсліваецца еднасць і непадзельнасць Хрыстовага святарства, а таксама духоўная сувязь, якая злучае святароў з біскупам і паміж сабой.
На Імшу ў катэдру – “маці” касцёлаў Гродзенскай дыяцэзіі – прыбылі, каб супольна дзякаваць Езусу Хрысту за вялікі і цудоўны дар святарства, які Ён на Апошняй Вячэры даў свайму Касцёлу, дыяцэзіяльныя і законныя святары, што нясуць служэнне ў розных парафіяльных супольнасцях Гродзеншчыны.
Усе яны сабраліся вакол цэнтральнага алтара дыяцэзіі, каб разам са сваім ардынарыем біскупам Аляксандрам Кашкевічам i дапаможным біскупам Гродзенскай дыяцэзіі Юзафам Станеўскім дзякаваць за дар святарства.
Атачыць малітвай святароў i выказаць ім падзяку за штодзённае служэнне, так патрэбнае свету, у катэдральны касцёл прыйшло шмат вернікаў, якія дзякавалі Богу за сваіх душпастыраў, з чыёй дапамогай могуць карыстацца з сакрамэнтальнага жыцця Касцёла і ўзрастаць духоўна.
Святарства – служэнне для бліжніх
Імшу ўзначаліў біскуп Аляксандр Кашкевіч. У гаміліі гродзенскі ардынарый нагадаў, што асабліва падчас гэтай літургіі мы дзякуем Пану Езусу за сакрамэнт, устаноўлены ў Вялікі чацвер і непарыўна звязаны з Эўхарыстыяй, якім з’яўляецца святарства, дзякуючы якому можна рэалізоўваць Яго місію ў свеце.
Іерарх адзначыў, што моцай гэтага сакрамэнту тыя, каго Бог выбірае, кліча і пасылае на працу ў сваім Касцёле, удзельнічаюць у місіі, даручанай Хрыстом апосталам і іх наступнікам. “Гэта місія Хрыста Прарока, Святара і Караля, якая рэалізуецца ў трайной задачы: навучаць, асвячаць і праводзіць у веры Божы народ”, – дадаў пастыр Касцёла на Гродзеншчыне.
Ён падкрэсліў, што гэта асаблівы дзень для кожнага святара, калі яны маюць нагоду з верай і пакорай дзякаваць Пану за настолькі вялікую годнасць, якой былі адораны.
“Мы дзякуем за тое, што ў пэўны момант нашага жыцця Хрыстус нас спаткаў, паглядзеў на нас з любоўю і скіраваў да нас, як калісьці да апосталаў, слова запрашэння: “Ідзі за Мной”. Нам трэба пастаянна памятаць, што ніводзін з нас гэтага дару не заслужыў. Святарства – гэта не ўзнагарода і не прывілей”, – заўважыў біскуп.
Па словах іерарха, пакліканне да святарства, падобна як і кожнае іншае пакліканне ў Касцёле, з’яўляецца дарам для ўсёй супольнасці, служэннем для бліжніх. “Гэтае службовае вымярэнне асабліва важнае ў сакрамэнтальным святарстве, паколькі яно ўтварае выключную, вельмі моцную і глыбокую сувязь паміж пакліканым і Езусам Хрыстом”, – сказаў біскуп.
Святарства вучыць пакоры
Пра тое, што святары ўдзельнічаюць у святарскім пасланніцтве Хрыста, як адзначыў іерарх, нагадвае абрад намашчэння далоняў алеем хрызма падчас прыняцця сакрамэнту пасвячэння. Тады праз сакрамэнтальнае служэнне біскупа Пан Езус намасціў іх і паслаў, каб з Яго волі, у Яго імя і Яго моцай яны абвяшчалі Добрую Навіну тым, хто прагне Божага Слова.
“Праз наша служэнне струмень Божай ласкі, як духмяны алей, павінен цячы ў чалавечыя сэрцы, лечачы іх раны і суцішаючы боль, напаўняючы любоўю, мірам і радасцю”, – дадаў іерарх.
Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне падкрэсліў, што святарства вучыць найперш вялікай пакоры, бо ніводзін са святароў не годны гэтага дару. “З чым большай пакорай і верай мы будзем трываць ва ўласным святарстве, з чым большым прагненнем будзем вяртацца да нашай першапачатковай святарскай любові і руплівасці, тым мацней і выразней пачуем у сэрцы запэўніванне, якое Хрыстус Уваскрослы скіраваў святому апосталу Паўлу: “Хопіць табе Маёй ласкі, бо моц удасканальваецца ў слабасці” (2Кар 12, 9)”, – звярнуў увагу біскуп.
Святарства – прысвячэнне іншым
У гэты выключны для кожнага святара дзень біскуп падзякаваў усім святарам, якія служаць у Гродзенскай дыяцэзіі, за працу пастырскага служэння, за абвяшчэнне Божага слова і ўдзяленне святых сакрамэнтаў, за катэхізацыю дзяцей і моладзі, за клопат аб пажылых, хворых і церпячых людзях, за будаўніцтва і рамонт касцёлаў і найперш за сведчанне святарскага жыцця.
Таксама іерарх падзякаваў за кожнае прыгожае сведчанне святара і хрысціяніна і пажадаў яшчэ мацнейшага з’яднання з Хрыстом Святаром і яшчэ большай любові да ўласнага святарства. “Жадаю вам, дарагія браты, каб вы былі святарамі блізкімі, якія ідуць сярод даверанага вам народу з блізкасцю, чуласцю і клопатам Добрага Пастыра. Тады Божае Слова, якое вы абвяшчаеце, будзе трапляць на жыццядайную глебу чалавечых сэрцаў”, – сказаў ён.
Шматлікім прысутным у катэдры вернікам, якія прыбылі з розных месцаў дыяцэзіі, іерарх выказаў падзяку за разнастайную дапамогу, якую яны аказваюць святарам у парафіях, за павагу, дабрыню і разуменне, якімі іх адорваюць. Ён прасіў, каб яны і далей падтрымлівалі святароў словам і ўчынкам, а найперш малітвай, каб тыя маглі як найлепш служыць Хрыстоваму Касцёлу і даручаным ім вернікам.
Падчас Імшы духавенства аднавіла святарскія абяцанні, просячы ў Бога трываласці нa далейшыя гады служэння і моцы духу ў рэалізацыі заданняў, якія ставіць Хрыстус.
Аднаўляючы свае абяцанні, святары выказалі жаданне гатоўнасці да больш цеснага з’яднання з Хрыстом і жаданне знайсці першасную руплівасць сваіх душпастырскіх сэрцаў.
Таксама былі асвечаны алей хворых і кансэкраваны алей хрызма, якія будуць неабходныя для ўдзялення сакрамэнтаў.
Кс. Юрый Марціновіч
Фота: Томаш Мікалайчык