Старонка 2 з 2: Наступная
Указанні хрысціянскай этыкі на тэму гаспадарчага жыцця трэба выводзіць з навучання Бібліі, якое працягваецца ў Касцёле. Вывады з гэтай крыніцы стаяць на першым месцы. Так, на аснове запаведзі любові бліжняга мы разумеем, што гаспадарка павінна служыць чалавеку, а не шкодзіць ці падпарадкоўваць яго. Сярод дзесяці Божых запаведзяў больш за ўсё да гаспадаркі адносіцца “не крадзі”, якое наказвае абараняць уласнасць, з ёй таксама звязана дзесятая “не пажадай нічога, што належыць бліжняму твайму”. Іншыя ставяць пэўныя граніцы ў гаспадарчай дзейнасці. Першыя тры вучаць, што не матэрыяльны дабрабыт, але сувязь з Богам стаіць на першым месцы. Чацвёртая, шостая і дзевятая паказваюць, што ўзаемаадносіны ў сям’і важнейшыя, чым эканамічная карысць.
Да гэтых наказаў можна дадаць шмат іншых, наўпрост звязаных з гаспадарчым жыццём, якія можна знайсці ў Бібліі, напрыклад, пра абавязак працы, асуджэнне несправядлівых законаў ці падаткаў, эксплуатацыі бедных і г.д. Затым неабходна звярнуць увагу на навучанне Настаўніцкага Інстытута, Айцоў Касцёла ці знакамітых тэолагаў. Усе гэтыя наказы вучаць прымаць правільныя рашэнні. Хрысціянства не стварае новую гаспадарчую сістэму, але ацэньвае паводле маральных ужо існуючых крытэрыяў, дзеля таго, каб энергію, з якой чалавек імкнецца задаволіць свае прагненні ці павялічыць свой дабрабыт, накіраваць у правільны бок. Маральнасць у гаспадарцы падобная да берагоў ракі, якія не дазваляюць ёй разліцца і нарабіць шкоды.
Паводле opoka.org.pl