Жыццё хрысціяніна не абавязкова будзе лёгкім. Але яно дае падставы для надзеі. Жыццё было б нашмат лягчэй, калі б у мяне для яго былі чыт-коды (ад англ. сheat, у кампутарных гульнях чыт-коды дапамагаюць "змахляваць": перайсці на наступны ўзровень, атрымаць дадатковае жыццё або аснашчэнне і г.д.). Я б проста ўвёў сакрэтную фразу і чароўным чынам мае праблемы вырашаліся б адразу і цалкам. Але ёсць праблема з чыт-кодамі - з імі гульня становіцца занадта лёгкай. Гэта сумна. Бескарысна. І радасці не прыносіць.
Калі ў гульні ты прапускаеш увесь шлях ад салдата да маршала, адразу пераходзячы да канца гульні, то ў чым сэнс тады? Бо ў гульні самае важнае - гэта прыгода, навучанне, рашэнне загадак і адкрыцці, ад якіх, калі дасягаеш патрэбнага выніку, з'яўляецца пачуццё задавальнення, што ты змог нешта разгадаць, вырашыць праблему. А калі ты не вырашаў гэтых загадак, то, па сутнасці, і не гуляў, а значыць і радасці ад гульні не атрымаў. А калі вы яшчэ і падобныя на мяне, то да канца гульні вы будзеце адчуваць, што здрадзілі сябе і гульню, маючы пры гэтым пачуццё віны за зробленае.
Я памятаю, як у дзяцінстве падчас хрысціянскага лагера важатыя казалі, што "калі вымавіць словы малітвы і прыняць Хрыста ў сваё сэрца", то жыццё стане цудоўным. Я да гэтага часу гэтыя словы ўспамінаю з болем. "Ідзіце за Мной", а не "ідзіце за Мной, і вашае жыццё будзе лягчэй, вашае жыццё на зямлі будзе падобна на лёгкі шпацыр з вясёлкай і аднарогамі".
Ісці за Хрыстом - гэта не значыць мець лёгкае жыццё
Калі я сам сабе кажу гэтыя словы, мне становіцца лягчэй, таму што мне часам не па сабе і сорамна, што ў мяне ёсць праблемы ў жыцці. "У мяне дэпрэсія? Напэўна, гэта з-за не вельмі блізкіх адносін з Богам" - шматлікія вернікі пракручваюць у галаве такія думкі. "Я хвалююся, таму што хтосьці задаў мне падступныя пытанні пра маю веру, а я не змог правільна адказаць на іх. Напэўна, нешта не тое ў маіх адносінах з Богам". Або "У мяне ні на што не хапае грошай. Напэўна, Бог мяне не любіць".
Я магу працягваць да бясконцасці. Але жыццё хрысціяніна мае на ўвазе свой набор праблем і выклікаў, і я не павінен адчуваць пачуцці віны за тое, што яны раптам паўсталі.
Мой любімы ўрывак з Бібліі - Якуба 1, там гаворыцца пра тое, што трэба рабіць, сутыкаючыся з выпрабаваннямі. Гэта значыць, нам трэба чакаць праблем у жыцці. Зусім не абавязкова, што Бог ахавае нас ад іх. Ёсць і іншыя ўрыўкі, як Дзеі Апосталаў 14:22, дзе мы чытаем пра цяжкасці, праз якія мы ісця за Хрыстом.
Езус здымае з нас ношу нашых грахоў і дае супакой нашым душам (Мц. 11: 28-29) - на гэта мы спадзяёмся кожны дзень і молімся Таму, Хто штодня клапоціцца пра нас. Але пакуль Ён прыйдзе, нашым целам усё яшчэ давядзецца сутыкацца з цяжкасцямі гэтага свету, таму што свет поўны зла. І дрэннае ўсё яшчэ здараецца.
Калі ўсе мае праблемы будуць вырашацца неадкладна, гэта будзе "жульніцтвам ў гульні", у якой я набіраюся вопыту і ўзрастаю ў спазнанні Бога.
Часам Езус забірае ў нас праблему або здымае цяжар (раз за разам Ён адказаў на мае просьбы пра грошы для аплаты арэнды кватэры). Але значна часцей мне даводзіцца праходзіць працэс болю і цяжкасцяў. І гэта нармальна, таму што іншага мне не абяцана. Ён сказаў, што быць хрысціянінам будзе цяжка, і я ўсё роўна вырашыў пайсці за Ім, паверыўшы, што прапанаванае Ім значна лепш, чым усе гэтыя цяжкасці, якія прыходзяць з Яго абяцаннямі. Езус не дае мне чыт-кодаў. І я зусім не супраць.
Паводле Христиане