Усё не так складана, як здаецца.
Спрабуючы зразумець, што ж Бог запланаваў для нас, лягчэй за ўсё сядзець і ўвесь час маліцца. Божа, што ж мне рабіць са сваім жыццём? Ці ісці на гэтую працу? Ці пераязджаць ў той горад? А можа, пайсці вучыцца? Ці выйсці Ці мне за яго замуж? Расстацца з ёй?
Канца краю не відаць падобнага роду малітвам. А можа быць такое, што ключык да разгадкі менавіта ў тым, каб перастаць так шмат маліцца пра гэта?
Некалькі гадоў таму ў мяне быў час, калі я не атрымліваў ніякіх адказаў ад Бога. Малюся я Богу, куды мне ісці, што рабіць, а ў адказ - цішыня. Нашы гутаркі выглядалі прыкладна так. Можа, і ў вас такое бывала.
Я: Бог, як Ты думаеш, што мне рабіць?
Бог: (цішыня)
Я: Бог, я вельмі хачу выконваць волю Тваю на зямлі. Скажы, калі ласка, якая Твая воля?
Бог: (спевы цвыркуноў)
Я: Бог, растлумач, калі ласка, што мне трэба рабіць?
Бог: (зноў цішыня)
Я: Бог, а ты мяне чуеш? Я Цябе нешта не чую. Ты адкажаш мне?
Так працягвалася нейкі час. Прашу Бога даць мне адказ, куды рухацца далей, а ў адказ - нічога. Я тады знаходзіўся на ростанях, і рэальна не ведаў, як паступіць лепш, дзе Бог хоча мяне бачыць. Я маліўся. Збіраў парады. Зноў маліўся. Але Бог працягваў маўчаць.
Аднойчы, устаўшы крыху раней у суботу, я ціхенька выбраўся з дому, і паехаў у адно любімае мястэчка. Рака, якая перасякала цэнтр горада, бурліла з-за мноства вадаспадаў.
У той дзень, чытаючы Біблію, я быў уражаны тым, як моцна мне не дае спакою гэтае маўчанне Бога наконт маіх далейшых дзеянняў. Я памаліўся: "Божа, я праўда вельмі хачу выконваць волю Тваю. Я ўсё зраблю, толькі скажы, што менавіта ".
Ну, як можна рабіць тое, не ведаючы чаго? Маліўся я, чытаў, і раптам як гром сярод яснага неба я ўбачыў просты адказ ад Госпада. З аднаго боку, пачуццё было выдатным, паколькі ўпершыню за доўгія месяцы я зноў адчуў прысутнасць Бога. Але з іншага боку, я чакаў больш падрабязных інструкцый. Бог нагадаў мне, што Ён ужо даў мне дастаткова ідэй згодных з Яго воляй.
У рэчаіснасці перада мной быў адкрыты тэкст з выкладаннем адной з частак Яго волі. Я чытаў пасланне да Піліпцаў. Працягнуўшы чытанне, я раптам зразумеў, што кожнае слова звернута непасрэдна да мяне. Я чуў, як быццам Бог казаў мне: "Хочаш ведаць Маю волю? Пачні з паслушэнства тым запаведзяў, якія я ўжо даў. Працы тут непачаты край. Я хачу, каб ты рабіў гэта з Маім падыходам да справы. Я хачу, каб тваё жыццё стала падобным на Маё". Зноў прачытаў ліст да Піліпцаў: "Усё рабіце без наракання і сумневу". Гэта было як гром сярод яснага неба.
У долі секунды Божае Слова пранізала заслону маўчання. Бог цалкам ясна паказаў мне, чаго Ён хоча ад мяне. Я працягваў чытаць, выпісваючы дзеянні і запаведзі, якія я мог пачаць выконваць у тую ж хвіліну, не забываючы пра спасылкі на падобныя месцы ў Пісанні. Праз некалькі хвілін перада мной ляжаў цэлы спіс рашэнняў і дзеянняў, якія мне яшчэ трэба было выканаць. Але мяне перапаўняла радасць, што Бог загаварыў! Вось вытрымкі з майго духоўнага дзённіка:
пераймай Ягоныя паводзіны (Ліст да Эфесцаў 5:1)
думай толькі пра тое, што ісцінна, сумленна, справядліва (Ліст да Піліпцаў 4: 8)
радуйся (1-ы ліст да Тэсалонцаў 5:16)
няспынна маліся (1-ы ліст да Тэсалонцаў 5:17)
за ўсё дзякуй (1-ы ліст да Тэсалонцаў 5:18)
дазволь Слову Хрыста знаходзіцца ў табе (Ліст да Каласянаў 3:16)
дабрачынь бедным (Выслоўі 19:17)
кіруй сэрца да нябёсаў (Ліст да Каласянаў 3:2)
будзь добры і спагадлівы (Ліст да Эфесцаў 4:32)
будзь сталы ў малітве (Ліст да Каласянаў 4:2)
жыві так, каб ніхто не мог папракнуць цябе ў чым-небудзь (1-ы ліст да Цімафея 3:2)
не губляй часу дарма (Ліст да Каласянаў 4:5)
Наступныя дні я рабіў тое ж самае - чытаў Пісанне і выпісваў загады Госпада адносна таго, як я павінен паступаць у жыцці. Я спыніўся, калі ў мяне набралася 74 загады, ведаючы, што іх мне хопіць надоўга, і што Бог ясна загадаў мне іх выканаць.
А потым здарылася нешта цікавае. Я раптам зразумеў, што хваляваўся з-за маўчання Бога, а сам усё гэтыя доўгія месяцы нічога не выконваў са складзенага мною спісу, гэта значыць маё жыццё ў гэты перыяд была вельмі далёкім ад Яго прыкладу. Ці стараўся я сапраўды пераймаць Божыя паводзіны? Ці заўсёды мае думкі былі чыстыя, справядлівыя і праўдзівыя? Радавацца я стараўся рэгулярна, за выключэннем стаяння ў корках, у чэргах ля пашпартнага кантролю і руціннай аплаты рахункаў. Кожны дзень я дакладна не маліўся, не кажучы ўжо пра пастаянную малітву. Шчыра кажучы, я нават не разумеў, што значыць дзякаваць ў любых абставінах. Часам я дзякаваў, але каб заўсёды і за ўсё ?! Мне было незразумела, як гэта магчыма. У чым выяўлялася маё добрае стаўленне да бедных? Ці магу сказаць, што жыў бездакорным жыццём і выкарыстоўваў кожную магчымасць па максімуму?
Пасля гэтай своеасаблівай інвентарызацыі майго жыцця я зразумеў, што праблема была не ў тым, што я не чуў Бога; я лічыў, што гэта Ён павінен зрабіць мяне паслухмяным і прымусіць цудоўным чынам выконваць усё тое, што мне ўжо адкрыў, бо ўсе гэтыя запаведзі і былі часткай плана Бога наконт мяне і майго жыцця.
Раю вам зрабіць свой спіс "спраў". Пачытайце Слова Божае і выпішыце загады і тое, як выканаць іх. А калі зноў наступіць сітуацыя, у якой вы не будзеце ведаць, як лепш паступіць, зноў звярніцеся да свайго спісу, і пачніце рабіць тое, што вы запісалі.
Паводле Христиане