Бог не толькі даруе, не перастае любіць, але і сам нагадвае нам, каб мы прымалі Яго міласэрнасць, каб мы звярталіся да Божай міласэрнасці. У з'явах св. сястры Фаустыны Кавальскай Езус адкрыў пяць спосабаў прыняцця, праслаўлення Божай міласэрнасці.
1. Вобраз Божай міласэрнасці
"Увечары, знаходзячыся ў келлі, я ўбачыла Езуса Хрыста, апранутага ў белае. Адна Яго рука была паднятая для бласлаўлення, а іншая дакраналася да адзення на грудзях. З адзення каля сэрца зыходзілі два шырокіх прамяня: адзін - чырвоны, другі - бледны. У маўчанні я пільна глядзела на Госпада, мая душа была напоўнена страхам, але таксама і вялікай радасцю. Праз некаторы час Езус мне сказаў: "Напішы вобраз, які ты бачыш, і зрабі надпіс "Езу, спадзяюся на Цябе". Я хачу, каб гэты вобраз спачатку стаў ушанаваны ў вашай капліцы, а потым - ва ўсім свеце. Я абяцаю, што тая душа, якая будзе пачытаць гэты вобраз, не загіне. Абяцаю ёй таксама ўжо тут, на зямлі, перамогу над ворагамі, а асабліва, у смяротную гадзіну. Я Сам буду ахоўваць яе, як Сваю славу". (Св. С. Фаўстына, Дзённік, 47-48)
"Я даю людзям посуд, з якім яны павінны прыходзіць за ласкамі да крыніцы міласэрнасці. Гэтай пасудзінай з'яўляецца гэты вобраз з надпісам: Езу, спадзяюся на Цябе ". (Св. С. Фаўстына, Дзённік 327)
2. Свята Божай міласэрнасці
"Аднойчы я пачула такія словы: "Дачка Мая, раскажы ўсяму свету пра Маю неспасцігальную міласэрнасць. Я жадаю, каб свята міласэрнасці быў выратаваннем і прытулкам для ўсіх душ, а асабліва, для няшчасных грэшнікаў. У гэты дзень адкрыты глыбіні Маёй міласэрнасці, Я выліваю цэлае мора ласкаў на душу, якая набліжаецца да крыніцы Маёй міласэрнасці; тая душа, якая ў гэты дзень прыступіць да споведзі і Святой Камуніі, атрымае поўнае адпушчэнне грахоў і збаўленне ад пакаранняў; у гэты дзень адкрыты ўсе каналы, па якіх выліваюцца міласці. Няхай ніводная душа не баіцца наблізіцца да Мяне - нават калі яе грахі будуць як пурпура. Мая міласэрнасць настолькі вялікая, што за цэлую вечнасць яе не спасцігне ніякая свядомасць - ні чалавечая, ні анёльская. Усё, што існуе, выйшла з Майё міласэрнасці. Кожная душа будзе цэлую вечнасць разважаць над Маёй любоўю і міласэрнасцю. Свята міласэрнасці выйшла з Мяне, Я жадаю, каб яно урачыста адзначаўся ў першую нядзелю пасля Вялікадня. Чалавецтва не здабудзе спакою, пакуль не звернецца да крыніцы Маёй міласэрнасці ". (Св. С. Фаўстына, Дзённік, 699)
3. Гадзіна Божай міласэрнасці
"А трэцяй гадзіне малі аб Маёй міласэрнасці, у асаблівасці да грэшнікаў, і хоць бы на кароткі час паглыбляйся ў Маю Пакута, у прыватнасці, у Маю адзіноту ў гадзіну смерці. Гэта гадзіна вялікай міласэрнасці да ўсяго свету. Я дазволю табе пранікнуць у Мой смяротны смутак, у гэтую гадзіну Я ні ў чым не адмоўлю душы, якая будзе прасіць Мяне дзеля Маёй Пакуты ". (Св. С. Фаўстына, Дзённік, 1320)
"Дачка Мая, нагадваю табе: кожны раз, калі ты пачуеш, што прабіла трэцяя гадзіна, цалкам адаавайся Маёй міласэрнасці і, усхваляючы яе, звяртайся да яе ўсемагутнасці дзеля ўсяго чалавецтва, а асабліва дзеля няшчасных грэшнікаў, бо ў гэтую хвіліну яна адкрываеццадля кожнай душы. У гэтую гадзіну ты можаш выпрасіць усё і для сябе, і для іншых, у гэты час з'явілася ласка для ўсяго свету, міласэрнасць атрымала перамогу над правасуддзем. Дачка Мая, старайся ў гэтую гадзіну здзяйсняць Крыжовы Шлях (калі табе не будуць перашкаджаць твае абавязкі), а калі ты не зможаш яго здзяйсняць, то зайдзі хоць бы на хвіліну ў капліцу і пакланіся Майму Сэрцу, поўнаму міласэрнасці, а калі не атрымаецца зайсці ў капліцу, паглыбіся ў малітву там, дзе будзеш знаходзіцца - хоць бы на кароткае імгненне. Я жадаю шанавання Маёй міласэрнасці ад кожнага чалавека, але ад цябе ў першую чаргу, паколькі Я даў табе глыбей спасцігнуць гэтую таямніцу". (Св. С. Фаўстына, 1572)
4. Вяночак
"Аднойчы, ідучы па калідоры на кухню, я пачула ў душы такія словы: "Нястомна чытай гэты вяночак, якому Я навучыў цябе. Той, хто будзе яго чытаць, удастоіцца вялікай міласэрнасці ў гадзіну смерці. Святары будуць падаваць яго грэшнікам як апошнюю надзею на выратаванне. Нават калі гэта будзе самы закаранелы грэшнік - калі толькі ён хоць бы раз прачытае гэты вяночак - ён удастоіцца літасці ад Маёй бясконцай міласэрнасці. Я хачу, каб увесь свет спазнаў Маю міласэрнасць; неспасціжную міласьць Я хачу аказваць душам, якія спадзяюцца на Маю міласэрнасць ". (Св. С. Фаўстына, Дзённік, 687)
"Увайшоўшы ў своё пакой, я пачула такія словы: "У гадзіну смерці Я буду абараняць кожную душу, як Сваю славу, калі яна будзе чытаць гэты вяночак, альбо калі побач з чалавекам, які памірае, вяночак будуць чытаць іншыя; міласэрнасць будзе той жа самай. Калі каля паміраючага чытаюць гэты вяночак, зміраецца гнеў Божы, бяздонная міласэрнасць ахоплівае душу і вагаюцца глыбіні Маёй міласэрнасці дзеля Крыжовай Пакуты Майго Сына ". (Св. С. Фаўстына, Дзённік, 811)
"Чытаючы гэты вяночак, я пачула голас: "Якія вялікія міласці атрымаюць душы, якія будуць чытаць гэты вяночак; глыбіні Маёй міласэрнасці ўскалыхнуцца дзеля тых, хто будзе чытаць гэты вяночак. Дачка Мая, запішы гэтыя словы, раскажы свету пра Маю міласэрнасць, хай усё чалавецтва сустрэне яе. Гэта знак апошняга часу, пасля яго наступіць Судны дзень. Пакуль ёсць час, хай людзі звяртаюцца да крыніцы Маёй міласэрнасці, хай шукаюць ўмацавання ў Крыві і Вадзе. О, чалавечыя душы, дзе вы схаваецеся ў дзень гневу Божага? Зараз звяртайцеся да крыніцы міласэрнасці Божай. О, я бачу, якую вяликую колькасць душ уславіла міласэрнасць Божая, яны будуць вечна спяваць песню славы. Я ўстану паміж Айцом і паміраючай душой не як справядлівы Суддзя, а як міласэрны Збаўца ". (Св. С. Фаўстына, Дзённік, 848)
5. Учынкі міласэрнасці
"Дачка Мая, калі праз цябе Я патрабую ад людзей шанавання Маёй міласэрнасці, то ты першая павінна адрознівацца гэтай верай у Маю міласэрнасць. Я патрабую ад цябе спраў міласэрнасці, якія павінны паходзіць з любові да Мяне. Ты павінна заўсёды і ўсюды праяўляць міласэрнасць да бліжніх, ты не можаш ад гэтага ухіліцца ці адмовіцца.
Я адкрываю перад табой тры спосабы ажыццяўлення міласэрнасці ў адносінах да бліжніх: першы - ўчынак, другі - слова, трэці - малітва; у гэтых трох узроўнях заключаецца паўната міласэрнасці, якая з'яўляецца бясспрэчным доказам любові да Мяне. Такім чынам душа праславіць Маю міласэрнасць і аддасць ёй гонар. Так, першая нядзеля пасля Вялікадня - гэта свята Маёй міласэрнасці, але павінна быць і дзеянне, бо нават самая моцная вера нічым не дапаможа без учынкаў".
"О, мой Езу, Ты Сам дапамагай мне ва ўсім, я разлічваю толькі на Тваю дабрыню ". (Св. С. Фаўстына, Дзённік, 742)
Паводле рускатолик.рф