Пад рукой мы маем вялікі Скарб, але часта ў паўсюднай свядомасці гэты Скарб схаваны пад пластом пылу, які ўзнікае ад неўсведамлення яго моцы і прыгажосці, а таксама стэрэатыпаў, якія прымушаюць думаць, што гэты Скарб на самой справе не ўяўляе нічога цікавага - нудота і манатоннасць.
Вялікія людзі даўнейшых эпохаў з ахвотай выкарыстоўвалі гэты Скарб, і гэта ён, як яны абвяшчалі, вёў іх да велічы і святасці, якую яны дасягнулі. Хаця вызначэнне “даўнейшыя эпохі”, напэўна, з'яўляецца перабольшаннем. Пакаленне яшчэ нашых бацькоў, а напэўна і дзядоў поўнымі прыгаршчамі брала каштоўнасці, якія знаходзяцца ў гэтым Скарбе.
Скарб гэты быў для нас, як падаюць гістарычныя звесткі, перададзены непасрэдна Нябёсамі ў аб’яўленні Маці Божай св. Дамініку. Скарб, пра які ідзе гаворка, гэта малітва. Не абы якая малітва. Гэта ружанец. Памятаю, яшчэ дзіцём, як у нашай сям’і часта ім карысталіся. Памятаю, што ён быў выратавальным колам тады, калі набліжаліся разнастайныя катаклізмы, буры, калі звонку дому шалеў вецер і завіруха, блішчалі маланкі. Да яго звярталіся ва ўсіх сямейных клопатах і турботах. Памятаю маю цяжка хворую маму, якая, паміраючы, не расставалася з ружанцам і хіба ў ім затапляла ўсялякі бунт на Бога, што яна мусіць адысці ў такім маладым узросце, пакідаючы бацьку самога з дзецьмі.
Па праўдзе кажучы, я таксама доўга не адкрываў гэтага Скарбу. Памятаю, як мама прымушала мяне, дзіця, каб я хадзіў кожны дзень у кастрычніку ў Касцёл таму, што быў месяц ружанца. Памятаю, як я не хацеў. Аднак, хоць не любіў гэтую малітву, неяк падсвядома, заўсёды ў хвілінах крызісу, перад важнымі падзеямі, цяжкімі экзаменамі, у межах дэвізу: “як трывога, тады да Бога”, менавіта за пасрэдніцтвам ружанца да Яго звяртаўся.
Сапраўдную сілу ружанцовай малітвы я адкрыў у асабліва цяжкую для мяне хвіліну. Тады я выпадкова адкрыў Пампеянскую Навэнну - цяжкую і патрабавальную малітву да маці Божай. Гэтая малітва абапіраецца менавіта на ружанцы. Скажу, што быў здзіўлены вынікамі, якія прынесла гэтая малітва. Я не толькі атрымаў тое, што хацеў, але атрымаў значна больш. З аднаго боку – гэта духоўныя дары, але з іншага – фізічныя, матэрыяльныя, якія рэальна ўплываюць на маё жыццё.
Не ведаю, чаму менавіта гэтая малітва мае такую вялікую моц, але, магчыма, такі быў капрыз Бога. Марыя ў шматлікіх аб’яўленнях заклікае да малітвы ружанцовай. Бл. Алану дэ ля Рош Яна перадала абяцанне дароў ад Бога для тых, хто будзе маліцца ружанцам. Сястра Люсія з Фацімы падкрэслівала, што, згодна з аб’яўленнем Марыі: “Для моцы, якой Бог надзяліў ружанец, няма праблемы асабістай, ані сямейнай, ані народнай, ані міжнароднай, якую нельга было б вырашыць”.
Святы Айцец Ян Павел ІІ паўтараў, што ружанец з’яўляецца яго ўлюбёнай малітвай і мае вялікую моц. Рэкамендую ўсім скарыстаць з гэтай вялікай моцы, бо калі заглыбішся ў гэтую малітву, то яна ўжо не будзе звычайным кляпаннем "здравасек", але прыгожай, глыбокай размовай з Богам. І сапраўды вельмі эфектыўнай. Магу поўнасцю падпісацца пад словамі св. Хасэ Марыя Эскрыва: "Ружанец – гэта моцная зброя. Ужывай яго з даверам, а вынік цябе здзівіць".
Паводле deon.pl