Твая штодзённая малітва наганяе на цябе нуду? Думаеш, што не ўмееш добра маліцца? Вядзеш бесперапынную барацьбу з безуважлівасцю? Адкажы сабе на 6 прынцыповых пытанняў.
Нашыя адносіны з Богам у малітве вызначаюцца пэўным рытмам. Малітва ўключае хвіліны вялікіх уздымаў і хвіліны прыгнечанасці, але таксама ёсць звычайныя перыяды малітвы. Па сутнасці, большая частка нашага жыцця таксама даволі звычайная. Так ці інакш, у малітоўным жыцці можа нас вабіць жаданне занадта паспешлівай ацэнкі гэтага звычайнага часу. “Нічога не адбываецца”, - гаворым мы расчараваныя, асабліва калі нашая малітва суправаджаецца нудою і сухасцю. У гэты час можам адчуць моцную спакусу да занядбання малітвы або яе скарачэння.
Першае, што трэба зрабіць у такой сітуацыі, гэта зразумець, што мы маем справу са спакусай і даць ёй адпор. Варта нават трываць у малітве на некалькі хвілін даўжэй кожны раз, калі з’яўляецца моцная спакуса да яе скарачэння. Трэба пазнаць старанна пачуцці нуды і сухасці, якія перажываем. Яны таксама, як і ўсе ўнутраныя ўзрушэнні, могуць сказаць нешта істотнае.
Спытай сябе:
1. Ці памятаю пра ўсе неабходныя прыгатаванні да малітвы? Гэтыя прыгатаванні ствараюць магчымасць для прыняцця ласкі, якую хоча табе даць Бог.
2. Ці шчыры я падчас малітвы? Калі твая малітва не спалучаецца з тваім жыццём або не з’яўляецца сапраўдным адбіткам тваіх думак і адчуванняў, тады натуральным вынікам адсутнасці такой сувязі з’яўляюцца нуда і сухасць.
3. Ці маю малітву не суправаджаюць перабольшаныя намаганні? Калі табе здаецца, што тваю малітву суправаджаюць перабольшаныя намаганні, то звычайна так і ёсць. Такія намаганні, хоць і вынікаюць з добрых намераў, паказваюць, што магчыма ты імкнешся празмерна кантраляваць сваю малітву.
4. Можа малітва празмерна залежыць ад майго самапачуцця: стану ўзнёсласці або прыгнечанасці? Не забывай, што большая частка нашага жыцця скаладаецца з поўнасцю звычайных хвілін. Менавіта так і павінна быць, бо Бога мы знаходзім у тым, што звычайнае, у манатонных, рутынных дробязях жыцця. Падумай пра адносіны з блізкай асобай. Некаторыя найбольш значныя хвіліны ў такіх адносінах маюць месца тады, калі не адбываецца нічога, што асабліва бударажыць, і калі вы проста ўзаемна цешыцеся сваёй прысутнасцю пасярод штодзённых спраў.
5. Ці на маю малітву не ўплываюць празмерна мае чаканні? Гэта натуральна, што мы ўносім у нашую малітву асабістыя прагненні і чаканні, падобна да таго, як звычайна мы маем пэўныя чаканні і пажаданні ў адносінах да жыцця. У гэтым няма нічога дрэннага, аднак не дазваляй, каб яны перашкаджалі таму, чаго хоча ад цябе Бог. Твае чаканні могуць указваць, што ты спрабуеш кантраляваць тое, што адбываецца падчас малітвы, тады калі трэба дазволіць Богу, каб Ён вёў цябе.
Навошта тады Бог уводзіць нас у гэтыя звычайныя перыяды малітвы, якія так хутка надакучваюць і стамляюць нас ?
Магчыма, Бог змякчае такім чынам глебу тваёй душы на будучае жніво, рыхтуе грунт на глыбейшы эмацыйны досвед або выразнае зразуменне чаго-небудзь, што чакае цябе ў будучыні.
Магчыма, Ён выкарыстоўвае гэтыя перыяды, каб павялічыць у табе свядомасць Сваёй прысутнасці, каб яна суправаджала цябе на працягу доўгага часу.
Магчыма, Пан запрашае цябе да такіх звычайных перыядаў у малітве, каб распаліць у табе глыбокую смагу Бога.
Магчыма, Бог проста хоча даць табе хвіліну адпачынку пасля інтэнсыўнага досведу малітвы. Таму чэрпай радасць з гэтай цішыні і супакою.
Памятай: у такія звычайныя перыяды малітвы табе можа здавацца, што Бога няма пры табе, або што Ён не слухае цябе. Наадварот, Бог побач, але не так, як ты гэта ўяўляеш, або як пра гэта гавораць твой досвед з мінулага. Не пераставай давяраць Яму. Бог заўсёды блізка.
Паводле deon.pl