Гурт РЫБЫ за кароткі час свайго існавання стаў дастаткова вядомым у Беларусі. Вялікая колькасць каталіцкіх спатканняў не абыходзіцца без сведчанняў і спеваў гэтых маладых людзей. Пра штодзённасць і планы РЫБ, іх бачанне каталіцкай музыкі ў Беларусі і тое, як трапіць у каманду евангелізатараў сёння размаўляем з удзельнікамі праекту.
Якімі галоўнымі дасягненнямі за час свайго існавання праект можа ганарыцца?
Уладзіслаў Фасевіч-басіст: Для меня самым важным достижением является мой внутренний духовный рост. Также за время проекта я усовершенствовал своё умение играть на гитаре.
Віталій Грышкевіч-ударнік: За это время я увидел и открыл в себе новые таланты, новые возможности, новый мир. И, конечно, это новые друзья!
Юрый Гардзіенка – гітарыст: Проект буквально спас меня в новом городе, благодаря ему я познал Живого Бога и углубляюсь в эти отношения с Ним, я узнал Кого и как я могу славить. Также для меня огромным открытием в музыке стало то, что важно. Особенно умение "не играть" в группе, то есть заполнять лишь какую- то часть от всей музыки, выходящей на колонки.
Колькі канцэртаў далі? Колькі кружэлак прадалі?
Алена Кот-мастацкі кіраўнік: Колькасць канцэртаў мы не лічылі! Не бывае вялікіх ці малых канцэртаў, кожнае з нашых выступленняў - гэта духоўная і прафесійная падрыхтоўка. І гэта заўсёды глыбіня... Нашым першым выступленнем быў удзел у дабрачынным канцэрце у Віцебску з “HARLEM GOSPEL CHOIR”. І самае цікавае, што першы выступ быў яшчэ да нашай афіцыйнай прэзентацыі. Потым было якраз прадстаўленне праекту і першага альбому ў Жодзіна. Наступным канцэртным крокам было выступленне ў парафіі Лошыца ў Мінску - месцы першых рэпетыцый. Далей родныя парафіі ўдзельнікаў праекту - Мінск, Смаргонь. Былі яшчэ Шуміліна, Гродна, Івянец, Навагрудак, Браслаў. Таксама мы з’яўляемся удзельнікамі Школы Хрысціянскага Жыцця і Евангелізацыі, на якіх мы служым музыкай. Было таксама адно вельмі незвычайнае выступленне ў 12-й мужчынскай калоніі ў г. Орша.
У. Ф.: Для меня самым запоминающимся выступлением был первый концерт в Витебске, потому что выйдя из комнаты на сцену я сразу понял, что нам нужно ещё работать над исполнением.
В. Г.: Сморгонь, всё было очень по-домашнему и спокойно. Это родной приход нашей пианистки Паулины Жих.
Ю. Г.: Ивенец - я просто играл и кайфовал.
А.К.: Колькі прадалі дыскаў - не лічылі, але яшчэ трохі засталося.
Як выглядае жыццё гурта па-за сцэнай?
А.К.: У нас ёсць вызначаны час для штодзённай малітвы за “РЫБ”, гэта - 21.00. Дзе б мы ні былі, і што мы не рабілі - усё адкладваем і молімся да апекуна і ахоўніка нашага праекту Міхала Арханёла.
В.Г.: Мы друзья, нам всегда есть о чем поговорить, и чем поделиться: и духовно и профессионально.
Трапіць у каманду можа толькі веруючым, так?
А.К.: Можа і няверуючы, але гледзячы куды, у межах праекту існуе хорык. Туды можа трапіць кожны жадаючы, які ўмее спяваць. У асноўны склад пакуль што не - час пакажа. Мы нават не задаваліся такім пытаннем, але, абмяркоўваючы гэтае пытанне, мы прыйшлі менавіта да такога адказу.
Як вы ацэньваеце сённяшнюю хрысціянскую і, у прыватнасці, каталіцкую музыку? Ці заўважаеце якія-небудзь тэндэнцыі?
У. Ф.: В Беларуси что-то начинает развиваться у католиков. Но ещё на таком уровне, который незаметен.
В. Г.: В беларуской католической музыке всё держится на каком-то уровне любителей, а не профи. Я считаю, что для Бога нужно лучшее из лучших, а у нас это "лучшее" такое, что если нравится публике, то этого достаточно. Беларуские католические музыканты, достигая какого-то определённого уровня, останавливаются, и, по каким-то причинам, не идут дальше в своём развитии. Можно сказать, что беларуская католическая музыка-где-то пока на дне...
Ю.Г.: Охарактеризовать можно двумя словами: скучно и непрофессионально. (Удзельнікі праекту таксама дадаюць, што РЫБЫ знаходзяцца прыкладна там жа – на дне – Аўт.)
Якія ў вас далейшыя планы? Новыя песні, новы альбом?
В.Ф.: Мои личные планы в профессиональном развитии - пойти учиться в музыкальное после того, как закончу университет.
В.Г.: Думаю, что самым главным планом для нас, РЫБ, - выбраться со дна, добраться до верха. И, конечно же, чтобы проект жил, развивался и давал жизнь другим христианским музыкантам. Научиться искать волю Божью и исполнять её до последнего вздоха с помощью тех талантов, которыми Он наградил нас.
Ю.Г.: Наработать 10000 часов игры на гитаре.
А.К.: Я патлумачу. Каб стаць больш-менш прафесійным музыкантам, трэба шмат займацца і развіваць тэхніку. Хлопцы прачыталі ў адной кнізе, што адным з фактараў, каб стаць геніем, з’яўляецца напрацоўка 10000 гадзін гульні на існтруменце. Новы альбом плануем зрабіць на тэму евангелізацыі і ён будзе аўтарскім, нашым, беларускім. Пра даты, калі і што...не ведаем, гэта як Гасподзь павядзе.
Арцём Ткачук