У Бібліі шмат прыкладаў жанчын, у якіх можна шмат чаму павучыцца. Давайце сёння пазнаёмімся з некаторымі з іх.

Ганна (1-ая Кніга Цароў 1)

... Я аддаю яго Госпаду на ўсе дні жыцьця ягонага, служыць Госпаду (1 Цароў 1:28).

Ганна была бясплодная. Ёй хацелася сына, але Бог не даваў ёй. Яна маліла Госпада аб дзіцяці. У адказ яна абяцала, што яе сын будзе служыць Богу. Калі нарадзіўся яе сын, яна стрымала дадзенае абяцанне: завяла дзіця да Іліі, святара, і пакінула там, каб сын вырас пры святыні. На працягу многіх гадоў яна працягвала ўплываць на жыццё сына.

Яе сын вырас і стаў Самуілам - адным з самых вялікіх мужоў, пра якіх нам распавядае Біблія.

Авігея (1-ая Кніга Цароў 25)

Авігея была жонкай злога і эгаістычнага чалавека па імені Навал. Давід (які ўжо быў памазаны на царства, але яшчэ не ўзышоў на пасад) паслаў сваіх слугаў да Навала з просьбай аказаць яму і слугам гасціннасць. Слугі Давіда былі сябрамі і абаронцамі пастухоў Навала. Навал жа абвінаваціў Давіда ў ляноце і саманадзейнасці. Адказ Навала моцна раззлаваў Давіда, які да таго часу знаходзіўся ў дарозе пасля пахавання Самуіла. Будучы цар падрыхтаваў сваіх людзей да бітвы.

Авігея даведалася пра тое, што адбылося паміж Навалам і слугамі Давіда. Яна адправілася на сустрэчу да Давіда ў надзеі, што атрымаецца супакоіць яго і выратаваць свайго мужа і сям'ю ад смерці. І Давід згадзіўся пашкадаваць яе сям'ю дзеля Авігеі.

Навал, ашалелы ад уласнай адвагі, вырашыўшы, што ён вельмі круты, раз змог паслаць куды далей Давіда, зладзіў свята ў свой гонар, напіўшыся да непрытомнасці. А наступнай раніцай ён даведаўся, што мірнае паднашэнне Авігеі выратавала яго дом ад гібелі. Гэтая навіна настолькі шакавала Навала, што, як кажа Біблія, "замерла ў ім сэрца ягонае, і зрабіўся ён, як камень". Праз дзесяць дзён ён памёр.

Калі Давід пачуў навіну пра Навала, ён паслаў Авігеі прапанову стаць яго жонкай. Давід убачыў у ёй сумленнасць і жаданне абараніць сваю сям'ю.

Эстэр (Кніга Эстэр 1-8)

У кнізе Эстэр гераіня апавядання - габрэйская жанчына, абраная персідскім царом Артаксэркса ў жонкі. Адмовіўшыся ад былой жонкі, цар зладзіў выбары новай, выбар упаў на Эстэр. Аднак, цар не ведаў, што яна была габрэйкай.

Калі правая рука цара, Аман, задумаў знішчыць габрэяў, Мардахэй, дзядзька Эстэр, даведаўся пра гэта. Ён адправіўся да Эстэр і папрасіў яе пераканаць мужа памілаваць ізраільскі народ. Нягледзячы на ​​тое, што Эстэр была царыцай, яна не мела права проста ўвайсці ў пакоі цара "не па раскладзе". А з'яўленне без запрашэння было раўнацэнна смерці.

Мардахэй пераканаў Эстэр, што дадзены ёй статус быў часткай Божага плана па выратаванні Свайго народа. Тады Эстэр згадзілася з'явіцца ў прысутнасці цара без запрашэння, рызыкуючы сваім жыццём.

Яна запрасіла цара і злога Амана ў свой дом на абед, за якім планавала распавесці цару пра план злога памочніка. Цару запрашэнне спадабалася. На наступны дзень цар і Аман прыйшлі да царыцы на абед. Аман яшчэ больш раззлаваўся на габрэяў і Мардахэя. Калі цар даведаўся пра план Амана забіць сям'ю царыцы, цар распарадзіўся павесіць Амана на шыбеніцы, які прызначаўся для Мардахэя.

Лаідэ і Эўніка (2-і Ліст да Цімафея 1)

Аб Лаідзе і Эўніцы ў Бібліі мала гаворыцца. Але тое, што мы пра іх ведаем, распавядае пра характары гэтых жанчын. Усяго адзін верш, (2 Ліст да Цімафея 1:5): "І прыпамінаю тую веру не фальшывую, якая ёсць у табе, якая жыла найперш у бабулі тваёй Лаідзе і маці тваёй Эўніцы, ды я перакананы, што і ў табе".

Павел кажа Цімафею пра падзяку за характар, які той здолеў разглядзець у маладым чалавеку. У кнізе часта згадваецца, што Цімафей быў навучаны. Вядома, Павел казаў пра тое, чаму ён сам навучыў свайго вучня, але яшчэ можна смела выказаць здагадку, што шмат чаму Цімафей навучыўся ў сваёй бабулі Лаідэ і маці Эўніцы.

Яіль (Кніга Суддзяў 4)

Па загадзе Дэвора, суддзі Ізраіля, народ пераследваў ваеначальніка Сісару. Калі 10 тысяч чалавек напалі на Сісару, той збег. Ізраіль пераследваў ваеначальніка і яго армію, у нейкі момант Сісора аддзяліўся ад сваіх людзей і застаўся адзін. Ён увайшоў у намёт Яілі.

Яіль ведала, кім быў Сісара, таму запрасіла яго ў шацёр схавацца. Той папрасіў вады. Хітрая Яіль дала Сісару посуд з малаком. Выпіўшы малака, як гэта з многімі людзьмі бывае, Сісара заснуў.

Яіль прабралася ў намёт з калом і молатам. Біблія распавядае, што яна пракалола дыван, у якім спаў ваеначальнік, пранізаўшы галаву Сісары. Вядома, да моманту, калі войска праследавацеляў нагнала яго, Сісара ​​быў ужо мёртвы.

Паводле Христиане