Ці можна католіку хадзіць на заняткі ёгай? Ведаю, што на занятках часам спяваюць мантры, але ці магчыма ставіцца да гэтага накірунку проста як да спорту, псіхалагічнай разрадкі і не спяваць і не прамаўляць незразумелыя фразы?
Адказвае кс. Алег Кудэрка
Калі вы хочаце выкарыстоўваць ёгу ў якасці гімнастыкі, калі ласка, але гэта не перашкодзіць ёй займацца сваімі справамі.
У разуменні сучаснага еўрапейца ёга, як правіла, азначае шэраг фізічных практыкаванняў і палажэнняў цела, якія ствараюць пачуццё добрага самаадчування, унутранага спакою і гармоніі і служаць для захавання цялеснай маладосці і здароўя.
Ёга бярэ свой пачатак прыкладна за тысячу гадоў да нашай эры, і яе мэта – прывесці чалавека да збаўлення, якое разумеецца як вызваленне ад матэрыяльнага свету, поўнага пакут. Гэтае вызваленне дасягаецца шляхам выканання маральных прынцыпаў, індывідуальнай самадысцыпліны і практыкаванняў цела на пэўных пазіцыях. Бог, з якім ёга вядзе да яднання, – гэта не асабісты Бог, а духоўная энергія, прырода і космас.
Ва Усходняй Еўропе практыкаванне ёгі, уключаючы маральны дыктат, разумовую і фізічную падрыхтоўку, практыкаванні для цела, трэніроўкі дыхання і медытацыю, абмяжоўвалася толькі практыкай пэўных пазіцый цела (асан) і трэніроўкамі дыхання. Майстар (гуру) па-ранейшаму незаменны, вучыць нерухомасці цела, затрымліванню дыхання і прыпыненню думак, якія вядуць да перажывання смерці. Магчыма, некаторыя практыкуючыя ёгу маюць ілюзію, што практыкаванні для розуму і цела, якія называюцца медытацыяй і сузіраннем, аналагічныя хрысціянскім практыкам і могуць падрыхтаваць і пазнаёміць іх з хрысціянскай пабожнай малітвай.
Але нельга падрыхтавацца да малітвы, практыкуючы ёгу або дзэн. Хрысціянская малітва – гэта гісторыя любові. У натуралістычнай містыцы любоў зусім не мае сэнсу. Каб любіць, трэба быць удваіх. У прыродным містыцызме, аднак, усё абмяжоўваецца безасабовым, боскім “я”. Хрысціянскі Бог у Бібліі акрэсліваецца ў св. Яна: Бог ёсць любоў, а будызм гаворыць пра любоў як небяспечную ілюзію. Таму трэба рабіць радыкальны выбар.
Чаму хрысціянін павінен пазбягаць ёгі, нават як простага фізічнага практыкавання? Пры практыцы ёгі адбываецца пакланенне язычніцкім багам і тым самым парушаецца першая запаведзь. Акрамя таго, тэхніку нельга аддзяліць ад ідэі, таму ў асноўным кожная ёга, нават без свядомага намеру практыкуючага, з’яўляецца культам індуісцкіх бостваў. Практыкі ёгі закліканы вызваліць чалавека ад свету, які разумеецца як зло, што несумяшчальна з хрысціянскім духам. Таксама несумяшчальна з гэтым духам перакананне, што менавіта праз практыкаванні можна дасягнуць збаўлення – быццам чалавек можа дасягнуць гэтага сам, сваімі сіламі і працай, без Бога.
Праходжанне будыйскага або індуісцкага рытуалу ініцыяцыі – гэта перадача сябе ворагу (як кажуць гуру – сілам прыроды). Для хрысціяніна гэта сапраўды адмаўленне ад Хрыста. Гэта персаніфікаваныя сілы прыроды, якія айцы Касцёла проста называлі дэманамі, а мы гаворым пра дэманічных духаў. Такім чынам, калі мы ўдзельнічаем у абрадзе ініцыяцыі, мы згаджаемся з выніковым запаветам з гэтымі духамі. Ініцыяцыі з імі ствараюць вельмі трывалыя сувязі. Але Пан Езус перамагае ва ўсім, і калі мы просім Яго вызваліць нас ад тых сувязяў, якімі звязалі сябе праз няўважлівасць ці адсутнасць ведаў, Ён заўсёды дапаможа.
Хрысціянін не павінен займацца ёгай – таму што яна цалкам знішчае хрысціянскі вопыт знаходжання з Богам.
З малітвай, кс. Алег