Мае адносіны з хлопцамі хутка заканчваюцца, таму што не сплю з імі да шлюбу. Што рабіць? Ці правільна я раблю, або трэба ахвяраваць верай і прынцыпамі дзеля каханага чалавека? Ганна, 21 год.

Адказвае кс. Павел Бялонос

Гэтае пытанне датычыць не толькі праблемы “можна” – “нельга”, колькі прынцыпаў, якімі мы кіруемся ў жыцці. Божая запаведзь кажа ясна: не чужалож. Ніякая ўлада, ніякія звычаі ці абставіны не могуць гэтую запаведзь змяніць. Важныя мае адносіны да Божага закону, які дадзены для дабра чалавецтва і кожнага чалавека паасобку.

Чалавек у сваім жыцці здзяйсняе пэўны выбар – паміж дабром і злом, паміж жыццём у сяброўстве з Богам і жыццём у граху. Мы павінны, аднак, лічыцца з наступствамі сваіх рашэнняў. Толькі ад мяне залежыць, ці буду я верны Богу або паддамся граху, ідучы за марнасцю гэтага свету. На жаль, ёсць шмат тых, якія не разумеюць або не хочуць разумець дабро Божых запаведзяў і выкарыстоўваюць гэты свет так, як лічаць патрэбным і як ім падабаецца, а тых, хто верны Богу, лічаць няшчырымі, ненармальнымі і г.д. Зрэшты, у пазнейшым жыцці гэта будзе паўтарацца часта пры разнастайных іншых нагодах. Што рабіць у такім выпадку?

Пабываўшы ў Меджугор’і, я пачуў сведчанне адной сям’і, члены якой перажылі навяртанне. Калі дачка спыталася ў бацькі (пасля чарговага “няўдалага сужэнства”), што рабіць і як выбраць сабе мужа, ён даў такую параду: “Спытайся ў яго, дзе ягоны ружанец. Калі ён не ведае, што гэта такое – то, напэўна, каштоўнасці, якімі ён кіруецца, далёкія ад тваіх. Калі ж ён ведае, што гэта, і ружанец у яго з сабой – можна да яго прыгледзецца. Не ўсё тое золата, што блішчыць”.

З павагай, кс. Павел