Тракелі
Наведзінаў НПМ

• Парафія на GoogleMaps
• Гісторыя
• Панарама

• Касцёл у Тракелях быў пабудаваны прыблізна ў 1500 годзе. Заснаваная парафія была адной з самых бедных. Касцёл не меў “ані службы, ані сахі”, гэта значыць, не меў сялянскіх гаспадарак, з якіх атрымліваў бы даход на ўтрыманне.

  Калі парафія перайшла ў рукі езуітаў, з дазволу вышэйшай улады ордэна тагачасны рэктар Віленскай Акадэміі Гарсіяс Алябіянус паклапаціўся аб выплатах на ўтрыманне пры касцёле мясцовага пробашча. З 1585 года айцы езуіты сталі правамоцнымі ўладальнікамі тракельскай парафіі. Аказвалі душпастырскую дапамогу мясцоваму пробашчу падчас Вялікага посту і розных касцёльных урачыстасцей.

  Каля паловы XIX ст. у Тракелях панавала вялікая матэрыяльная нястача. У 1839 годзе ў рапарце да віленскага біскупа вішнеўскі дэкан пісаў пра цяжкасці і патрэбы парафіі. Інтэр’ер святыні ён апісвае так: “На вялікім алтары – малыя свечкі, не таўсцейшыя, чым палец, а на некаторых алтарах іх амаль няма”. Ён выказвае асцярогу наконт званоў, таму што яны віселі на слупах. Убоства святыні адпавядала ўбоству сялян, якім не хапала нават хлеба.

  У 1843 годзе фундацыйнае абсталяванне парафіі было канфіскавана ўладамі царскай Расіі. У тым жа годзе была арганізавана Касцёльная рада, якая называлася дазорам. Складалася з 9-ці асоб і выбіралася самімі парафіянамі. У 1945 годзе тракельская парафія атрымала дазвол на рэгістрацыю. Згодна са свецкім заканадаўствам, пры рэгістрацыі парафіі не патрабавалася яе касцёльнае прызнанне мясцовым біскупам.

  Па колькасці парафіян у розныя гады можна назіраць перыяды ўзмацнення і ўпадку парафіі. У 1781 годзе парафія налічвала 2814 вернікаў, у 1881 годзе – 3093. У пачатку ХХ стагоддзя ў парафіі ў Тракелях зарэгістравана 5000 католікаў. Найбольшая іх колькасць была перад вайной – 5660. У камуністычныя часы (1944–1989 гг.) у дакументах камітэта па справах рэлігіі з кожным годам прыводзіцца ўсё меншая колькасць вернікаў: 1955 год – 2000 асоб, 1960 год – усяго 800. Сёння ў парафіі пражывае каля 1500 вернікаў рымска-каталіцкага веравызнання.

  На працягу многіх гадоў пробашчам парафіі быў кс. Міхал Шалкевіч. Сваё служэнне ён распачаў у 1922 годзе. У 1958 годзе выехаў у Польшчу. Святы Айцец Павел VI назначыў яго папскім камергерам у Вармінскай дыяцэзіі.

  На працягу наступных 30-ці гадоў у Тракелях не было свайго святара. Клопат пра святыню і яе абарону ўзялі на сябе мясцовыя парафіяне. Нават тады, калі ўлады адабралі ў вернікаў ключы і закрылі касцёл, людзі працягвалі маліцца на прыступках святыні. Яны арганізавалі дзяжурства, каб не дапусціць знішчэння касцёла. Безупынна звярталіся ў розныя дзяржаўныя ўстановы з просьбай, каб ім вярнулі Божы дом. Дэлегацыя вернікаў ездзіла нават да вярхоўнага кіраўніка па справах веравызнанняў у Маскву.

  Пасля забастоўкі вернікаў у калгасе паўнамоцны прадстаўнік па справах рэлігій у вобласці пайшоў насустрач парафіянам і даў згоду на функцыянаванне касцёла. Вярнуўшы яго, некаторыя мясцовыя католікі атрымалі ад святароў, што працавалі ў Лідзе і Ліпнішках, права прывозіць Найсвяцейшы Сакрамант і ўдзяляць Яго вернікам. Хутка ў тракельскім касцёле была адноўлена Божая служба, якую праводзілі святары з суседніх Суботнікаў і Германішкаў. З 1996 года ў парафіі пастаянна знаходзіцца пробашч. Разам з ім мясцовыя вернікі нястомна клапоцяцца пра развіццё культу Тракельскай Маці Божай, Апякункі мясцовага люду.