Звярну ўвагу на атмасферу любові і павагі, якая пануе паміж сотнікам, яго слугой і юдэйскімі старэйшынамі. Сотнік просіць аб дапамозе свайго хворага слугу, старэйшыны просяць аб дапамозе сотніку. Пакута слугі набліжае людзей да Езуса і адзін да аднаго.
Што я магу сказаць пра адносіны ў маёй сям'і, суполцы, там, дзе я працую? Раскажу пра гэта Езусу. За каго я хацеў бы асабліва прасіць Езуса?
Прыгляджуся да Езуса, які па просьбе людзей ідзе з імі да хаты сотніка. Хачу ўсвядоміць, што Езус хоча, каб я запрашаў Яго ў свой дом, у мае штодзённыя справы. Ён гатовы ісці туды, дзе я пакутую і дзе пакутуюць мае блізкія.
Спытаю сябе перад тварам Езуса, што ў маім доме і маёй суполцы больш за ўсё мае патрэбу ў ацаленні? Куды я хацеў бы запрасіць Езуса? Што больш за ўсё турбуе мяне і займае мае думкі?
Прыслухаюся да слоў сотніка. Ён верыць Езусу на слова, верыць у сілу Яго слова. Ён перакананы, што адно слова Езуса можа перамагчы хваробу. Буду прасіць аб ласцы глыбокай веры ў сілу Слова Божага.
Узгадаю словы з Бібліі, якія многае змянілі ў маім жыцці. Што гэта былі за словы? Паспрабую часцей вяртацца да іх і маліцца імі Езусу. Езус уражаны верай сотніка. Што Езус мог бы сказаць пра мяне пра і маё духоўнае жыццё? Што знайшоў бы сёння ў маім сэрцы?
Падрыхтавала с. М. Зоя Дамброўская