Буду ўважліва глядзець на Езуса, які стаіць перад Пілатам. Ён у цярновым вянку, скрываўлены, збіты бічамі, у Яго звязаныя рукі. Езус маўчыць. Пачую пытанне намесніка, якія глядзіць на Яго: "Ты Кароль юдэйскі?".
Якія пачуцці з'яўляюцца ў маім сэрцы, калі я бачу, як пакутуе Езус? Пачну з Ім сардэчную размову. Прадстаўлю сабе, што Ён стаіць перада мной. Буду ўзірацца ў Яго праз доўгі час. Паспрабую абняць Яго з пяшчотай і адчуць Яго пакутуючае, саслабленае цела.
Успомню мае любімыя малітвы і песні, у якіх я называю Езуса сваім Госпадам і Каралём. Паспрабую зразумець, што Езус сёння пытаецца мяне так, як спытаў Пілата: "Ці ад сябе ты кажаш гэта?" Спытаю сябе, ці згодны я на такога Езуса - Караля?
Углядаючыся ў Езуса - звязанага, пабітага і ў цярновым вянку, пачую, як Ён кажа мне: "Валадарства Маё не з гэтага свету". Езус заклікае мяне да жыцця свабоднага ад гвалту і помсты.
Ці зняважылі мяне калі-небудзь так, як зняважылі Езуса? Ці магу я дараваць тым, хто гэта зрабіў? Ці веру ў тое, што ў рэшце рэшт Яго любоў усё пераможа?
Езус кажа мне, чаму Ён абраў такі шлях. Ён хоча, каб я вучыўся жыць у праўдзе. Хачу я жыць усім тым, што Езус кажа мне ў Евангеллі? А можа, ёсць у Евангеллі словы, якія абуджаюць ува мне страх і пратэст?
Абдыму Езуса ў цярновым вянку. Падумаю пра тое, што Ён прыняў на сябе ўсе мае грахі крывадушнасці і маніпуляцыі ўладай, каб дасягнуць сваіх мэтаў. Папрашу, каб Езус валадарыў у маім жыцці, скажу Яму, што Ён - мой Кароль.
Падрыхтавала с. М. Зоя Дамброўская