Езус у размове з Янам вучыць яго мудрасці: трэба ўмець заўважаць дабро ў кожным чалавеку, нават у тым, хто не ходзіць за Хрыстом. Таксама і праз такіх людзей Бог творыць дабро. Езус перасцерагае мяне перад падазронасцю і прыпісванню людзям дрэнных намераў.
Як я стаўлюся да людзей, якія разам са мной не ідуць за Езусам? Ці ўмею я бачыць у іх дабро? Што я магу сказаць пра мае штодзённыя сустрэчы з такімі людзьмі?
Езус вельмі шчодры з тымі, хто здольны проста быць добрым. Ён не забудзе нават шклянкі вады, пададзенай іншаму чалавеку. Што я магу сказаць пра свае паводзіны там, дзе я жыву, вучуся, працую? Ці ўмею я проста быць добрым?
Заўважу, як Езус з пяшчотай клапоціцца пра мяне - пра свайго вучня. Калі хтосьці будзе добры ў адносінах да мяне, таму што я Яго вучань, не страціць узнагароды сваёй. Успомню людзей, якія былі са мной. Падзякую за іх Езусу.
Звярну ўвагу на тое, як Езус распавядае пра спакусу. Спакуса гэта яд, які знішчае ў чалавеку дабро. Спакуса жудасна дзейнічае асабліва на самых маленькіх, слабых, безабаронных дзяцей.
Памалюся за людзей, на якіх я дрэнна паўплываў. Аддам іх Езусу, каб Ён ацаліў і памножыў у іх тое дабро, якое зменшылася ў іх па маёй віне. Ці не з'яўляюся я цяпер для кагосьці спакусай, дрэнным прыкладам? Езус заклікае мяне радыкальна адмовіцца ад граху, змагацца з яго каранямі. Папрашу Езуса, каб Ён дапамог мне ўбачыць сябе ў праўдзе. Што больш за ўсё знішчае ўва мне дабро і аслабляе маё жыццёвае пакліканне? Буду маліцца: "Езус, адары мяне мудрасцю ў барацьбе з грахом".
Падрыхтавала с. М. Зоя Дамброўская