1 лістапада мы перажываем урачыстасць Усіх Святых. У гэты дзень Касцёл прапануе нам адарвацца ад зямлі, ад нашых штодзённых заняткаў, і зірнуць у вышыню, каб паглядзець на свет і жыццё з Божай перспектывы. Мы ўзносім позірк у вышыню, да неба, каб убачыць велізарнае мноства святых, убраных у белыя адзенні і з узнагародай у руках.
Падчас душпастырскіх візітаў, калі я служыў у Гродзенскай дыяцэзіі, часта можна было сустрэць у каталіцкіх дамах абраз Маці Божай. Сярод выяваў, якія прадстаўляюць Найсвяцейшую Панну, гэта найчасцей памяткі з Вострай Брамы, Чэнстаховы, Будслава, Тракеляў і іншых санктуарыяў. Многія з іх маюць тытулы: Маці Божай Нястомнай Дапамогі, Шкаплернай, Балеснай, Кормячай… Сярод гэтых выяваў ёсць адна, невядомага мастака, якая прадстаўляе Марыю на фоне абуджэння вясны, і якую мясцовыя вернікі называюць Маці Божай Маёвай.
У чацвёртую велікодную нядзелю, якая называецца Нядзеляй Добрага Пастыра, мы адзначалі 54-ы Сусветны дзень малітваў аб пакліканнях. У гэты дзень вернікі маліліся аб пакліканнях да святарскага, кансэкраванага і місіянерскага жыцця.
Чацвёртая велікодная нядзеля называецца Нядзеляй Добрага Пастыра. Яна распачынае тыдзень малітваў аб святарскім і законным пакліканні да служэння ў Касцёле. Найбольш маляўнічым вобразам паклікання з’яўляецца гісторыя прарока Самуэля.
Каталіцкі Касцёл прысвячае месяц май Найсвяцейшай Багародзіцы Панне Марыі. У гэтыя дні таксама існуе традыцыя правядзення т.зв. "Маёвых набажэнстваў". Могуць узнікнуць пытанні: "Чаму Панне Марыі прысвечаны менавіта месяц май?" або "Дзе і калі паўстала гэтая традыцыя?". Для гэтага давайце звернемся да вытокаў гэтай традыцыі і, больш таго, пастараемся, каб яна ўвайшла і ў нашае рэлігійнае жыццё.
Уваскрасеннем Пана з мёртвых быў здзейснены подзвіг выратавання чалавецтва, прымірэнне людзей са Стварыцелем. А гэта аснова веры, першая і самая галоўная ісціна, якая сімвалізуе перамогу жыцця над смерцю, адраджэнне і абнаўленне духоўнага свету чалавека. У гэты дзень вернікі святкуюць сваё адкупленне і магчымасць асягнення вечнага шчасця, што было здабыта коштам крыжовай смерці і змёртвыхпаўстання Збаўцы.
Шостая нядзеля Вялікага посту называецца Пальмовай нядзеляй або нядзеляй Мукі Пана. Яна распачынае самы важны і ўрачысты перыяд у літургічным годзе - Вялікі тыдзень.
Здаецца, яшчэ нядаўна галовы вернікаў былі пасыпаны попелам, а на гарызонце ўжо віднеецца Пальмовая нядзеля. За плячыма – больш за палову 40-дзённага шляху Вялікага посту. Прадстаўляецца добрая нагода прыпыніцца і паразважаць аб прамежкавых выніках падрыхтоўкі свайго сэрца да сустрэчы з уваскрослым Збаўцам.
Наконт перажывання велікапоснага перыяду ў супольнасці католікаў ходзяць легенды. Некаторыя лічаць, што ў гэты час трэба адмовіцца ад спажывання мяса, сыру і тварагу, закрываць вушы, калі паблізу гучыць музыка, “выклікаць” цярпенне з намерам, што гэта патрэбна Богу… У чым жа вернікі памыляюцца? Адкуль карані ілжывых перакананасцей? Разбіраем найбольш распаўсюджаныя міфы.
2 лютага Касцёл перажывае Сусветны дзень кансэкраванага жыцця. Свята 20 гадоў таму ўстанавіў св. Ян Павел ІІ. Падчас яго вернікі дзякуюць Пану за людзей, якіх Ён паклікаў праз розныя харызмы і духоўнасць сведчыць свету аб сваёй міласэрнасці, умацоўваць і абнаўляць справу абвяшчэння Евангелля для справядлівасці і міру ў адной вялікай чалавечай сям’і. Каля 160-ці кансэкраваных асоб з Гродзенскай дыяцэзіі, якія прадстаўляюць 22 жаночыя і 14 мужчынскіх кангрэгацый, таварыстваў, ордэнаў і інстытутаў, у гэты дзень адновяць свае манаскія абяцанні. Ніжэй крыху "харызматычных" цікавостак.
Сёлета (2017 г.) 1 сакавіка ў Каталіцкім Касцёле пачынаецца Вялікі пост. Гэты саракадзённы перыяд, які рыхтуе вернікаў да велікодных урачыстасцяў, пачынаецца ў Папяльцовую сераду.